in

Κανένας θάνατος και τραυματισμός στον δρόμο δεν είναι αποδεκτός!-Εκδήλωση μνήμης των θυμάτων τροχαίων συγκρούσεων

Συγκέντρωση μνήμης και ευαισθητοποίησης, ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Μνήμης των θυμάτων τροχαίων συγκρούσεων, πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Κυριακής στην πλατεία Ναυαρίνου στη Θεσσαλονίκη, με αίτημα να υπάρξουν πολιτικές πρόληψης που θα εκμηδενίσουν τις συγκρούσεις και σεβασμός στα θύματα. Στη συγκέντρωση παραβρέθηκαν φίλοι και συγγενείς των θυμάτων, αντιπροσωπεία από μαθητές και μαθήτριες, καθηγητές και γονείς του 2ου Γενικού Λυκείου Σταυρούπολης καθώς και μέλη συλλογικοτήτων που στηρίζουν τη δράση του «Συλλόγου SoS Τροχαία Εγκλήματα», ο οποίος διοργάνωσε τη σημερινή διαμαρτυρία.

«Ζητάμε να τηρείται ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας, να παρθούν μέτρα που έχουν να κάνουν με τη δομή της πόλης, δεν μπορεί να υπάρχουν δρόμοι ταχείας κυκλοφορίας μπροστά από σχολεία. Ζητάμε επίσης αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο που αφορά τα τροχαία εγκλήματα. Αν κάποιος χτυπήσει κάποιον με όπλο θα του πάρουν το όπλο, αν κάποιος χτυπήσει κάποιον-α άλλη-ον με αυτοκίνητο δεν θα του πάρουν το δίπλωμα. Άρα υπάρχει μια ασυνέχεια στο θεσμικό πλαίσιο. Το ζήτημα των τροχαίων έχει φυσικά να κάνει με τη δικτατορία των αυτοκινήτων γι’ αυτό όλοι οι κυβερνώντες κρύβουν κάτω από τα χαλί το ζήτημα των τροχαίων. Έχουμε απευθυνθεί σε όλους τους αρμόδιους ωστόσο δεν έχουν κάνει τίποτα μέχρι σήμερα» ανέφερε ο Αλέξης Μπένος, μέλος του «Συλλόγου SoS Τροχαία Εγκλήματα».

«Το 2007 χάσαμε στην Αθήνα, τον Κώστα Κουβίδη, μουσικό της τζαζ σε ηλικία 30 ετών. Το τροχαίο έγινε στη Σταδίου από κάποιον που πέρασε παράνομα με κόκκινο, και σήμερα κυκλοφορεί κανονικά με το όχημά του. Όταν χάνεται ένας άνθρωπος στην οικογένεια, πέρα από την απώλεια του ίδιου του ανθρώπου, προκαλείται ένα ψυχικό βάρος από το οποίο δεν μπορείς ποτέ να ξεφύγεις. Δεν ξεπερνιέται ο ξαφνικός θάνατος. Αυτοκριτικά μιλώντας δεν είχα ασχοληθεί με τα τροχαία εγκλήματα πριν συμβεί στο δικό μου περιβάλλον ενώ θα έπρεπε να ασχολούμαστε με αυτά για να μη συμβούν. Ο θάνατος από το τροχαίο είναι προβλέψιμος και προληπτέος 100%, μπορούμε να σωθούμε, να μην υπάρχει κανένας θάνατος. Το άλλο τραγικό ζήτημα, βέβαια, είναι η εγκατάλειψη θύματος η οποία τιμωρείται ελαφρά, είναι απάνθρωπη πρακτική καθώς θα μπορούσαν να σωθούν πολλοί άνθρωποι αν πήγαιναν στο νοσοκομείο εκείνη τη στιγμή και δεν χανόταν κρίσιμος χρόνος» πρόσθεσε.

«Πρέπει η αγωγή να ξεκινήσει από το σπίτι, οι γονείς να συμβουλεύουν τα παιδιά πριν να αποκτήσουν δίπλωμα και επίσης το σχολείο να ενισχύσει τη διαδικασία αυτή ώστε όταν φτάσουν στην ενήλικη ζωή τους πέρα από το να γίνουν ενεργοί πολίτες, να γνωρίζουν πώς πρέπει να λειτουργούν στον δρόμο. Δεν είναι εύκολο να ξεπεράσει κανείς την απώλεια, αυτό αφορά και τις ζωές που χάνονται και αυτούς που προκαλούν τα τροχαία. Θα αλλάξει η ζωή τους 100% πέρα από τις συνέπειες που θα έχουν από τη δικαιοσύνη» τόνισε η Φωτεινή Σιέχου που έχασε την 27χρονη κόρης σε τροχαίο με εγκατάλειψη.

Ο Διευθυντής του 2ο ΓΕΛ Σταυρούπολης καθώς και οι καθηγητές και οι γονείς των μαθητών έχουν δώσει την υπόσχεση να μην ξεχαστεί η απώλεια του Μιχάλη, του μαθητή της Β Λυκείου που έχασε τη ζωή του μετά από τροχαίο στις 22 Σεπτεμβρίου το 2022.

«Πριν δύο χρόνια δώσαμε μια υπόσχεση ότι δε θα ξεχάσουμε τον μαθητή μας τον Μιχάλη που σκοτώθηκε από παράσυρση αυτοκινήτου όταν πήγαινε με το ποδήλατο στο αθλητικό κέντρο. Βρισκόμαστε εδώ, όμως, και για τον Γιώργο και τη Λίνα για τα παιδιά που έχασαν τη ζωή τους στο χώρο του σχολείου, στην οδό Λαγκαδά και προσπαθούμε να προβάλλουμε την ανάγκη να καταλάβουν όλοι ότι δεν πρέπει να υπάρξουν  άλλα άδεια θρανία, όχι άλλα αθωά θήματα, οι πόλεις πρέπει να είναι ασφαλείς για να μπορούν μεγαλώνουν τα παιδια μας» τόνισε ο Ευθύμης Παπαδημητρίου, διευθυντής του 2ου ΓΕΛ. Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν έχει αλλάξει τίποτα όσον αφορά την ασφάλεια της μετακίνησης των μαθητών από και προς το σχολείο ενώ η συμπεριφορά των οδηγών γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη. «Το σχολείο πρέπει να δίνει έμφαση στην πρόληψη αλλά δε μπορεί από μόνο του να αλλάξει τον τρόπο που έχει σχεδιαστεί η πόλη. Σε αυτό το ζήτημα πρέπει να γίνουν πολλά».

Ο Ν. Παΐπούρογλου, είχε επίσης τροχαίο ατύχημα με εγκατάλειψη. «Έπεσα κάτω από τη μηχανή καθώς με χτύπησαν από πίσω, ευτυχώς δεν ήρθαν άλλα αυτοκίνητα εκείνη τη στιγμή και ευτυχώς τραυματίστηκα ελαφρά. Μου είπαν ότι ήταν μια γυναίκα που μιλούσε στο κινητό με το ένα χέρι της και η οποία δεν επικοινώνησε ποτέ μαζί μου. Πρέπει να γίνει κάτι για τους ανθρώπους που χάνουν τη ζωή τους και γι΄αυτούς που τους χτυπάνε και τη βγάζουν πάντα καθαρή».

Οι συγκεντρωμένοι άφησαν μαύρα μπαλόνια να φύγουν από τα χέρια τους στον ονειρό μνημονεύοντας τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους ενώ στη συνέχεια  οι μουσικοί Νίκη Μπραβακη, Χάρης Καπετανακης, Oleg Chaly, Νικόλας Γέρσος, και Γιάννης Παπαγεωργίου έπαιξαν μουσική και τραγούδησαν στηρίζοντας την κινητοποίηση. Τη δράση αυτή επίσης στήριξαν οι δημοτικές κινήσεις  «Πόλη Ανάποδα» και του Δήμου Θεσσαλονίκης,  «Οικολογία Αλληλεγγύη» του Δήμου Θεσσαλονίκης, «Πόλη Αλλιώς» του Δήμου Νεάπολης-Συκεών,  η «Ένωση Πεζών», οι “Street Panthers”,   το Δίκτυο SOSε Τα Δέντρα, ο Κοινωνικός χώρος Οικόπολις, Gymnosophy – Γυμνή Ποδηλατοδρομία ενώ μουσική πορεία γύρω από τον χώρο διαμαρτυρίας πραγματοποίησε  το Κρουστόφωνο.

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ο εξόριστος και ο πολίτης. Του Giorgio Agaben

Περί «τεχνοαμνησίας». Του Δημοσθένη Δαγκλή