«Αριστερό χεράκι πάνω-κάτω. Ποδαράκια μετά, χαλαρά πηδηματάκια. Φτάνει, πιόνια, οι κινήσεις κοστίζουν. Στροφή της κεφαλής πουθενά, βλέμμα στον τοίχο, γεια σου τοίχε, τοίχε σ’ αγαπώ. Θα περάσουν οι ρουφήχτρες να συλλέξουν τις ενέργειες. Στο σύνθημα, ανοίγουμε παράθυρα. Το καλό κινείται μόνο προς τα έξω».
[ από μία σφίγγα για τις σφίγγες ] -Πηγή: σφίγγα και άλλες χίμαιρες σε δύσκολους καιρούς
Σπίτι, οικία, καμένη μπαταρία. Σπίτι μαρίκας, μαρκίας, μαρίας, σπίτι καμίας. Μείνε, μένω, κατοικώ. Το Α4 σκέφτεται τον εγκλεισμό του, όσο το Β5 πλησιάζει στον χαμό του. Ο που δεν έχει σπίτι δεν εγκλείεται, η που δε βγαίνει απ’ το σπίτι δεν εγκαλείται. Μην πιάνεις (μην αγγίζεις), μην πλησιάζεις (μην προσεγγίζεις). Απαγορεύεται το συναθροίζεσθαι, είστε μόνες, θα σας υποχρεώσουμε να συνεχίσετε να είστε μόνες, θα πεθάνετε μόνες. Το πρωινό σερβίρεται χαράματα, καθησυχασμός, ντοπαμίνη, γκλουπ. Γυμναστική στις 11, δεξί χεράκι πάνω, υποχρεωτικός χαιρετισμός, δεξί χεράκι κάτω. Αριστερό χεράκι πάνω-κάτω. Ποδαράκια μετά, χαλαρά πηδηματάκια. Φτάνει, πιόνια, οι κινήσεις κοστίζουν. Στροφή της κεφαλής πουθενά, βλέμμα στον τοίχο, γεια σου τοίχε, τοίχε σ’ αγαπώ. Θα περάσουν οι ρουφήχτρες να συλλέξουν τις ενέργειες. Στο σύνθημα, ανοίγουμε παράθυρα. Το καλό κινείται μόνο προς τα έξω. Με τη ντουντούκα αναγγέλλονται στα γρήγορα οι θάνατοι. Τα βράδια παίζουμε κλέφτες και αστυνόμους, είσαι πάντα ο κλέφταρος και σε πιάνει ο νόμος. Φίδι στον κόρφο κρατικής μηχανής, τρέξε να κρυφτείς. Τώρα που ο βήχας μου είναι το όπλο μου, τώρα που η τρέλα μου είναι το μόνο μου, δεν αρκεί να είσαι οικεία μου, γίνε η πρώτη κατοικία μου.