Αν κάποιος σκεφτεί ότι ο απερχόμενος δήμαρχος Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνος Ζέρβας έχει επιλεκτική ιστορική μνήμη, θα έχει δίκιο.
Μπορεί να έκανε ό,τι περνά από το χέρι του για να μην αναδειχθεί η πλατεία Ελευθερίας σε τόπο μαρτυρίου των Eβραίων, Ελλήνων πολιτών της Θεσσαλονίκης, αλλά φρόντισε με τον πλέον σαφή τρόπο να αναδείξει πλευρές της οικογενειακής του ιστορίας που αφορούν την πλέον μαύρη σελίδα της πόλης και τη σιωπή που χρόνια καλύπτει ένα μαζικό έγκλημα, αυτό που διέπραξαν στην Κατοχή οι ναζί και οι Έλληνες συνεργάτες τους.
Στην εισαγωγή του βιβλίου του Κ. Ζέρβα με τον επικολυρικό τίτλο «λεύκες ή χαμαίρωπες;», ο επιμελητής της έκδοσης Γιάννης Κεσσόπουλος κάνει εγκωμιαστική αναφορά, μεταξύ άλλων, «στην εξ αίματος σχέση (του δημάρχου) με τον Μακεδονομάχο Πέτρο Ωρολογά». Τον Πέτρο Ωρολογά, τον δημοσιογράφο που παραπέμφθηκε και καταδικάστηκε από το δικαστήριο των δοσιλόγων της Θεσσαλονίκης.
Πρόκειται για παροιμιώδη άγνοια, ποντάρισμα στη λήθη του αναγνωστικού κοινού ή συνειδητή απεύθυνση στο ακροδεξιό ακροατήριο;
Ο Πέτρος Ωρολογάς (1892-1958), ήταν μεταξύ άλλων αρθρογράφος στη φιλοναζιστική εφημερίδα «Νέα Ευρώπη» και υπέγραφε με το ψευδώνυμο «Πέτρος Φωτεινός» ή «Τριάστερος».
Ένα δείγμα της γραφής του είναι ότι την ίδια στιγμή που ο κόσμος πέθαινε από την πείνα στην κατεχόμενη Ελλάδα και ειδικά στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, ο Πέτρος Ωρολογάς με το ψευδώνυμο «Πέτρος Φωτεινός» δεν δίσταζε να γράψει για «κάτι ευχάριστες ειδήσεις (που) έρχονται από την Αθήνα. Άρχισε, λέει, να βελτιώνεται πολύ η εκεί κατάστασις από την άποψιν του επισιτισμού. Μία υπόνοια σχετικής ανέσεως διαφαίνεται στον ορίζοντα…» (Πέτρος Φωτεινός: «Η σύγκρισις», Νέα Ευρώπη. 23.12.41, αριθμός φύλλου 228).
Μετά την απελευθέρωση παραπέμφθηκε και δικάστηκε στην περίφημη «Δίκη των Δοσιλόγων Δημοσιογράφων» της Θεσσαλονίκης που άρχισε στις 23 Οκτωβρίου 1945 στο Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων και διήρκησε δέκα μέρες (μέχρι τις 3 Νοεμβρίου).
Οι κατηγορίες που αντιμετώπισε ο Ωρολογάς ήταν «προπαγάνδα υπέρ των ναζί, αφαίρεση περιουσιακών στοιχείων από έλληνες πολίτες με τη βοήθεια των κατοχικών δυνάμεων και αποκόμιση ιδίου οφέλους από τη συνεργασία με τον κατακτητή»
(Μανώλης Κανδυλάκης «Εφημεριδογραφία της Θεσσαλονίκης – Από τον Πόλεμο στη Δικτατορία Δ’ 1941-1967»).
Καταδικάστηκε για την αρθρογραφία του σε φυλάκιση πέντε ετών αλλά αποφυλακίστηκε κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου, καθώς η ποινή του μετατράπηκε σε εξαγοράσιμη (εντάχθηκε στην κατηγορία οφειλετών του δημοσίου) και πλήρωσε τις οφειλές του.
Υ.Δ.
