Ήταν ο ποιητής και ο ζωγράφος της αγροτικής Ιταλίας και έτσι θα τον θυμόμαστε. Ο Ερμάννο Όλμι στο σινεμά του ύμνησε τη ζωή, ψάχνοντάς την στις πιο μυστικές γωνιές της εξοχής, χωρίς να αφήσει τα ψέματα της επίδειξης να μπουν στην έρευνά του.
Βοήθεια και αλήθεια σε αυτή τη διαδρομή ήτανε οι ηθοποιοί, τους οποίους ο Όλμι έβρισκε και επέλεγε με μεγάλη προσοχή στους δρόμους, τουλάχιστον στη πρώτη φάση της καριέρας του. Εκείνα τα απλά και ταπεινά πρόσωπα, μαζί με τις ανασφαλείς φωνές τους, έκαναν έργα όπως «Το δέντρο με τα τσόκαρα» ή «Η θέση» να αποδειχθούν αληθινά αριστουργήματα. Επίμονα καθολικός αλλά ποτέ φανατικός, χρησιμοποίησε το σινεμά σαν μέσο πνευματικής επικοινωνίας σχεδόν σε κάθε ταινία και κατάφερε να ενώσει με ισορροπία ποίηση και ζωή, άλλωστε, όπως έλεγε ο ίδιος: η γέννηση του κόσμου είναι η κάθε νέα μέρα.
Γεννημένος στις 24 Ιουλίου 1931 στη Πέργκαμο ήταν απο αγροτική οικογένεια και ξεκίνησε να εργάζεται ως υπάλληλος στην τοπική ηλεκτρική εταιρία.
Το 1978 κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα των Καννων με το “δέντρο με τα τσόκαρα” με εραιστέχνες ηθοποιούς & 10 χρόνια μετά το 1988 το Χρυσό Λέοντα του Φεστιβαλ Βενετίας με το ” La leggenda del santo bevitore” με τον Rutger Hauer
Luca Napoli (Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης)
*Η Ιταλία πενθεί τον χαμό ακόμη ενός σπουδαίου δημιουργού της έβδομης τέχνης μετά τον Βιτόριο Ταβιάνι. Ο Ερμάνο Όλμι πέθανε σε ηλικία 86 ετών.
Άρρωστος εδώ και πολλά χρόνια, ο αυτοδίδακτος αυτός κινηματογραφιστής, πρωτοπόρος στο είδος του ντοκιμαντέρ, άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο του Αζιάγκο, κοντά στη Βιτσέντζα (βόρεια Ιταλία), όπου είχε εισαχθεί την Παρασκευή λόγω της επιδείνωσης της κατάστασης της υγείας του.
“Ο θάνατος του Ερμάνο Όλμι στερεί την ιταλική κουλτούρα από έναν γίγαντα, έναν πολύ μεγάλο μετρ του ιταλικού κινηματογράφου”, ανακοίνωσε ο υπουργός Πολιτισμού Ντάριο Φραντσεσκίνι.