Εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία από το Δημοτικό Συμβούλιο η πρόταση της δημοτικής Αρχής προς τους πρώην εργαζόμενους στο Δήμο Θεσσαλονίκης με συμβάσεις ορισμένου χρόνου οκτάμηνης διάρκειας, σε ό,τι αφορά το αίτημά τους για την παροχή βεβαίωσης ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Σύμφωνα με την απόφαση του Σώματος, η σχετική βεβαίωση που δύναται να παρέχει ο Δήμος Θεσσαλονίκης στους πρώην συμβασιούχους διατυπώνεται ως εξής:
«Οι πάγιες και διαρκείς ανάγκες στον τομέα της καθαριότητας του Δήμου Θεσσαλονίκης ανέρχονται σήμερα στον αριθμό των 1500 θέσεων εργασίας περίπου. Εξ αυτών των θέσεων, 600 περίπου καλύπτονται από προσωπικό με μόνιμη ή αορίστου χρόνου σχέση εργασίας.
»Οι υπόλοιπες πάγιες και διαρκείς ανάγκες καλύφθηκαν κατά το έτος 2011 με εννιακόσιες (900) περίπου συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου διάρκειας οκτώ μηνών που υπογράφηκαν εντός του έτους 2011 και οι οποίες λύνονται αυτοδικαίως με την παρέλευση του συμφωνηθέντος χρόνου, χωρίς άλλη ενέργεια εκ μέρους των συμβαλλομένων μερών».
Πλέον μπαίνει ταφόπλακα στην ελπίδα των συμβασιούχων για επαναπρόσληψη και παράλληλα ανοίγει ο δρόμος για την πρόσληψη 800 περίπου νέων εργαζομένων στον τομέα της καθαριότητας.Η διοίκηση του δήμου όμως έκρινε σκόπιμο να επιτεθεί και στην αντιπολίτευση για τη στάση που κράτησε κατά τη διάρκεια του χθεσινού δημοτικού συμβουλίου και κυρίως για τη μη παρουσία της στο Κέντρο Ιστορίας.
Η διοίκηση του δήμου σε ανακοίνωσή της τονίζει ότι «η Μείζων Αντιπολίτευση, ωστόσο, επιμένει να «κρύβεται πίσω από το δάκτυλό της», αποφεύγοντας συστηματικά να τοποθετηθεί επί της ουσίας του θέματος, φοβούμενη προφανώς το «πολιτικό κόστος» που θα σήμαινε η ορθολογική στάση στο θέμα των πρώην συμβασιούχων. Επιλέγει, λοιπόν, είτε να πετάει φτηνές «κορώνες» προς εντυπωσιασμό, που, φυσικά, τυγχάνουν του θερμού χειροκροτήματος των καταληψιών της Αίθουσας του Δημοτικού Συμβουλίου, είτε να προκρίνει αστείες δικαιολογίες σχετικά με το σύννομο των διαδικασιών, μέρος των οποίων είναι και η ίδια, κι ας ισχυρίζεται το αντίθετο. Προφανώς, δεν αντιλαμβάνονται πως η έως σήμερα πολιτική πρακτική των πελατειακών σχέσεων έχει παρέλθει πλέον ανεπιστρεπτί ούτε, βεβαίως, πως η Ελλάδα και οι Έλληνες έχουμε ανάγκη όχι από χάϊδεμα των αυτιών μας, αλλά από πράξεις ευθύνης και προόδου σε μια κατεύθυνση αξιοκρατίας, έννομης τάξης και πολιτικού πολιτισμού».
Αναφορικά με τη στάση των παρατάξεων ΚΚΕ και ΣΥΝ στην ανακοίνωση τονίζεται ότι «όσο για την Ελάσσονα Αντιπολίτευση, η τακτική της Επαναστατικής Γυμναστικής μπορεί να ακούγεται γλυκά στα αυτιά των περίπου εξακοσίων πρώην συμβασιούχων, όχι όμως και στα αυτιά του Έλληνα φορολογούμενου, του δημότη που καταβάλει δημοτικά τέλη προκειμένου να απολάβει συγκεκριμένων υπηρεσιών καθαριότητας. Η επιλογή να προστατεύονται επιλεκτικά κοινωνικές ομάδες, με στενή συντεχνιακή λογική, εις βάρος του συνόλου της κοινωνίας είναι κατανοητή – εμπίπτει στην τακτική της εκ του ασφαλούς ψηφοθηρίας και των πελατειακών σχέσεων – όχι όμως και αποδεκτή από το κοινωνικό σύνολο που υποφέρει κάτω από δυσβάσταχτα μέτρα που πλήττουν τους πάντες και, ως εκ τούτου, απαιτεί ίση μεταχείριση όλων των κοινωνικών ομάδων και αξιοκρατία».