Μαζική παρέμβαση στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ διοργάνωσε σήμερα το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσ/νίκης ενάντια στον αποκλεισμό των ανασφάλιστων από δωρεάν υπηρεσίας περίθαλψης, πρωτοβάθμιας και νοσοκομειακής. Το ΚΙΑ Θεσσαλονίκης από κοινού με πολίτες και συλλογικότητες που ζουν σ΄αυτήν την πόλη συντάσσονται στον αγώνα ενάντια στη συνεχιζόμενη βάρβαρη πολιτική που ασκείται στην Υγεία.
“Το 30% και πλέον του πληθυσμού που είναι χωρίς ασφάλιση” αναφέρει το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης στο κάλεσμά του αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι “τα Δημόσια Νοσοκομεία είναι κλειστά εδώ και τρία χρόνια καθώς για να νοσηλευτεί σε αυτά ο ανασφάλιστος (δηλαδή ο άνεργος, ο φτωχός, ο μετανάστης χωρίς χαρτιά, ο μικρομαγαζάτορας που δεν μπορεί να πληρώσει τα 450 ευρώ το μήνα στο ΟΑΕΕ, όλος ο κόσμος της γκρίζας ζώνης της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας) πρέπει να πληρώσει το σύνολο του κόστους νοσηλείας και το σύνολο της φαρμακευτικής αγωγής, που στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων αφορά ποσά της τάξεως εκατοντάδων έως και χιλιάδων ευρώ.”
Όπως τονίζει ακόμη το ΚΙΑ Θεσσαλονίκης “Ο αποκλεισμός των ανασφάλιστων, η ολοένα και μεγαλύτερη συμμετοχή στο κόστος περίθαλψης και από την πλευρά των ασφαλισμένων, το κλείσιμο των νοσοκομείων και η κατάργηση τμημάτων και κρεβατιών (που προκλητικά βαπτίζεται «αλλαγή χαρακτήρα»), η κατάργηση του ΕΟΠΥΥ, η «διαθεσιμότητα» ( απολύσεις) των εργαζομένων και η λειτουργική κατάρρευση των υπόλοιπων νοσοκομείων λόγω υποχρηματοδότησης και αναστολής των προσλήψεων είναι μια ενιαία πολιτική στα πλαίσια της μνημονιακής δέσμευσης της κυβέρνησης για κατάργηση του δικαιώματος στην Υγεία ως δωρεάν και αναφαίρετου»
Το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης επισημαίνει ότι το ακραία νεοφιλελεύθερο μπλοκ εξουσίας κυβέρνησης – Τρόικας αντιμετωπίζει την Υγεία ως διαχειρίσιμο εμπόρευμα, το οποίο δίνεται προς διαχείριση στον επιχειρηματικό ιδιωτικό τομέας, εξέλιξη που έχει επιφέρει ήδη τραγικά αποτελέσματα στη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα χιλιάδων συμπολιτών μας.
Τέλος στο κάλεσμά του το ΚΙΑ θεωρεί πως “οποιαδήποτε ολιγωρία και ατολμία στη λήψη πρωτοβουλιών αλληλεγγύης, οποιαδήποτε συντεχνιακή προσέγγιση ή κοινωνικός αυτοματισμός, οποιαδήποτε επιχειρηματολογία για διασπαστικές πρακτικές διευκολύνουν την άσκηση αυτής της εγκληματικής πολιτικής και την εγκαθίδρυση της βαρβαρότητας”.