Λίγες μέρες πριν τις εκλογές η Θεσσαλονίκη έχει να θυμηθεί πολλά από αυτά που συνέβησαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια, να δει όλους αυτούς τους ατσαλάκωτους πολιτευτές που από τις πολλές υποσχέσεις τους μόνο τα συντρίμμια της πολιτικής τους έχουν μείνει, να δει τελικά τις πληγές της, να αναζητήσει αυτούς που τις δημιούργησαν και να αποφασίσει το μέλλον της.
Αν υπήρχε βραβείο των χειρότερων υπηρεσιών στην Θεσσαλονίκη βεβαιωμένα θα το έπαιρνε ο ΟΑΣΘ, ο οργανισμός που διέπεται από ένα φαύλο καθεστώς εδώ και χρόνια και το οποίο υποστήριξαν με νύχια και με δόντια όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Τα θύματα της κατάστασης αυτής οι χιλιάδες πολίτες που υποχρεώνονται να πληρώνουνκάθε χρόνο και ακριβότερο εισιτήριο, να στριμώχνονται σαν τις μύγες για να βρουν μια θέση καθώς ο ΟΑΣΘ κόβει δρομολόγια καθημερινά με την κατάσταση στις ώρες αιχμής να είναι τραγική. Οι πολιτες υποχρεώνονται να πληρώσουν ένα ευρώ για να παρακαλούν για μία θέση, να περιμένουν είκοσι λεπτά για να δουν τελικά ότι δεν χωρούν να μπουν στο λεωφορεία. Ουσιαστικά πρόκειται για την επιλογή του ΟΑΣΘ και φυσικά της κυβέρνησης που με κάθε τρόπο τον στηρίζει, να απομονώσει τους φτωχούς πολίτες στερόντας τους κάθε δυνατότητας μετακίνησης.
Η αλλαζονική πολιτική του ΟΑΣΘ τα τέσσερα χρόνια του Μνημονίου μπορεί να συνοψιστεί στα εξής: Διπλασιασμός της τιμής του απλού εισιτηρίου την περίοδο 2009-2014 από 0,50 σε 1 ευρώ σε μια πόλη που η ανεργία ξεπερνά το 31% την ίδια στιγμή που με νόμους και ρυθμίσεις η κυβέρνηση εξασφάλισε τα κέρδη των μετόχων. Με τις νέες αυξήσεις διπλασιάστηκε και η τιμή του λεωφορείου 78 για ολες τις στάσεις και όχι μόνο αυτή που αφορά το αεροδρόμιο.
Ζούμε στην μοναδική πόλη που τα εκδοτικά μηχανήματα μιας ιδιωτικής υπηρεσίας που παρέχει όμως δημόσιο έργο δεν δίνουν ρέστα.
Οι καθημερινές τραγελαφικές ιστορίες στον ΟΑΣΘ είναι πολλές και σίγουρα θα μπορούσαν σίγουρα να γίνουν ταινία. Καθημερινό στριμωξίδι, αγένεια εκ μέρους των ελεγκτών, επιβολή προστίμων σε φτωχούς συμπολίτες μας, διακοπή των νυχτερινών δρομολογίων και μείωση της συχνότητάς τους σε μια πόλη που ο ΟΑΣΘ είναι το μοναδικό μέσο μετακίνησης. Από την εμπειρία των δύο τελευταίων χρόνων του ΟΑΣΘ δεν έλλειψαν φυσικά και οι ρατσιστικές συμπεριφορές σε μετανάστες αλλά και έλληνες φτωχούς επιβάτες από οδηγούς του Οργανισμού τους οποίους εξευτέλιζαν επειδή αδυνατούσαν να πληρώσουν ένα εισιτήριο. Χαρακτηριστική επίσης είναι η καταδίκη χρυσαυγίτη οδηγού για άρνηση παροχής υπηρεσίας που τον Απρίλιο 2013 υποχρέωσε δύο επιβάτες αφρικανικής καταγωγής να κατέβουν από λεωφορείο.
Η κυβέρνηση από την πλευρά της δεν παραλείψε με κάθε τρόπο να παρατείνει τις ληστρικές για τους πολίτες συμβάσεις με τον ΟΑΣΘ ενός ιδιωτικού μονοπωλίου που λυμαίνεται τον χώρο των δημόσιων συγκοινωνιών . Η κυβέρνηση με νόμο 3652 του 2008 και ενώ η τελευταία σύμβαση του ΟΑΣΘ έληξε το 2009 παρέτεινε την σύμβαση μέχρι δύο έτη μετά την ολοκλήρωση των έργων του ΜΕΤΡΟ. Δηλαδή ο χρόνος της σύμβασης του είναι εντελώς αόριστος δεδομένου ότι η κατασκευή του μετρό βρίσκεται ακόμη στο αέρα. Οι μόνοι κερδισμένοι της υπόθεσης αυτής οι μέτοχοι του ΟΑΣΘ των οποιων το κέρδος καταβάλλεται από την αρχή το έτους καθώς η επιχορήγηση παραμένει σταθερή ανεξαρτήτως των υπολοίπων συνθηκών. Έτσι αν λάβει κανείς υπόψη του ότι η δημοσία επιχορήγηση προς τον ΟΑΣΘ μειώνεται και τα έσοδα το ΟΑΣΘ θα αυξάνονται, το κόστος της μεταφοράς θα επιβαρύνει μόνο τους πολίτες. Ο ΟΑΣΘ καταφέρνει τέλος να μην δίνει τίποτα ούτε για την συντήρηση των λεωοφρείων αφού το κόστος της αγοράς τους έχει ήδη εισπραχθεί και με νόμο παρατάθηκε ο χρόνος κυκλοφορίας τους.
Οι συγκοινωνίες αυτές δεν αξίζουν σε κανέναν και περισσότερο δεν αξίζουν σε αυτούς που τις έχουν παραπάνω ανάγκη. Το ενδεχόμενο διατήρησης της υπάρχουσας πολιτικής και του προσωπικού της θα διασφαλίσει μεταξύ άλλων και την συνέχιση ενός τεράστιου οικονομικού και κυρίως κοινωνικού σκανδάλου στην πόλη μας.
Σ.Π.