Με έναν εφιάλτη που διαδραματίζεται καταμεσής της θάλασσας κλείνει τούτη η χρονιά. Φιλοκυβερνητική εφημερίδα βλέπει στο πρωτοσέλιδό της αναλογίες με την τρέχουσα πολιτική κατάσταση, το μάταιο της προσπάθειας για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, και τα βάζει με τον «καπετάνιο» που δεν έχει πάρει όλα τα μέτρα που θα απέτρεπαν την «περιπέτεια». Είναι μια άλλη εκδοχή της ρήσης του ποιητή Οδυσσέα Ελύτη «Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις».
Ακόμη κι αν δεν έχεις διάθεση για να βρίσκεις αναλογίες στις μέρες μας δεν έχεις σίγουρα καμιά δυσκολία να τις εντοπίσεις. Πράγματι η Ελλάδα αποσυντίθεται. Και τα υλικά που σου απομένουν να την ξαναφτιάξεις είναι ορατά. Αν η ελιά και το αμπέλι, είναι σύμβολα της ειρήνης και της συμφιλίωσης, του κοινού αγώνα και της ελπίδας, της χαράς και του γλεντιού όσα συναρθρώνουν τον βίο μας, «πελεκήθηκαν» και χθες από τα γλομπ των αστυνομικών που έδειραν κόσμο και κοσμάκη στις Σκουριές της Χαλκιδικής και έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός στην Αθήνα.
Διότι η αποσύνθεση απαιτεί ξεπάτωμα της ελιάς καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Και το κρασάκι που σου δίνει το ευλογημένο αμπέλι θέλει μια Κυριακή που δεν την διαθέτεις στην καταναλωτική μανία αλλά στην οικογένεια και τους φίλους, να ανοίξεις την καρδιά σου στους καημούς των άλλων κι αυτοί να υποδεχθούν τους δικούς σου, θέλει χρόνο, να ακούσεις και να σε ακούσουν, να καταλάβεις και να σε καταλάβουν. Όσο για το καράβι, ε, αυτό καταλαβαίνουν ως και τα βρέφη τι σημαίνει.
Όμως ο καπετάνιος φωνασκεί και απειλεί. Εκφοβίζει και τρομοκρατεί διαρκώς, και μέχρι την τελευταία στιγμή, ότι πρέπει να αποδεχτούμε την αποσύνθεση και την διάλυση, την ισοπέδωση τω πάντων. Και για να γίνει αυτό πρέπει να εκλέξει Πρόεδρο, να ξεχάσουμε την καταστροφή και τις τραγωδίες που έχουμε ζήσει, τα αδιέξοδα που έχει σωρεύσει με την ρότα που έχει ακολουθήσει. Ο καπετάνιος θέλει να κάνουμε λίγο πίσω, για να πέσει ξανά η χώρα με φόρα πάνω στα βράχια. Υποστηρίζει με θράσος ότι αν βγεις στη στεριά θα… σε φάει η αρκούδα, καλύτερα να θαλασσοπνίγεσαι.
Και έδωσε μάλιστα και συνέντευξη στον εαυτό του για να πείσει τους επιβάτες του καραβιού ότι δεν πρέπει να βγουν σε λιμάνι, ότι πρέπει να παραμείνουν υπό την εξουσία του και τις διαταγές του γιατί πώς θα ζήσουμε χωρίς αυτόν και κυρίως αυτός δεν μπορεί να φανταστεί τον εαυτό του χωρίς να κάνει κουμάντο. Έδωσε μια αυτοσυνέντευξη ο καπετάνιος, μνημείο στην ιστορία του τύπου, την οποία ακόμη και η ΕΣΗΕΑ αναγκάστηκε να καταγγείλει ως ασύλληπτο εξευτελισμό του δημοσιογραφικού επαγγέλματος. Ήταν η τελευταία προσπάθεια να αποσυντεθεί ακόμη και ο λόγος και τα παραγώμενα δια αυτού νοήματα. Μόνο τα χειροκροτήματα – κονσέρβα έλειπαν σε κάθε «απάντηση» για να είναι πλήρης η ταύτιση με την Μαστοράκειο μέθοδο.
Πλούσιοι, τουλάχιστον σε συμβολισμούς, έχουμε υποχρέωση πρώτα να σταματήσουμε την αποσύνθεση, να αλλάξουμε καπετάνιο. Κι ύστερα, ακόμη κι αν ετούτο μοιάζει βαρύτερο σήμερα, να ανασυνθέσουμε την διαλυμένη χώρα.
* Ο δημοσιογράφος του ρ/σ “Στο Κόκκινο 93,4” Απόστολος Λυκεσάς αρθρογραφεί καθημερινά στο alterthess.gr. Ακούστε ζωντανά στο “Κόκκινο 93,4” την εκπομπή “Ορθά- Κοφτά” με τον Απόστολο Λυκεσά Δευτέρα- Παρασκευή 11:00- 12:00.