in

Αυγή. Του Κωνσταντίνου Χατζηνικολάου

Αυγή. Του  Κωνσταντίνου Χατζηνικολάου

Στις φωτογραφίες, η Μάγδα Φύσσα, η μητέρα του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα, μετά την κατάθεσή της στο δικαστήριο, πετάει ένα πλαστικό μπουκάλι με νερό στον Γιώργο Ρουπακιά.

Κάποιο τηλεοπτικό κανάλι παρουσιάζει διαδοχικά τις φωτογραφίες, φτιάχνοντας ένα μικρό βίντεο των δέκα καρέ. Κάθε καρέ προβάλλεται στην οθόνη για μισό δευτερόλεπτο περίπου, κι εμείς βλέπουμε αυτήν την αστραπιαία εκδήλωση οργής σε μια εξαιρετικά αργή και διακοπτόμενη κίνηση.

Το πρόσωπο της Μάγδας Φύσσα: θυμωμένο. Φοράει μαύρα, κρατάει το μπουκάλι στο δεξί της χέρι και το εκτοξεύει πεισμωμένα (το στόμα της σφιχτό), χωρίς όμως να έχει το πείσμα του σφαιροβόλου, μα το πείσμα του ζώου που αισθάνεται αδικία επειδή έχει λαβωθεί μέσα στην ίδια του τη φωλιά και τώρα θέλει να δαγκώσει τον κυνηγό του.

Ο δολοφόνος (για τη Μάγδα Φύσσα, ο δολοφόνος δεν έχει όνομα): εκτός πεδίου. Φαντάζομαι το μπουκαλάκι να πέφτει στο χοντρό κεφάλι του Ρουπακιά.

Τι σημαίνει το πλαστικό μπουκάλι; Πως εκεί που αυτοί βγάζουν όπλα, εμείς δεν έχουμε όπλα, πως εκεί που κάποιος κρατά ένα μαχαίρι, εμείς κουβαλάμε κάτι για τη δίψα μας, ένα μικρό μπουκάλι νερό, που το πετάμε, για να ισοφαρίσουμε την επίθεση, τη μαχαιριά, το στρίψιμο στην καρδιά — πράγμα αδύνατο.

Αυτό προσπάθησε και η μητέρα του Φύσσα: να κάνει μια παράλληλη κίνηση με την κίνηση του Ρουπακιά, μήπως και οι δύο κινήσεις (το πέταγμα του μπουκαλιού, η μαχαιριά) καταφέρουν, όχι τόσο ν’ αλληλοεξουδετερωθούν, όσο, κυρίως, να γυρίσουν πίσω, να σβήσουνε και να πάψουν να υπάρχουν, όπως κάποιος θα γύριζε μια βιντεοκασέτα (όποιος έχει δει τα Παράξενα Παιχνίδια του Χάνεκε, θα καταλάβει τι εννοώ) σ’ εκείνο το σημείο, λίγο προτού συμβεί το μοιραίο, προσπαθώντας, την ύστατη στιγμή, ν’ αλλάξει την έκβαση της ιστορίας, το μπουκάλι ν’ ακολουθήσει την αντίθετη τροχιά και να το αρπάξει το χέρι, το μαχαίρι να βγει από την καρδιά και να ξαναμπεί στην τσέπη του Ρουπακιά, η πληγή να κλείσει, και ο Παύλος Φύσσας να επιστρέψει σπίτι του, να κοιμηθεί, και να ξυπνήσει την επόμενη μέρα, σε μια αυγή που δεν θα είναι χρυσή.

Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ/Παντελής Σαΐτας

Πηγή: Ενθέματα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Το «ήθος της Αριστεράς»: μια έννοια για σκότωμα. Των Αυγουστίνου Ζενάκου και Χρήστου Νάτση

Αυξάνονται τα κρούσματα απάτης δια τηλεφώνου: Η ιστορία της Κ. από την Νέαπολη