Η πεζοδρόμηση της οδού της Αγίας Σοφίας στη Θεσσαλονίκη, από το ύψος της Μακένζυ Κινγκ μέχρι τη Τσιμισκή, είναι ένα θέμα που έχει «βασανίσει» εδώ και χρόνια την πόλη. Ο Δήμος Θεσσαλονίκης είχε κοντραριστεί με την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και τον Απόστολο Τζιτζικώστα για το αν πρέπει να πεζοδρομηθεί, ή αν πρέπει να μείνει ως έχει για να μπορούν να παρκάρει τις κούρσες του ο λαός του Πανοράματος.
Η διοίκηση του Δήμου αρχικά δημιούργησε μια εγκατάσταση «της πλάκας» που μέσα σε λίγους μήνες είχε αυτοδιαλυθεί. Έτσι λοιπόν ξεκίνησε επιτέλους κανονικά η διαδικασία για κανονική πεζοδρόμηση, με σχέδιο, εργολάβο, ανάπλαση από το μηδέν και πάει λέγοντας.
Με βάση τα σχέδια που υλοποιούνται όμως, αλλά και με βάση αυτά που βλέπουν οι περαστικοί της Αγ. Σοφίας, παρατηρεί πως η ανάπλαση και ο νέος πεζόδρομος καλύπτει τις προδιαγραφές του «τραπεζοκαθίσματος». Όπως μπορεί να δει κανείς στη μακέτα, αλλά και στις σημερινές φωτογραφίες, στον νέο πεζόδρομο θα υπάρχουν δύο στοιχίσεις δέντρων, η κάθε μια στην άκρη του δρόμου, καθώς και νέο δάπεδο, και όχι άσφαλτος.
Δημιουργούνται οι συνθήκες δηλαδή για την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων σε όλο το μήκος του πεζοδρόμου. Στην πρότερη κατάσταση μάλιστα το μοναδικό καφέ της οδού είχε κάνει κατάληψη στην πρόσοψη του, ενώ και το γνωστό ζαχαροπλαστείο Μπλε έχει κάνει κατάληψη στην οδό Γεωργίου Σταύρου, με μεγάλες ομπρέλες και δεκάδες τραπεζοκαθίσματα.
Ο κ. Μπουτάρης και η Πρωτοβουλία που είχαν ως βασικό τους σημείο την καταπολέμηση της κατάληψης στα πεζοδρόμια της Θεσσαλονίκης είναι προφανές, ακόμα και από τους ίδιους, ότι δεν έχουν κάνει σχεδόν τίποτα για το θέμα, τόσο στο κέντρο της πόλης, όσο και στα υπόλοιπα δημοτικά διαμερίσματα.
Βασικό στοιχείο που απουσιάζει από τον νέο πεζόδρομο είναι το πράσινο. Τσιμέντο παντού. Η περιγραφή της μελέτης αναφέρει ότι συντριβάνια, χυτά δάπεδα, ψηφιδωτά, «αστικοί φάροι» και πράσινο προβλέπονται μεταξύ άλλων στη μελέτη εφαρμογής από την ομάδα «Αντώνιος Νουκάκης & Συνεργάτες».
Τα… δεδομένα που έχουμε δημιουργούν μια σιγουριά για το μέλλον και αυτής της ανάπλασης στη Θεσσαλονίκη. Όπου έχει υπάρξει ανάπλαση στο κέντρο, αντί να δοθεί στους πολίτες, δίνεται στους επιχειρηματίες.
Το πρόσφατο παρελθόν μας διδάσκει πως δεν αρκεί ο τυπικός έλεγχος από τους υπαλλήλους του Δήμου, αλλά χρειάζεται και αυτό που λέμε πολιτική βούληση, κάτι που φαίνεται πως η διοίκηση Μπουτάρη ποτέ δεν είχε.
Όμως μπορεί, και πρέπει, σε αυτή την πόλη να υπάρξει μια άλλη διοίκηση, με άλλη πολιτική, που θα δημιουργεί άλλους πεζόδρομους, άλλα έργα και αναπλάσεις, που θα δημιουργήσει μια άλλη Θεσσαλονίκη που στο επίκεντρο θα έχει τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.
Ιάσων Μπάντιος
