Έντεκα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την βραδιά που ο ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκονέας δολοφόνησε στη μέση του δρόμου τον 16χρονο μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλο.
Η άδικη και φρικιαστική δολοφονία ενός μαθητή από αστυνομικό προκάλεσε μέσα σε λίγες ώρες σοκ και στη συνέχεια την μαζική αντίδραση της νεολαίας αλλά και κάθε δημοκρατικά ευαίσθητου πολίτη. Χιλιάδες νέοι και νέες, εργαζόμενες, άνεργοι, φοιτητές, μετανάστες ξεχύθηκαν για πολλές ημέρες στους δρόμους των μεγάλων πόλεων της χώρας, φώναξαν και θύμωσαν για τον χαμό του συμμαθητή τους, ενός φίλου τους, για τον χαμό του δικού τους αβέβαιου μέλλοντος σε μια κοινωνία που δολοφονεί τα παιδιά της.
Το 2008 η χώρα ζούσε τις τελευταίες ημέρες μιας επίπλαστης ανάπτυξης και μιας ευημερίας στηριζόμενης σε δάνεια, μιας ευμάρειας της porsche cayenne και της μεζονέτας που αφορούσε πάντα λίγους. Οι οργισμένοι νεολαίοι που ξεχύθηκαν στους δρόμους τρόμαξαν την δεξιά κυβέρνηση Καραμανλή αλλά και ολόκληρο το πολιτικό και μιντιακό σύστημα, που σαστισμένο παρακολουθούσε τις μεγάλης διάρκειας κινητοποιήσεις.
«Ο Δεκέμβρης ήταν η ερώτηση, δεν ήταν η απάντηση». Αυτό το σύνθημα αποτύπωσε τον θυμό, τη θλίψη, την ζωντάνια και τον δυναμισμό που βίωσαν οι νέοι και οι νέες τον Δεκέμβρη του 2008.
Στα έντεκα χρόνια που πέρασαν εφαρμόστηκαν τρία μνημόνια, κυβερνήσεις ανέβηκαν και κατέβηκαν, η κοινωνία φτωχοποιήθηκε ραγδαία, πολλοί από τους φοιτητές και τους μαθητές που βγήκαν τότε στους δρόμους έφυγαν για σπουδές και εργασία στο εξωτερικό. Κάποιοι επέστρεψαν, άλλοι όχι.
Στα έντεκα αυτά χρόνια δημιουργήθηκαν κινήματα, συλλογικότητες, κοινωνικές και πολιτικές αντιστάσεις κάθε λογής. Χιλιάδες βροντοφώναξαν το ΟΧΙ το καλοκαίρι του 2015, στάθηκαν αλληλέγγυοι στους πρόσφυγες, είπαν όχι στον εκφασισμό της κοινωνίας. Άλλοι ανέθεσαν τις ελπίδες τους, βίωσαν την ματαίωση, πήγαν στο σπίτι τους. Κάποιοι άλλοι συνεχίζουν να το παλεύουν, να ζουν και να σκέφτονται συλλογικά και να αναζητούν την «φλόγα» εκείνου του εξεγερμένου Δεκέμβρη.
Έντεκα χρόνια μετά ο Επαμεινώνδας Κορκονέας έχει αποφυλακιστεί και τα ερωτήματα εκείνου του Δεκέμβρη μένουν αναπάντητα, βαριά και ασήκωτα πλέον, στις πλάτες των σημερινών τριαντάρηδων που τότε βγήκαν στους δρόμους. Και τα ερωτήματα ζητούν απάντηση. Πάντα θα ζητούν, γιατί οι ανάγκες και οι συνθήκες θα αλλάζουν, θα εξελίσσονται και θα απαιτούν από τους νέους κάθε γενιάς να διεκδικούν, να εξεγείρονται και να αναζητούν τις απαντήσεις.
Ο Δεκέμβρης ήταν σίγουρα η ερώτηση.
Ιάσων Μπάντιος