Λίγο και λίγοι στο τύπο ασχολήθηκαν με τις υποθέσεις Θωμά Λιακουνάκου και Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Λίγοι και λίγο εξάλλου είχαν ασχοληθεί και παλαιότερα. «Δεινόν προς κέντρα λακτίζειν» που θα ‘λεγαν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι.
Για μίζες από τα οπλικά συστήματα κατηγορούμενος ο Θ. Λιακουνάκος, για δάνεια χαμένα σε γνωστές τσέπες τριάντα πέντε άτομα που διοίκησαν το ταμιευτήριο ή ενθυλάκωσαν τα δανεικά κι αγύριστα.
Έμποροι όπλων, πολιτικοί, εκδότες, στελέχη υψηλόβαθμα των ενόπλων δυνάμεων, επιχειρηματίες, εφοπλιστές είναι μπλεγμένοι στις υποθέσεις. Μόνο σε αυτήν του ΤΤ και μόνο για την περίοδο της διετίας 2008 – 2010 οδηγούνται σε δίκη οι πρώην επικεφαλής του Ταμιευτηρίου Άγγελος Φιλιππίδης και Κλεάνθης Παπαδόπουλος, οι επιχειρηματίες Δημήτρης Κοντομηνάς, Λαυρέντης Λαυρεντιάδης, Βίκτωρας Ρέστης και Δημήτρης Μπακατσέλος, το ζεύγος Κυριάκου Γριβέα και Αναστασίας Βάτσικα, καθώς και η πρώην διευθύνουσα σύμβουλος του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας Αναστασία Σακελλαρίου. Το παραπεμπτικό βούλευμα του αρμόδιου δικαστικού συμβουλίου αποδίδει στους κατηγορουμένους σωρεία πράξεων που φέρονται να προκάλεσαν ζημιά πολλών (;) εκατομμυρίων ευρώ στο Δημόσιο, τα οποία πιστώθηκαν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ορισμένες, μάλιστα, από τις πράξεις, για τις οποίες παραπέμπονται οι κατηγορούμενοι, επισύρουν βαρύτατες ποινές).
Ένα μεγάλο μέρος του παλιού συστήματος είναι κρυμμένο πίσω από τις δύο αυτές υποθέσεις, για τις οποίες δεν έχουμε ακόμη τον τελικό λογαριασμό. Πόσο μας στοίχισαν δηλαδή τα «φαγοπότια» τους -σύμφωνα με τα κατηγορητήρια- στα μαρμαρένια αλώνια των επαύλεων τους που στολίζουν την επικράτεια.
Το ενδιαφέρον στις τηλεοπτικές προβολές για τα δύο αυτά θέματα, ακόμη και σε σχολιασμούς που έγιναν στην ΕΡΤ και, έμειναν ασχολίαστοι, ήταν πώς όλα αυτά τα άτομα δεν έχουν κριθεί από την δικαιοσύνη άρα ας περιμένουμε τις δίκες, όποτε αυτές γίνουν και μετά ας μιλήσουμε.
Εν ολίγοις, ένας σχολιασμός, ισούται με προανάκρουσμα δικαστικής απόφασης ή προετοιμασία της. Καλώς ειπωμένο, αν και χρήζει περαιτέρω και ενδελεχούς συζήτησης το θέμα. Ερωτήματα, όμως, μπορούν άραγε να τεθούν δημοσίως; Με απαίτηση από τους ερωτώμενους κατηγορούμενους να απαντήσουν; Έχουν κληθεί και έχουν αρνηθεί; Κι αν ναι γιατί; Τα θέματα δεν αφορούν προσωπικές τους υποθέσεις αλλά διαχείριση και πιθανή διασπάθιση δημοσίου χρήματος (άρα είναι αντίστοιχου δημοσίου ενδιαφέροντος). Τεραστίων μάλιστα ποσών. Γιατί δεν υπάρχει πιεστική απαίτηση, καθημερινή, γιατί τόση σιωπή; Που πάει η άσκηση της δημοσιογραφίας όταν εκφωνούνται τα βραδινά «δελτία»;
«Δεν μπορούμε να πούμε τίποτα άλλο διότι ασχολείται η δικαιοσύνη» λένε.
Με το συμπάθιο κιόλας αλλά αυτό αφορά όλες τις υποθέσεις; Διότι και άλλοι είναι κατηγορούμενοι, δεν έχουν δικαστεί ακόμη αλλά ο σχολιασμός, καταδικαστικός μάλιστα λες κι υπάρχει ήδη απόφαση (μόλις προχθές σε έναν κατηγορούμενο πιστωνόταν ο χαρακτηρισμός «αρχιτρομοκράτης»), χωρίς να δοθεί καν ο λόγος στον κατηγορούμενο, χωρίς να ρωτηθεί, λες και φοβούνται τις απαντήσεις του, αυτός ο σχολιασμός δίνει και παίρνει με μορφές μάλιστα ακράτειας που φτάνει στην τερατολογία ιδίως αν τα «εγκλήματα» γίνονται από αλλοδαπούς.
Αν λοιπόν η σιωπή βοηθά την δικαιοσύνη στις Μεγάλες Υποθέσεις μήπως η φλυαρία στις μικρότερες την εκβιάζει; Κι αφού λογικά μας οδηγούν σε αυτό ερώτημα ποιος επιθετικός προσδιορισμός της έλλειψης αμεροληψίας που προκύπτει θα απαντούσε κατά κυριολεξία σε αυτό το ερώτημα; Δεν χρειάζεται άραγε και η σιωπή και η φλυαρία να οδηγηθούν ενώπιον του δικαστηρίου της ελεύθερης και ανιδιοτελούς δημοσιογραφίας;
* Ο δημοσιογράφος του ρ/σ “Στο Κόκκινο 93,4” Απόστολος Λυκεσάς αρθρογραφεί καθημερινά στο alterthess.gr. Ακούστε ζωντανά στο “Κόκκινο 93,4” την εκπομπή “Ορθά- Κοφτά” με τον Απόστολο Λυκεσά Δευτέρα- Παρασκευή 11:00-12:00. Επικοινωνία με τον Απόστολο Λυκεσά στο [email protected].