Διαβάζω στην ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ: «Η χώρα μας ψελλίζει, απολογείται και αποδυναμώνεται. Παραπαίει χωρίς στρατηγικό πλαίσιο ούτε για την οικονομική ούτε για την εξωτερική πολιτική». Εκδόθηκε με αφορμή τη συνάντηση Κέρι-Κοτζιά και τις δηλώσεις του Eλληνα υπουργού Εξωτερικών για το θέμα του Σάββα Ξηρού, για το οποίο η αμερικανική πλευρά έκανε αυστηρό διάβημα.
● Το ένα ζήτημα είναι ότι κατηγορεί την κυβέρνηση πως ψελλίζει και παραπαίει χωρίς σχέδιο ούτε για την οικονομική ούτε για την εξωτερική πολιτική το κόμμα που:
– Δεν οργάνωσε σε καμία φάση στοιχειώδη αντίσταση στις απαιτήσεις των δανειστών, αποδεχόμενο τις πιο σκληρές πολιτικές λιτότητας που επιβλήθηκαν σε ευρωπαϊκή χώρα μετά τον Βʹ Παγκόσμιο Πόλεμο.
– Δεν κατέθεσε ποτέ, αν και το είχε υποσχεθεί, εθνικό σχέδιο για την οικονομία και απλώς υλοποιούσε, χωρίς να ψελλίσει ούτε κιχ ό,τι ζητούσαν οι εταίροι.
– Εφτασε στο σημείο να εγκαλέσει την ηγεσία της Γερμανίας, όχι για τη νεοφιλελεύθερη συνταγή που επέβαλε στη χώρα, αλλά για πολιτική μυωπία επειδή δεν βοήθησε ως όφειλε την προηγούμενη κυβέρνηση, επιτρέποντας έτσι στον ΣΥΡΙΖΑ να κερδίσει τις εκλογές. Αν αυτό δεν συνιστά ομολογία πλήρους εξάρτησης, δεν ξέρω πώς αλλιώς να την χαρακτηρίσω.
– Ακόμη και σήμερα, παρά την εκλογική πανωλεθρία που υπέστη εξαιτίας των επιλογών του, εξακολουθεί να ζητά συμφωνία με τους εταίρους εδώ και τώρα στη βάση των προτάσεών τους, έστω και αν είναι καταστροφικές για την οικονομία, έστω και αν παραβιάζονται οι κόκκινες γραμμές που κι αυτό έλεγε ότι είχε θέσει, έστω κι αν εκφωνούνται με ανοίκειο και αποικιοκρατικό ύφος.
● Και ερχόμαστε στο θέμα του Σάββα Ξηρού για το οποίο το ΠΑΣΟΚ ψέγει την κυβέρνηση ότι βρέθηκε σε θέση απολογούμενου απέναντι στις ΗΠΑ, γιατί με το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε δίνεται η δυνατότητα στον Σάββα Ξηρό να βγει από τη φυλακή και να κρατηθεί κατ’ οίκον φρουρούμενος. Το κόμμα που συκοφαντήθηκε βάναυσα στο παρελθόν επειδή οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ το υποψιάζονταν ότι κινεί τα νήματα της τρομοκρατίας στην Ελλάδα, που επί των ημερών του εξουδετερώθηκαν οι δύο πιο εμβληματικές οργανώσεις του χώρου («17 Νοέμβρη», ΕΛΑ) -άρα διαθέτει την… έξωθεν καλή μαρτυρία-, που έχει επικεφαλής έναν συνταγματολόγο, αρνείται να δεχτεί το αυτονόητο για ένα κράτος δικαίου.
Οτι, δηλαδή, ένας κρατούμενος με 90% αναπηρία, ακόμη και να το ήθελε, δεν θα μπορούσε να διαπράξει αδίκημα, από τη στιγμή μάλιστα που έχει δηλώσει -κι αυτό είναι απάντηση σε όσους υποστηρίζουν πως δεν έχει μεταβάλει στάση- ότι «θα ήθελα να μην έχω κάνει φόνο, όλα τα άλλα παλεύονται, αυτό όχι» (από το βιβλίο του «Πολιτική Ευθύνη», εκδόσεις Κονιδάρη).
Ανάγωγα
Μας πιέζουν (αμφιβάλλω αν είναι ειλικρινείς, αλλά ας είναι) οι δανειστές να χτυπήσουμε τους ολιγάρχες στην Ελλάδα, τους οποίους οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν αφήσει στο απυρόβλητο (με το αζημίωτο βεβαίως, βεβαίως). Είναι ευκαιρία για τον Τσίπρα να πει σήμερα στη Μέρκελ, τον Ολάντ και τον Γιούνκερ ότι οι μεγαλόσχημοι του πλούτου άρχισαν να πληρώνουν τα οφειλόμενα. Για να δούμε, θα τους πείσει; Και πάλι αμφιβάλλω.
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών