Του Κώστα Γιαννέλου*
Σε μια εποχή ολοένα και εντεινόμενης κρίσης, τόσο της οικονομίας όσο και των θεσμών της πολιτικής, είναι υποχρέωση η συμμετοχή • είναι καθήκον η απόρριψη της λογικής της ανάθεσης. Δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί – και σίγουρα όχι με θετικά αποτελέσματα για τους απλούς ανθρώπους, αυτό το περιβόητο 99% του παγκόσμιου πληθυσμού – η κατάσταση εκείνη κατά την οποία η πολιτική πράξη εξαντλείται στο να αποτίθεται μια ψήφος σε μια κάλπη και στην, κατόπιν, επί 4 χρόνια βουβή ανοχή απέναντι προς όλους εκείνους οι οποίοι, δίχως όραμα και ενδιαφέρον, απλώς διαχειρίζονται μια εντολή διακυβέρνησης.
Αναντίρρητα, αποτέλεσμα αυτής της διαχείρισης είναι η τωρινή πραγματικότητα, το αβέβαιο μέλλον, η ανασφάλεια, το σκοτείνιασμα στα μάτια και τη σκέψη.
Απάντηση σε αυτό, δεν μπορεί να είναι απλά η προτροπή της καταψήφισης, του “μαυρίσματος” των μεν και της υπερψήφισης των δε, μόνο και μόνο γιατί οι πρώτοι απέτυχαν πολλάκις και οι άλλοι “δικαιούνται μια ευκαιρία”. Ικανή και αναγκαία συνθήκη για να υπάρχει η πιθανότητα αυτή η αλλαγή προτίμησης να λειτουργήσει προς όφελος των πολλών που πλήττονται από τις μνημονιακές πολιτικές, είναι να ξεκινήσει παράλληλα και μια διαδικασία εκ νέου πολιτικοποίησης των ανθρώπων, μια διαδικασία επανένταξής τους στις πολιτικές διαδικασίες παραγωγής ρεαλιστικών προτάσεων και υλοποίησης ενός σχεδίου που θα διακρίνεται από το σεβασμό στον Άνθρωπο, το περιβάλλον και τις επόμενες γενιές. Για εμάς, ο Άνθρωπος είναι πάνω από τα κέρδη και τους αριθμούς και είναι η απάντηση στην οποιαδήποτε ερώτηση.
Είναι απαραίτητο, λοιπόν, να ξαναπιάσουμε το νήμα σε μια συζήτηση η οποία διακόπηκε πολλές φορές, να θυμηθούμε τι έχει κερδηθεί μέσα από αγώνες και διεκδικήσεις, να συνειδητοποιήσουμε τις δυνατότητες που αναδύονται όταν το συλλογικό γίνεται σημαντικότερο από το ατομικό, όταν γίνεται βίωμα όλων πως “η προσωπική ευημερία δεν μπορεί να επιτευχθεί αν δεν έχει κατακτηθεί η κοινωνική ευημερία”.
Σε αυτό το πλαίσιο, υπό τις εξαιρετικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν τα τελευταία 2 χρόνια, δίνεται η ευκαιρία να αναθεωρήσουμε την άποψη ότι ο τάδε δήμος ή δείνα περιφέρεια είναι μια “χαμένη υπόθεση” για εμάς που οραματιζόμαστε κάτι διαφορετικό από αυτό που συντελείται εδώ και χρόνια. Επιλέγουμε να μην παραμείνουμε οικειοθελώς απαισιόδοξοι. Από την απαισιοδοξία της σκέψης, προτιμούμε την αισιοδοξία της δράσης.
Θα επιχειρήσουμε λοιπόν, να ανατρέψουμε τα σχέδια των απερχόμενων δημοτικών και περιφερειακών αρχών αλλά και όλων των μνημονιακών υποψηφίων για διαιώνιση της κυριαρχίας του δόγματος της Μίας και Μοναδικής πολιτικής προσέγγισης. Οι μεν απερχόμενοι μνημονιακοί προχωρούν σε κορύφωση των μικροεκδουλεύσεων στις οποίες αναλώθηκαν τα περασμένα χρόνια, δημιουργώντας πελατειακές σχέσεις εξάρτησης με τους πολίτες. Οι δε – δήθεν – αντιπολιτευόμενοι μνημονιακοί προσπαθούν να απεκδυθούν της κομματικής καταγωγής τους και σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιούν πανικόβλητοι οικεία σε αυτούς ανήθικα μέσα, όπως πχ η διάδοση ψευδών ειδήσεων περί στήριξης από μέρους των σχημάτων του ΣΥΡΙΖΑ οποιουδήποτε φιλοκυβερνητικού συνδυασμού διεκδικήσει στον 2ο γύρο να ανατρέψει την εκάστοτε αρχή. Λες και το δίλημμα είναι αν θα έχουμε ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ στον δήμο και την περιφέρεια ή στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.
Όχι! Το δίλημμα είναι αν θα έχουμε ΣΥΡΙΖΑ και αριστερά ή μνημονιακούς. Το δίλημμα είναι “ή εμείς ή αυτοί”.
Θα το καταφέρουμε, λοιπόν, προτείνοντας στους πολίτες μια εναλλακτική, πιο φωτεινή ματιά για το πώς μπορούν να δουλέψουν τα πράγματα στην τοπική αυτοδιοίκηση και στην Ευρώπη
Με διάθεση ριζοσπαστική, με περισσότερη δημοκρατία, αλληλεγγύη και συμμετοχή.
Σε τελευταία ανάλυση, δανειζόμενος ένα εμπνευσμένο σύνθημα, “αν σε έχουν πείσει ότι τους έχεις κάποια υποχρέωση, δώσε τους ένα κουτί γλυκά. Την ψήφο σου κράτα την για όσους δεν εκμεταλλεύτηκαν την ανάγκη σου”.
* Ο Κώστας Γιαννέλος είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό «Κίνηση Ενεργών Πολιτών Δήμου Αμφιλοχίας» με επικεφαλής τον Βαγγέλη Τσούκα.