Για να γίνει κάποια διαπραγμάτευση θα πρέπει η μία πλευρά να διαφωνεί με την άλλη και νομίζω πως έχει γίνει κάτι περισσότερο από ξεκάθαρο ότι εδώ και δύο μήνες γίνεται διαπραγμάτευση μεταξύ της νέας ελληνικής κυβέρνησης και των… εταίρων, καθώς συμφωνία για τη συνέχιση των πολιτικών που βύθισαν τους πολλούς καλούς ανθρώπους στη φτώχεια και την απελπισία δεν υπάρχει. Στο πλαίσιο αυτής της διαπραγμάτευσης η κάθε πλευρά δείχνει στην άλλη τα δόντια της: Η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει ξεκαθαρίσει πως πρώτα θα πληρώνει μισθούς και συντάξεις και μετά τις δόσεις προς το ΔΝΤ και τους… εταίρους και οι… εταίροι έχουν ξεκαθαρίσει πως δεν πρόκειται να κρατήσουν την Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ με κάθε κόστος.
Υποτίθεται πως από το Σάββατο βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για κάποιον «έντιμο συμβιβασμό» και σου γράφω υποτίθεται γιατί υπάρχει μία στο κουτουρού αφήγηση που λέει ότι το ελληνικό δημόσιο θα μείνει από ρευστό μέσα στο επόμενο δεκαήμερο. Αν πάρουμε στα σοβαρά τις… γραφές της διαπλοκής, τότε το ελληνικό δημόσιο έχει ήδη ξεμείνει από ρευστό από τις 28 Φεβρουαρίου. Τες πα, το θέμα στη φάση που τώρα βρισκόμαστε είναι το αν οι… εταίροι δεχτούν να αξιολογήσουν – άρα και να δώσουν μερικούς παράδες για την αποπληρωμή κάποιων δόσεων – ένα, ας πούμε, μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα το οποίο έχει γραφτεί στην Ελλάδα και που δεν προβλέπει σκληρά νεοφιλελεύθερα μέτρα, αλλά αποτελεί ένα μίγμα «λογικής» και κεϋνσιανισμού.
Αυτά που έχουμε μπροστά μας είναι μία διαφωνία και μία προσπάθεια για έναν «έντιμο συμβιβασμό» και κάπου στη μέση βρίσκονται διάφορες απειλές για πολλά και φοβερά πράγματα. Οι… εταίροι δεν έχουν κάνει ξεκάθαρο αν μπορούν να δεχτούν την αθέτηση των παλιών συμφωνιών με τις προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις και μόνο οι, ας πούμε, μετριοπαθείς μιλάνε για αντικατάσταση των παλιών συμφωνιών με ισοδύναμα μέτρα. Το να πληρώσουν οι πλούσιοι – οι… εταίροι μιλούν για τους φοροδιαφεύγοντες, αλλά δεν έχει ουσιαστική διαφορά – μοιάζει με κοινό τόπο αλλά δεν είναι η κατάληξη αυτού του «έντιμου συμβιβασμού», περισσότερο μοιάζει με μία αφηρημένη αφετηρία. Όπως μπορείς να καταλάβεις η νέα ελληνική κυβέρνηση παίζει με τη φωτιά, αλλά αυτό κάθε άλλο παρά κακό είναι, άλλωστε καλύτερα να καείς παρά να ξεθωριάσεις.
Ο alterthess ιανός