Πλησιάζει η μέρα που θα συναντηθούμε ξανά, όλοι και όλες που βρεθήκαμε σε διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις, συναυλίες, στο βουνό, στους δρόμους, σε πλατείες, σε όλη την Ελλάδα. Όλοι και όλες, κουρασμένοι από το δρόμο, πνιγμένοι από τα δακρυγόνα, χτυπημένοι από τα γκλοπ, κυνηγημένοι σε πλαγιές και σε στενά. Όλοι και όλες, ευτυχισμένοι γιατί είμαστε και πολλοί και μαζί, πανηγυρίζοντας γι’ αυτούς που βγήκαν από τη φυλακή, μεθυσμένοι να τραγουδάμε στην πλατεία της Ιερισσού και στο «Παύλου Μελά». Όλοι και όλες που το πήραμε απόφαση να αντισταθούμε, γιατί είμαστε από εκεί, γιατί παραθερίζουμε εκεί, γιατί εκεί βρίσκονται φίλοι και αγαπημένοι μας, γιατί λατρεύουμε τον τόπο μας.
Πλησιάζει η μέρα και στις 27 του μήνα όλοι και όλες θα πάμε στην Ιερισσό, για να τραγουδήσουμε, για να ονειρευτούμε ένα κόσμο όπου το κίνημα των Αντιστάσεων θα πηγαίνει από τη μία νίκη στην άλλη, όπου οι χρυσοθήρες και τα καθίκια τους θα πάρουν τον πούλο, όπου η ζωή δεν θα έχει γεύση από φόβο και από σκατά, όπου θα υπάρχει παρόν και μέλλον για τους πολλούς καλούς ανθρώπους. Ο αγώνας στη Βορειοανατολική Χαλκιδική, το «ή με τους Ρωμαίους ή με τους Γαλάτες», ήταν ένα από τα πράγματα που μας κράτησε όρθιους και όρθιες, ήταν ένα από τα πράγματα που μας κράτησαν στη θέση μας, που δεν μας άφησαν να κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω. Σε αυτή την ιστορία οφείλουμε πολλά.
Και τι ωραία… σύμπτωση, στις 27 του μήνα όλα τα λέσια της Νέας Δημοκρατίας, του πυρήνα αυτής της ελεεινής κυβέρνησης της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς που στηρίζει λυσσασμένα την καταστροφή του Κάκαβου, θα είναι στη Χαλκιδική για να γιορτάσουν τα 40 χρόνια από την ίδρυση του κωλοκόμματος τους και το «ιστορικό» τους πρώτο συνέδριο του 1979. Καλή φάση, να μετρηθούμε: Ή εμείς, με τα τραγούδια και τους αγώνες μας ή αυτοί με το σίχαμα της μισανθρωπιάς τους.
Ο alterthess ιανός