Τον Ιανουάριο του 2013 ο υπουργός Εργασίας, Γιάννης Βρούτσης, εξερχόμενος από το Μέγαρο Μαξίμου ανακοίνωσε την κήρυξη… πολέμου στην ανεργία, τονίζοντας μάλιστα πως το «κέντρο των επιχειρήσεων» θα βρίσκεται στο γραφείο του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά. Από τότε η ανεργία, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, έχει αυξηθεί περίπου κατά μία ποσοστιαία μονάδα, οπότε μάλλον με ασφάλεια μπορούμε να πούμε ότι αυτός ο… πόλεμος δεν πάει και τόσο καλά για την κυβέρνηση, κάτι μάλλον το αναμενόμενο καθώς η διατήρηση των υψηλών ποσοστών ανεργίας είναι ένα, ας πούμε, δομικό στοιχείο του προγράμματος φτωχοποίησης των πολλών καλών ανθρώπων. Προχθές στο Μαξίμου πραγματοποιήθηκε μία νέα σύσκεψη, υπό τον γενικό επιτελάρχη των «επιχειρήσεων» κατά της ανεργίας, και ο πρωθυπουργός, ως μεσαίο στέλεχος του ΟΑΕΔ, ανακοίνωσε τα, όχι και τόσο, νέα προγράμματα του Οργανισμού για την επιδοτούμενη, από το ΕΣΠΑ, κατάρτιση περίπου 140.000 ανέργων. Δεν μιλάμε δηλαδή για… ασπιρίνες, αλλά ξεκάθαρα για τη συνέχιση του προγράμματος της φτωχοποίησης.
Αυτή η ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς, προφανώς, και δεν πολεμάει την ανεργία, πολεμάει τους ανέργους. Στο πλαίσιο αυτού του πολέμου προγραμματίζονται νέες περικοπές στο, πενιχρό, επίδομα ανεργίας κάτι που άλλωστε αποτελεί και ένα από τα, πραγματικά, προαπαιτούμενα των συμφωνιών που έχει κάνει η πολιτική και η οικονομική ελίτ με την τρόικα. Αυτό, ξεκάθαρα, σημαίνει πως μία άλλη πολιτική για την ανεργία, για τη μείωση της ανεργίας, σημαίνει πως θα πρέπει να υπάρξει μία άλλη κυβέρνηση που θα σπάσει αυτές τις συμφωνίες, που θα τερματίσει το πρόγραμμα της φτωχοποίησης των πολλών καλών ανθρώπων και που θα κάνει τα αδύνατα δυνατά ώστε οι φτωχοί να γίνουν λιγότερο φτωχοί, πράγμα που, επίσης ξεκάθαρα, σημαίνει ότι οι πλούσιοι θα γίνουν λιγότερο πλούσιοι. Με απλά λόγια, η απάντηση στο πώς θα υπάρξει η απόλυτα αναγκαία ριζοσπαστικοποίηση των πολλών καλών ανθρώπων βρίσκεται στο μέτωπο και αυτού του πολέμου.
O alterthess ιανός