Εντάξει, προφανώς είμαστε ενάντια στο «μοντέρνο» ποδόσφαιρο, προφανώς στο γήπεδο θα τρέχουν πίσω από τη μπάλα 22 εκατομμυριούχοι, αλλά για να μην τρελαθούμε εντελώς, προφανώς και θέλουμε να σηκώσει ο Μέσι το κυπελλάκι. Το ποδόσφαιρο είναι κάτι περισσότερο από θέμα ζωής ή θανάτου και αυτό έχει να κάνει με την καταγωγή του, όχι τόσο ως άθλημα, όσο ως θέαμα, που κρατάει απευθείας από τις ρωμαϊκές αρένες, όπου οι μονομάχοι χτυπιόταν μεταξύ τους και με άγρια ζώα γνωρίζοντας πως το θέμα δεν είναι ο θάνατος, άλλωστε ζούσαν ως σκλάβοι και ήξεραν ότι αυτή η ζωή δεν είχε κάποια ιδιαίτερη αξία, αλλά το αν αυτός ο θάνατος θα είναι ατιμωτικός.
Το Αργεντινή – Γερμανία έχει πολλές ιδιαιτερότητες, κυρίως, στο φαντασιακό μίας αναμέτρησης μεταξύ της αντιφιλελεύθερης Λατινικής Αμερικής και της Ευρώπης του νεοφιλελεύθερου μονεταρισμού. Δεν συγκρούονται, δηλαδή, τόσο δύο «λαοί», άλλωστε και στην Αργεντινή και στην Γερμανία υπάρχουν και καθίκια και πολλοί καλοί άνθρωποι, όσο δύο αντιλήψεις για τα πράγματα. Από τη μία ένας κόσμος που βάζει μπροστά τις ανάγκες των πολλών, αλλά και τη φωτογραφία του Che με εκείνο το βλέμμα στο μέλλον, και από την άλλη ένα λόμπι της πολιτικής και της οικονομικής ελίτ που χρησιμοποιεί την αιματηρή δημοσιονομική πειθαρχία ως ασπίδα σταθερότητας στο χρεοκοπημένο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Το «μοντέρνο» ποδόσφαιρο προφανώς και δεν είναι το μπαλέτο των φτωχών, νομίζω όμως πως εδώ στη φτωχή… Λατινική Ευρώπη έχουμε ένα, και βάλε, εκατομμύριο λόγους για να πανηγυρίσουμε τα γκολ της Αργεντινής, σαν να είναι δικά μας γκολ, και των εργατών της Ζανόν και των εργατών της ΒΙΟΜΕ, και των αστέγων που κοιμούνται στο Ρόσιο της Λισσαβόνα και των αστέγων που κοιμούνται στους Κήπους του Πασά στη Θεσσαλονίκη, και της νοικοκυράς που είναι Σάββατο βράδυ σε ένα διαμέρισμα στην Πόλη του Μεξικού και της νοικοκυράς που είναι Σάββατο βράδυ σε ένα διαμέρισμα στη Στυλίδα και ενός gay ζευγαριού στο Μοντεβιδέο και ενός gay ζευγαριού στη Βηρυτό. Από Δευτέρα παίζουμε εμείς.
O alterthess ιανός