Πριν από μερικά χρόνια, πριν από το σκάσιμο της οικονομικής κρίσης και σε κάποια φάση που το κίνημα τα πήγαινε καλά ενώ οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις, όπως συνήθως, τα έκαναν σκατά, ο Ολιβιέ Μπεζανσενό, τότε το πιο φωτεινό αστέρι της ευρωπαϊκής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, είχε πει πως μία πετυχημένη γενική απεργία μπορεί να πετύχει σε μία μέρα περισσότερα απ’ ότι μία κεντροαριστερή κυβέρνηση σε τέσσερα χρόνια. Κάθε φορά που μου έρχεται στο μυαλό αυτή η ατάκα του Μπεζανσενό πάω πίσω στο 2001 στη μεγάλη απεργία που έγινε εδώ στην Ελλάδα ενάντια στον καραγκιόζη τον Γιαννίτση που πήγε να πλασάρει για μεταρρύθμιση του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης ένα σχέδιο διάλυσης το οποίο είχαν καταστρώσει κάτι λαμόγια δεύτερης διαλογής από την Αγγλία. Εκείνη η μεγάλη γενική απεργία πέτυχε σε μία μέρα να προκαλέσει μία μεγάλη καθυστέρηση στη διάλυση του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, αλλά και να βάλει στο… ψυγείο την επιχειρούμενη συντηρητική, θεμελιακά, μετατόπιση της ελληνικής κεντροαριστεράς.
Δεν ξέρω τι θα έλεγε τώρα ο Μπεζανσενό για τη σχέση των μεγάλων γενικών απεργιών με τις, πάντα έτοιμες για συντηρητικούς συμβιβασμούς, κεντροαριστερές κυβερνήσεις και να σου πω την αλήθεια με όλα αυτά που συμβαίνουν ούτε και με πολύ ενδιαφέρει. Στην Ελλάδα και όχι μόνον η νεοφιλελεύθερη επέλαση διαλύει μέρα με τη μέρα και γειτονιά με γειτονιά τον Κόσμο της Εργασίας, στερεί από τους μισθωτούς τη βιοποριστική διάσταση των μισθών τους, παράγει κατά κύματα «φουρνιές» από νεόπτωχους, βυθίζει όλο και περισσότερους και περισσότερες στην απόγνωση και στην κατάθλιψη. Όλα αυτά δεν αλλάζουν μέσα σε μία μέρα όσο πετυχημένη κι αν είναι, που δεν θα είναι, η σημερινή γενική απεργία. Προφανώς απεργούμε, προφανώς θα τα πούμε από κοντά στο δρόμο, εκεί όπου όπως πάντα όλα θα κριθούν. Θα ήταν μαγική η μέρα που μία μεγάλη γενική απεργία θα ανάγκαζε σε παραίτηση αυτήν την ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς, αλλά εντάξει, προσγειώσου και μην ξεχνάς πως στις 25 Μαϊου δεν θα ψηφίσουμε αλλά θα τους ισοπεδώσουμε.
Ο alterthess ιανός