Με επιτυχία έγινε η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου « Η Ραδιοφωνία στην Ελλάδα 1930-1950» του Μανώλη Χαιρετάκη από τις εκδόσεις του “105,5 Στο Κόκκινο” το απόγευμα της Παρασκευής στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου, στη Θεσσαλονίκη.
Για το βιβλίο μίλησαν οι Στυλιανός Χατζηγιαννάκης, Τεχνολόγος Ηλ. Μηχ/κός, εκπρ. Μουσείου Ραδιοφωνίας Θεσσαλονίκης, Απόστολος Λυκεσάς, δημοσιογράφος και ο συγγραφέας του βιβλίου Μανώλης Χαιρετάκης. Τη συζήτηση συντόνισε ο Λευτέρης Αρβανίτης, δημοσιογράφος και συντονιστής του 93,4 Στο Κόκκινο Θεσσαλονίκης
Πρόκειται για ένα βιβλίο γραμμένο από έναν βαθύ γνώστη των Ελληνικών ΜΜΕ, που αποτελεί τη δεύτερη εκδοτική προσπάθεια του 105,5 Στο Κόκκινο, αφιερωμένο στον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ. Ο Μανώλης Χαιρετάκης εξετάζει την πορεία της ραδιοφωνίας στη χώρα μας κατά την περίοδο 1930-1950 περίοδο που το ραδιόφωνο αποτέλεσε ουσιαστικό κι αναπόσπαστο κομμάτι της οικιακής τεχνολογίας πριν περάσει σε δεύτερο ρόλο με την έλευση της τηλεόρασης.
Το ραδιόφωνο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της πολιτικής καθώς αναδείχθηκε σε εργαλείο προπαγάνδας όσο περισσότερο διευρυνόταν η αποδοχή και η «ενσωμάτωση» του από την ελληνική οικογένεια. Άλλωστε η περίοδος που ερευνά το βιβλίο ιστορικά είναι μια εποχή τεκτονικών αλλαγών σε παγκόσμια κλίμακα όπου τα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα αντανακλούνταν στις νέες τεχνολογίες και τη διαμόρφωση νέων συνθηκών αλλά και συμμαχιών.
Ο συγγραφέας φωτίζει τη συνεργασία του ραδιοφώνου με τον τύπο, τόσο πριν όσο και μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο μα και διερευνά το σημαντικό ρόλο που έπαιξε η γερμανική πολυεθνική Siemens, μέσω της θυγατρικής Telefunken, στην εξέλιξη της Ελληνικής ραδιοφωνίας. Είναι σημαντικό επίσης το ότι γίνεται γνωστός ο αξιόλογος ρόλος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών καθώς και του ΕΜΠ στη διαμόρφωση και την ευρύτερη γνώση για τη ραδιοφωνία στην Ελλάδα.
Ο δημοσιογράφος Απόστολος Λυκεσάς είπε για το ραδιόφωνο ότι πρόκειται για ζώσα ιστορία, “Το ραδιόφωνο είναι κάτι που δεν ανασταίνεται, δεν έχει σχέση με το χαρτί. Το βιιβλίο αυτό θέλει να κάνει” σημείωσε.
“Ήταν μια επανάσταση που είπαν ότι θα εξέλειπε με την είσοδο της τηλεόρασης. Διέψευσε τις Κασσάνδρες. Το αναστημένο μέσο για να συστηθεί πρέπει να μιλήσει για τις γενέθλιες εποχές του” τόνισε ο Α. Λυκεσάς.
“Ειμαι ευτυχης που κάνω ακόμα ραδιόφωνο σε μια εποχή που την ονομαζω μπερλουσκονικό ζουρλομανδύα. Το βιβλίο λέει ότι το ραδιόφωνο ήρθε με καθυστέρηση στην Ελλάδα. Αν το δείτε από χρονολογικής απόψεως παραδόξως όχι μεγάλη” σημείωσε ο κ. Λυκεσάς.
Από την πλευρά του ο Μανώλης Χαιρετάκης, συγγραφές του βιβλίου, σημείωσε ότι πρόκειται για “Ένα κομμάτι από αυτά που ξέρω, γιατι τα έχω βιώσει. Εγώ κυρίως εστιάζω τους κοινωνικούς και πολιτικούς παράγοντες, και όχι τόσο στο τεχνικό κομμάτι”.
“Η θέαση μας πρέπει να είναι πολυπρισματική. Να συνδυάζουμε πολλούς παράγοντες για να μπορούμε να τα ερμηνεύσουμε” σημείωσε ο κ. Χαιρετάκης.
“Σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι πολυεθνικές στις τεχνολογικές εξελίξεις. Αν επιλέξεις μια πρέπει να ακολουθησεις τα πρότυπα. Η ιστορία του ραδιοφώνου ξεκίνησε στις αρχές του ’30, μεσολάβησαν πιέσεις σε υπουργούς, τα λόμπι που πίεζαν, και το ’37 γινεται η συμφωνία” δήλωσε ο συγγραφέας.
“Δεν το έχω γράψει στο βιβλίο, Στείλαν οι Γερμανοι τις κούτες με τους πομπούς που είχαν τα εξαρτήματα στην Ελλάδα, το ’36-’37 μείνανε στο τελωνείο, λίγο πριν στηθεί ο ραδιοφωνικός σταθμός Αθηνών, που στήθηκε στα υπόγεια του Ζαππείου, ανοιξαν τα κιβώτια οι τεχνικοί αλλά δεν μπορούσαν να τα συνδέσουν γιατί οι οδηγίες ήταν στα Ισπανικά” δήλωσε ο Μ. Χαιρετάκης.
“Η δημοκρατική κυβέρνηση της Ισπανίας είχε παραγγείλει ένα πομπό για να αντισαθεί στις φρανκικές λεγεώνες και κάποια στιγμή ακυρώθηκε η παραγγελία. Λόγο κόστους ούτε καν άνοιξαν για να αλλάξουν οδηγίες” συμπλήρωσε.
Ο Σ. Χατζηγιαννακης αναφέρθηκε κυρίως στα τεχνικά θέματα της ιστορίας του ραδιοφώνου, ενώ έκανε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ξενάγηση στο μουσείο ραδιοφωνίας, λίγα μέτρα μακρία από την αίθουσα της εκδήλωσης.
Δείτε Φώτογραφίες:
