Κατάκτηση των εργαζομενων χαρακτηρίζει τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας και τον Οργανισμό Εργατικής Εστίας η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Δ. Χαραλαμπίδου σε δήλωση της σχετικά με την κατάργησή του. Σϋμφωνα με την ίδια οι δύο αυτοί Οργανισμοί αποτέλεσαν “δύο θεσμούς κοινωνικής πολιτικής που αφορούσαν το δικαίωμα στην στέγαση, στις διακοπές, στην ψυχαγωγία, στην επιδότηση στεγαστικών δανείων και ενοικίου”, “διασφάλιζαν τον κοινωνικό μισθό και βοήθησαν στην διατήρηση του επιπέδου ζωής της εργατικής τάξης”.
Στις 8 Φεβρουαρίου του 2012, πριν από ακριβώς έναν χρόνο αποφασίστηκε να κλείσουν αυτοί οι δύο οργανισμοί και σήμερα 9 Φεβρουαρίου του 2013 έγινε η τελευταία κλήρωση εργατικών κατοικιών, στερώντας την ελπίδα της ιδιοκατοίκησης σε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι εργαζομένων που την έχουν ανάγκη.
“Νέα ζευγάρια μισθωτών εργαζομένων, μονογονεϊκές οικογένειες, οικογένειες με ανέργους αποτελούν λίγες από τις περιπτώσεις που θα μπορούσαν να οφεληθουν από τη δράση αυτών των οργανισμών αλλά σήμερα οι κυβερνώντες δεν απασχολούνται με τέτοια ζητήματα.” αναφέρει σχετικά η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ υπενθυμίζοντας ότι οι παροχές των οργανισμών αυτών προς τους εργαζόμενους έχουν ήδη προπληρωθεί με μακροχρόνια καταβολή των εισφορών τους.
Στόχος της κατάργησής τους από την κυβέρνηση είναι, προσθέτει η Δ. Χαραλαμπίδου “να απαλλαγεί το μεγάλο κεφάλαιο πέρα από τις «νόμιμες» φοροαπαλλαγές και τα «παραθυράκια» που απολαμβάνει, και από κάθε άλλη του υποχρέωση απέναντι στην εργατική τάξη, εν προκειμένω από τις εργοδοτικές εισφορές που απέδιδε στον ΟΕΚ και στον ΟΕΕ”.
“Παράλληλα η κατάργηση των δύο αυτών οργανισμών εξυπηρετεί τις επιταγές της τρόικας και των τοκογλύφων δανειστών που στο όνομα του επαχθούς και μη βιώσιμου χρέους απαιτούν το ξεπούλημα της περιουσίας του Δημοσίου. Στον βωμό λοιπόν του χρέους και των συμφερόντων του κεφαλαίου θυσιάζεται από τους νεοφιλελεύθερους συνεργάτες της τρόικας άλλος ένας εργατικός θεσμός, δείχνοντας ακριβώς το ταξικό πρόσημο στην διαχείριση της κρίσης.” σημειώνει και καταλήγει λέγοντας ότι ” Η αντιστροφή του προσήμου από μία κυβέρνηση της αριστεράς, από ένα κίνημα των εργαζομένων για την ανατροπή είναι η αναγκαία συνθήκη για την αντιστροφή της υπάρχουσας τραγικής κατάστασης, χωρίς φετίχ και όρια αφού τον μόνο γνώμονα αποτελεί το συμφέρον των δυνάμεων της εργασίας, για να βγει η χώρα από την κρίση με τους εργαζόμενους στο προσκήνιο.”