Όρος αποφυλάκισης η… φιλανθρωπία

Τι και αν το 60% των κρατουμένων -σύμφωνα με το υπουργείο Δικαιοσύνης- είναι άποροι. Τι και αν είναι δικαίωμά σου να επιλέξεις ποιο κοινωφελές ίδρυμα θα ενισχύσεις, αν θέλεις να το ενισχύσεις και με τι ποσό. Το υπουργείο Δικαιοσύνης και οι νομοθέτες του αποφάσισαν ότι η φιλανθρωπία πρέπει να μετατραπεί σε ποινή για τους κρατούμενους. Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό.

 

Έτσι στο νόμο για την αποσυμφόρηση των φυλακών [Ν. 3904/2010 (άρ. 100 παρ. 3 εδ. θ) επί Καστανίδη, που είχε προκύψει ύστερα από τις κινητοποιήσεις των κρατουμένων για την αποσυμφόρηση των φυλακών] προβλέπεται ότι ο Εισαγγελέας ανάμεσα στους όρους αποφυλάκισης που ορίζει -π.χ. απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, δήλωση «παρών» στο τοπικό αστυνομικό τμήμα- είναι και «η προσφορά ποσού, ύψους μέχρι 10.000 ευρώ σε κοινωφελές ίδρυμα».

 

Έτσι ακόμα και οι ελάχιστοι κρατούμενοι που έχουν καταδικαστεί με ποινή κάθειρξης μέχρι 5 χρόνια και αναμενόταν να αποφυλακιστούν, αν δεν καταβάλουν το ποσό που τους ορίζει η Εισαγγελία στο κοινωφελές ίδρυμα (Χαμόγελο του Παιδιού, Χωριά SOS κλπ) τότε θα παραμείνουν κρατούμενοι. Ο ήδη ακρωτηριασμένος νόμος για την αποφυλάκιση(2012) δέχεται επιπλέον πλήγματα από την εφαρμογή του προηγούμενου (2010).

 

Σε ανακοίνωση της η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των κρατουμένων αναρωτιέται  ποια η θέση των ίδιων των ιδρυμάτων και αν επιθυμούν οι δωρεές να είναι αποτέλεσμα εκβιασμού με τίμημα την ελευθερία ορισμένων ανθρώπων. 

 

Ακόμη  τονίζει “και από την άλλη… το επόμενο βήμα ποιο είναι; Να ζητάμε από τους χιλιάδες άστεγους να δίνουν υποχρεωτικές δωρεές για να διαμείνουν στους ξενώνες φιλοξενίας; Να ζητάμε από τους εκατομμύρια άνεργους να δίνουν υποχρεωτικές δωρεές για να βρουν δουλειά; Να ζητάμε από τους ασθενείς να δίνουν τον οβολό τους για να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη;”

 

“Η στήριξη των ευπαθών κοινωνικών ομάδων είναι επιλογή και όχι υποχρέωση για όλο τον κόσμο. Για τους κρατούμενους γιατί πρέπει να είναι αντίτιμο της ελευθερίας;”