Ο καθηγητής του πανεπιστημίου Θεσσαλίας Τάκης Πολίτης, σε μήνυμα που είχε αποστείλει σε συγγενικό του πρόσωπο με την εντολή να δημοσιευτεί σε περίπτωση σύλληψής του τον Ισραηλινό στρατό μαζί με το πλήρωμα του ιστιοπλοϊκού «Παύλος Φύσσας», δηλώνει ότι ξεκινά απεργία πείνας ως πράξη αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό.
«Από τη στιγμή της σύλληψής μας και μέχρι την απελευθέρωσή μας, μαζί με άλλους συντρόφους και συντρόφισσες, βρίσκομαι σε απεργία πείνας ως συμβολική πράξη αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό που ενώ δολοφονείται με όπλο και τον λιμό, του στερείται και η ελάχιστη επισιτιστική βοήθεια που μεταφέρουμε, καθώς και ως πράξη καταγγελίας της παράνομης σύλληψής μας από την σιωνιστική συμμορία σε διεθνή ύδατα.» σημειώνει μεταξύ άλλων καταλήγοντας ότι «Δεν υπάρχουν πια δικαιολογίες. Δεν μπορεί κανείς πια να ισχυριστεί ότι δεν γνωρίζει τι συμβαίνει. Δεν μπορεί κανείς να επικαλείται την δουλειά του. Η μόνη δουλειά που έχει η ανθρωπότητα σήμερα, η μόνη δουλειά που έχουμε όλοι όσοι εξακολουθούμε να θεωρούμε τον εαυτό μας άνθρωπο, είναι να σταματήσουμε τη γενοκτονία κατά του παλαιστινιακού λαού. Είναι η ώρα που ξεχωρίζουν οι άνθρωποι από τα κτήνη, η ώρα που ξεχωρίζει το φως από το σκοτάδι.
Όλα τα μάτια στη Γάζα!»
Ολόκληρο το κείμενο έτσι όπως δημοσιεύτηκε στο προφίλ του στο fb:
Προς τις ισραηλινές φυλακές
«(Λίγες ώρες πριν από την σιωνιστική επίθεση, από το ιστιοπλοϊκό “Παύλος Φύσσας”, έγραψα ένα μικρό κείμενο, το έστειλα στον αδελφό μου και του ζήτησα να το δημοσιοποιήσει στο λογαριασμό μου στο fb μετά την παράνομη ισραηλινή επίθεση στο Global Sumud Flotilla.)
Οι σιωνιστές, για μια ακόμα φορά, επιτέθηκαν σε διεθνή αποστολή αλληλεγγύης προς τη Λωρίδα της Γάζας.
Εκατοντάδες ακτιβιστές και ακτιβίστριες, άνθρωποι που εκφράζουμε την παγκόσμια συνείδηση και αξιοπρέπεια απέναντι στην γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού, οδηγούμαστε στις ισραηλινές φυλακές.
Από τη στιγμή της σύλληψής μας και μέχρι την απελευθέρωσή μας, μαζί με άλλους συντρόφους και συντρόφισσες, βρίσκομαι σε απεργία πείνας ως συμβολική πράξη αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό που ενώ δολοφονείται με όπλο και τον λιμό, του στερείται και η ελάχιστη επισιτιστική βοήθεια που μεταφέρουμε, καθώς και ως πράξη καταγγελίας της παράνομης σύλληψής μας από την σιωνιστική συμμορία σε διεθνή ύδατα.
Η δική μας ταλαιπωρία, με την αρχόμενη από σήμερα φυλάκιση, δεν συγκρίνεται με τις συνθήκες φυλάκισης των Παλαιστινίων, πολύ δε περισσότερο με την γενοκτονία που υπόκειται ο παλαιστινιακός λαός. Το κίνημα αλληλεγγύης δεν θα πρέπει να προτεραιοποιήσει το αίτημα της δικής μας απελευθέρωσης αποσπώντας το βλέμμα του από την Γάζα, αλλά -χωρίς προφανώς να το παραβλέπει- θα πρέπει να παραμείνει στοχοπροσηλωμένο στον τερματισμό της γενοκτονίας.
Μέχρι πότε η ανθρωπότητα θα ανέχεται αυτή την κτηνωδία των σιωνιστών; Μέχρι πότε θα παρακολουθεί σε ζωντανή μετάδοση την γενοκτονία σε βάρος του παλαιστινιακού λαού χωρίς να αντιδρά αποτελεσματικά;
Η θλίψη, η οργή, ο θυμός, ο αποτροπιασμός από τις εικόνες ντροπής που έρχονται από την Λωρίδα της Γάζας, αλλά και από τη Δυτική Όχθη, πρέπει να μετατραπούν σε καθημερινές μαζικές κοινωνικές αντιδράσεις για να πιεστούν οι συνένοχες -δυτικές κυρίως- κυβερνήσεις να πάψουν να υποστηρίζουν το κράτος-δολοφόνο και επιτέλους να σταματήσει η γενοκτονία.
Δεν υπάρχουν πια δικαιολογίες. Δεν μπορεί κανείς πια να ισχυριστεί ότι δεν γνωρίζει τι συμβαίνει. Δεν μπορεί κανείς να επικαλείται την δουλειά του. Η μόνη δουλειά που έχει η ανθρωπότητα σήμερα, η μόνη δουλειά που έχουμε όλοι όσοι εξακολουθούμε να θεωρούμε τον εαυτό μας άνθρωπο, είναι να σταματήσουμε τη γενοκτονία κατά του παλαιστινιακού λαού. Είναι η ώρα που ξεχωρίζουν οι άνθρωποι από τα κτήνη, η ώρα που ξεχωρίζει το φως από το σκοτάδι.
Όλα τα μάτια στη Γάζα!
Λευτεριά στην Παλαιστίνη, από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα!»
