Δεν είναι καλό πράγμα να χαίρεσαι με την αποτυχία των άλλων, αλλά να, καμιά φορά παρασέρνεσαι.
Όταν πριν 10 χρόνια ο κ. Φάις αγόραζε τη Μοδιάνο για να μετατρέψει αυτή την εμβληματική, ιστορική αγορά σε μια “μπουτίκ με τα καλύτερα μπραντς της αγοράς” όλοι οι παράγοντες της πόλης, ο δήμαρχος, τα ΜΜΕ, οι εκπρόσωποι της “μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας” και φυσικά η τότε κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ), ήταν ενθουσιασμένοι και οι λίγοι περιθωριακοί που διαμαρτυρόμασταν, ήμασταν οι εχθροί της ανάπτυξης.
Σήμερα, που επιβεβαιώθηκε ό,τι ακριβώς λέγαμε τότε, δεν θα βγει προφανώς ούτε ένας από αυτούς να πει “συγγνώμη, λάθος”. Όχι μόνο από εγωισμό. Αλλά γιατί οι ίδιοι παράγοντες είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να στηρίξουν το ίδιο “λάθος” -την υποταγή στις παρωδικές μόδες της αγοράς, την ντισνεϋφικέησον μιας πόλης που επιβιώνει στις παρυφές του τουρισμού, την απώλεια της ιστορικής μνήμης- σε κάθε δυνατή ευκαιρία, στην Αλυσίδα, το Ολύμπιον, τη ΔΕΘ, το ΦΙΞ. Γιατί το μόνο κριτήριό τους είναι η εκάστοτε επιθυμία “της αγοράς”, δηλαδή αυτού που μας αγοράζει.
Βέβαια στην πράξη, ο μόνος που δεν θα την πληρώσει είναι ο κ. Φάις. Η Μοδιάνο, ως “άσσετ” αγορασμένο κωψοχρονιά (μόνο 1,9 εκ.), παραμένει εκεί για να δίνει υπεραξία στο χαρτοφυλάκιό του ακόμα κι αν είναι άδεια, όπως άδειες παραμένουν δεκάδες πολυκατοικίες στο κέντρο που έχουν αγοραστεί από τα διάφορα φαντς. Ούτε είναι δουλειά μας να θρηνήσουμε για τις επιχειρήσεις που φάγανε το παραμύθι και μπήκανε μέσα πληρώνοντας τα υπέρογκα νοίκια. Αυτοί κι αυτές που σίγουρα θα την πληρώσουν βέβαια, είναι οι απολυμένοι/ες εργαζόμενοι/ες, μπαλάκι στα χέρια μιας αδηφάγας, αλλά αποτυχημένης “ανάπτυξης”.
Και φυσικά, η ίδια η Μοδιάνο και η ιστορία της, αφού η προδιαγεγραμμένη αποτυχία του πρότζεκτ ανοίγει τον δρόμο για τα χειρότερα. Όπως ήδη λέγαμε τότε -και οι θιασώτες της ανάπτυξης μας σνομπάρανε ως κινδυνολόγους- η “μπουτίκ τροφίμων” θα καταλήξει ένα μεγάλο φαστφουντάδικο, γεμάτο τραπεζοκαθίσματα, μέσω του νέου management που προαναγγέλεται. Ο χαρακτήρας της ανοιχτής αγοράς θα αναιρεθεί τελείως, ίσως και πέρα από τις τυπικές προδιαγραφές του διατηρητέου κτιρίου.
Η δε δημοτική αρχή μας, παρακολουθεί με απάθεια τις εξελίξεις. Δεν συνηθίζει άλλωστε να παρεμβαίνει στις επιθυμίες της “αγοράς”. Ούτε καν να τις σχολιάζει. Ξέρει να σέβεται τους ανώτερους.
