«Να έχουν ένα σώμα οι γονείς της να θάψουν, να έχουν ένα μέρος οι δικοί της να κλάψουν, να μη μείνει το πένθος αδύνατο» δηλώνει η συλλογικότητα Καμία Ανοχή για τη γυναικοκτονία της Αναστάζια στην Κω που έχει προκαλέσει θρήνο και οργή ζητώντας δικαιοσύνη για την Αναστάζια και για όλες τις γυναίκες της Πύλου.
Ακολουθεί η ανακοίνωση της συλλογικότητας:
«Το σώμα της Αναστάζια βρέθηκε. Για τα σώματα των γυναικών στην Πύλο ούτε λόγος. Αυτή την εβδομάδα στην Ελλάδα δεν μπορούμε να μετρήσουμε τις γυναικοκτονίες.
Δεν θα μάθουμε ποτέ τον αριθμό των γυναικοκτονιών στο αμπάρι του πλοίου στην Πύλο, γιατί εκεί ο γυναικοκτόνος είναι το ίδιο το κράτος, είναι το έθνος και τα σύνορά του. Θα χυθούν δήθεν δάκρυα για την Αναστάζια, επειδή ο φερόμενος βιαστής και γυναικοκτόνος της δεν είναι Έλληνας, δεν είναι καν Ευρωπαίος. Η φυλή του, όπως και αυτές των γυναικών στο αμπάρι είναι από αυτές τις ζωές που δεν έχουν σημασία για τους φασίστες.
Στο αμπάρι του πλοίου που βυθίστηκε ήταν κλειδωμένες γυναίκες και παιδιά. Στο αμπάρι για να μην ακουστούν τα παιδια απο το ελληνικό λιμενικό ή την frontex. Γι’αυτό κι ανάμεσα στους διασωθέντες δεν υπάρχει ούτε μια γυναίκα, ούτε ένα μικρό παιδί. Ήταν απειλή για το ελληνικό κράτος και χαίρονται οι εδώ πατριώτες και πατριώτισσες που δεν τα κατάφεραν να πατήσουν το πόδι τους σε στεριά.
Το τριήμερο εθνικό πένθος αποπειράται να συγκαλύψει το κρατικό έγκλημα και να το αποσιωπήσει. Δεν φτάνει για να καλύψει τη στυγνότητα των κρατικών δολοφονιών, την ρατσιστική θανατοπολιτική και την ρατσιστική κρατική και έμφυλη βία στα σύνορα και στο Αιγαίο. Όπως διατείνεται και ο υπουργός της τετραετίας που έληξε, “μηδενίσαμε τις ροές”. Αυτό που με δόλο αποσιωπά είναι πως αυξήσαμε τους θανάτους, τους πνιγμούς, τους βασανισμούς και τις επαναπροωθήσεις.
Αυτή την εβδομάδα στην Ελλάδα ξέρουμε μόνο ένα όνομα, μόνο μίας αδελφής μας που χάθηκε.
Οι ρατσιστές και οι φασίστες θα εξαντλήσουν την προσποιητή ενσυναίσθησή τους, τα δάκρυά τους και το ενδιαφέρον τους στη γυναικοκτονία της Αναστάζια στην Κω υπερασπιζόμενοι την Αναστάζια και τονίζοντας την εθνικότητα του φερόμενου ως δράστη και γυναικοκτόνου αγνοώντας όλες τις γυναικοκτονίες που έχουν διαπράξει Έλληνες λεβέντες, αγνοώντας βολικά τους ‘Ελληνες βιαστές, παιδοβιαστές, διακινητές και κακοποιητές. Αυτοί που για κανένα θύμα, επιζων ή επιζώσα δεν έχουν ενδιαφερθεί ως τώρα.
Ο φασισμός, ο ρατσισμός, η εθνοπατριαρχία, η θανατοπολιτική, η βία στα σύνορα είναι πλέον κανονικότητα: οι αποφάσεις του λιμενικού να μην βοηθήσουν τα επιβαίνοντα στο πλοίο ενώ από ώρες γνώριζαν πως διέτρεχαν κίνδυνο, το εσκεμμένα λάθος και μοιραίο τράβηγμα του πλοίου, η συγκάλυψη γύρω από τα αίτια του ναυαγίου, οι ελλιπείς πληροφορίες για τον αριθμό των αγνοουμένων, η μεταφορά των διασωθέντων στα περίκλειστα “υπερσύγχρονα” camps της Μαλακάσας χωρίς τις στοιχειώδεις παροχές σε ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη και διερμηνείς, το τείχος του Έβρου και οι επαναπροωθήσεις είναι όλα αυτά που επισφραγίζουν την ρατσιστική κτηνωδία της Ελλάδας και της Ευρώπης.
Γεμάτα στΟργή, με νύχια ακονισμένα.»
