Aπίστευτες δηλώσεις από τον Μητροπολίτη Σερβιών και Κοζάνης Παύλο, ο οποίος, εμμέσως πλην σαφώς, κάλεσε τις γυναίκες να «κρατούν το στόμα τους κλειστό» και επέκρινε όσους χρησιμοποιούν τον όρο γυναικοκτονία.
Σε μια άκρως προβληματική ομιλία, η οποία περιείχε ατάκες όπως «όταν ο άνθρωπος αυξάνει και συντηρεί τα χαρίσματα που του χαρίζει ο Θεός τότε δεν χρειάζονται ούτε οι νόμοι, ούτε συντάγματα, ούτε δικαστήριο, ούτε δικαστές, ούτε δικηγόροι», αλλά και αντισιωνιστικά στοιχεία για τα «κατευθυνόμενα κανάλια του διεθνούς σιωνισμού και της λέσχης Μπίλντερμπεργκ» ο μητροπολίτης έβγαλε τα… δικά του συμπεράσματα για τις γυναικοκτονίες.
«Φτιάξαμε έναν καινούργιο όρο εμείς οι Έλληνες για τις γυναίκες» ανέφερε αγνοώντας την προέλευση και χρήση του όρου και συνέχισε «για να τις εμπαίζουν και αυτές το πιστεύουν. Γυναικοκτονία λέει που αν ακουστεί στο νομικό ποινικό κόσμο ανά την οικουμένη θα γελάσει ή μάλλον θα καγχάσει».
«Ανθρώπους θέλουμε να φτιάξουμε, εμείς ξέρουμε ανθρωποκτονία, αφού δεν είσαι άνθρωπος τι είσαι;» είπε σε άλλο σημείο του κηρύγματός του
Σε μια προσπάθειά του να… συνετίσει περαιτέρω ανέφερε «μα μου λένε “οι άνδρες μας πολλές φορές μας ταπεινώνουν”. Στο χέρι σας είναι να μεταδώσετε, να μεταγγίσετε αυτό που είστε. Έλεγαν οι μανάδες μας “εμείς οι γυναίκες ό,τι θέλουμε κάνουμε αρκεί σε κάποια στιγμή να έχουμε το στόμα μας κλειστό και μετά θα γίνει αυτό που θέλουμε. Έχει δύναμη η γυναίκα διότι έχει αισθήματα που δεν έχει ο άνδρας».
Συνεχίζοντας τα σεξιστικά και πλέον άστοχα παραδείγματα ο μητροπολίτης είπε μια ιστορία για κάποιον πιστό της ενορίας: Μου είπε τον πόνο του “η μάνα μου σηκώθηκε και έφυγε από το σπίτι μας γιατί ο πατέρας έκανε μια παρατυπία”. Και που πάει 60 τόσω χρονών γυναίκα; Στη Θεσσαλονίκη να πάει σε μια σχολή. Και δεν λέει “το παιδί μου; Το σπλάχνο μου”;».
Τέλος, σε ένα ακόμη παράδειγμα υποτίμησης της γυναίκας ο μητροπολίτης Κοζάνης περιέγραψε με τον… δικό του τρόπο μια σκηνή από την πόλη του «είδα ένα θέαμα φρικτό σήμερα το πρωί καθώς κατέβαινα για τον καθεδρικό ναό. Μια ομάδα κοριτσιών μεθυσμένα, να χτυπιόνται απάνω στους τοίχους να μην μπορούν να σταθούν στα πόδια τους.
Λίγη ανθρωπιά εάν έχεις πονάς για το κατάντημά τους, το κατάντημα της οικογένειας, το κατάντημα της μητέρας. Γιατί της μητέρας είμαστε τα πάντα».
πηγή: t-zine.gr
