Σήμερα Παρασκευή 8 Οκτωβρίου στις 19.00 θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση-ενημέρωση με θέμα «Ιστορίες για τη διάσωση της μνήμης: Η κρατική διαχείριση των μνημείων, το κτίριο της Υφανέτ, και οι απειλές για κατεδάφιση» από την κοινότητα της κατάληψης φάμπρικα υφανέτ που βρίσκεται στην συμβολή των οδών Ομήρου & Περδίκα στην Κάτω Τούμπα. Η εκδήλωση πραγματοποιείται στα πλαίσία δράσεων πολιτικής υπεράσπισης της κατάληψης την ίδια στιγμή που υπηρεσίες προωθούν την εκκένωση και την κατεδάφισή του.
Αύριο και πάλι στις 19.00 θα πραγματοποιηθεί η εκδήλωση «Το χρονικό μίας ανακατάληψης» από την Rosa Nera και μέλη της συνέλευσης αλληλεγγύης από την πόλη των Χανίων, ενώ την Παρασκευή 15 Οκτωβρίου στις 18.00 θα πραγματοποιηθεί πορεία αλληλεγγύης στη γειτονιά με σημείο συγκέντρωσης το πολιτιστικό κέντρο Τούμπας.
Η ανακοίνωση υπεράσπισης της Κατάληψης Φάμπρικα Υφανέτ σημειώνει:
«Στις 8 Αυγούστου 2021 το Υπουργείο Πολιτισμού ανακοίνωσε την απόφαση για καθαίρεση τμημάτων στεγών του χαρακτηρισμένου ως ιστορικού διατηρητέου μνημείου βιομηχανικού συγκροτήματος ΥΦΑΝΕΤ, στη Θεσσαλονίκη.
Η απόφαση αυτή, εντάσσεται στην γενικότερη πολιτική του ελληνικού κράτους για τα μνημεία. Από το τσιμέντωμα στην Ακρόπολη μέχρι την ανάπλαση στο Ελληνικό και από το μετρό Βενιζέλου μέχρι το Αλλατίνη στη Θεσσαλονίκη, η πολιτική αυτή μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: ό,τι μπορεί να αποφέρει άμεσα κέρδος, να αποτελέσει τουριστική ατραξιόν, να στεγάσει εμπορικές χρήσεις ή να τονώσει τις εθνικιστικές φαντασιώσεις μεγαλείου, αξίζει να διασωθεί και να αξιοποιηθεί. Αντίθετα, ό,τι κρίνεται ως μη αξιοποιήσιμο και στέκεται εμπόδιο σε επενδυτικά πλάνα, αφήνεται στην τύχη του ή κατεδαφίζεται. Άλλωστε με νέο νόμο το κράτος προβλέπει το γκρέμισμα μνημείων άνω των 100 χρόνων που κρίνονται «επικίνδυνα».
Κόντρα στην αντίληψη του Υπουργείου Πολιτισμού για το τι συνιστά μνημείο, θα αντιτάξουμε ότι η μνήμη δεν εξαντλείται στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του. Πέρα από τα ντουβάρια υπάρχουν οι άνθρωποι και οι σχέσεις τους. Αν κάτι αξίζει να θυμόμαστε από την Υφανέτ, είναι τις χιλιάδες εργάτριες που αγωνίστηκαν για καλύτερες συνθήκες εργασίας κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της, τους δεκάδες μαθητές της Τούμπας που έπαιζαν εξερευνώντας το εργοστάσιο κατά την περίοδο της ερήμωσής του και φυσικά την ίδια την κατάληψη που έχει συμπληρώσει 17 χρόνια ζωής. 17 χρόνια γεμάτα εκδηλώσεις, πορείες, συνελεύσεις, κουζίνες, προβολές είναι πάρα πολλά. Η κατάληψη λοιπόν, είναι κομμάτι της ιστορίας του εργοστασίου και ως τέτοιο την υπερασπιζόμαστε και τη συντηρούμε.
Όσοι ακόμα μουρμουρίζουν για «αξιοποίηση της Υφανέτ», μάλλον είναι εκτός τόπου και χρόνου. Η Υφανέτ «αξιοποιείται» ήδη, από όλους εμάς, τους αόρατους, τους καταπιεσμένους, τους επισφαλείς, τους αγωνιζόμενους, όσους δεν βολεύονται με αυτόν τον κόσμο. Καλώς ή κακώς για το υπουργείο, την αστυνομία και τους υποψήφιους επενδυτές, σε αυτήν την πόλη υπάρχουμε και εμείς και θα διεκδικήσουμε με νύχια και με δόντια τους χώρους που θέλουμε να στεγάζουν τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας».
