Το «ερώτημα ΕΡΤ», 9 χρόνια μετά το βίαιο «πραξικοπηματικό μαύρο» της συγκυβέρνησης Σαμαρά- Βενιζέλου- ΔΗΜΑΡ (η οποία εξ αιτίας του αποχώρησε) και 7 μετά την επαναλειτουργία της, συνεχίζει να πλανάται ισχυρό κι αναπάντητο.
«Ποια ΕΡΤ θέλουμε*»; Η κυβέρνηση, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ο κόσμος, οι πολίτες. Ποια δημόσια ραδιοτηλεόραση θέλουμε να έχουμε.
Υποθέτω ελκυστική και σοβαρή, αξιόπιστη κι εμπορική, ποιοτική και δημοφιλή και φιλική και έντιμη, με δυο λόγια και BBC και RAI, του σαλονιού και του λιμανιού.
Σαφώς θέλουμε μια υψηλής αποδοχής Δημόσια Ραδιοτηλεόραση. Να πω και λαϊκή, χωρίς να ξεπέφτει σε εξευτελισμούς. Θέλουμε να είναι αξιόπιστη κι αντικειμενική, έντιμη κι ακριβοδίκαιη στις αμοιβές και τους μισθούς, διαφανής στη λογοδοσία της… Απλά πράγματα. Άλλωστε, δεν είναι σπουδαίος καιρός για όνειρα.
(*Το ερώτημα ως θέση – Μανιφέστο τέθηκε κάποτε και από μια ομάδα αναρχοαριστεριστών, ισχυρή μέσα στους παραμένοντες των κτιρίων της ΕΡΤ3 και της ERTopen, όπως συνέχισε μετά την εισβολή των ΜΑΤ στην Αγία Παρασκευή, ξημέρωμα της 7/11/2013 και ψηφίστηκε από τις τότε αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις αμφίβολης πλειοψηφίας. Δεν έτυχε αποδοχής στη συνέχεια, παρά σε μεμονωμένα σημεία του από την πρώτη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μετά πήγε στα ωραία αζήτητα, καθώς φάνηκε να βρισκόταν στον κόσμο της ουτοπίας)
Τόσα χρόνια μετά, τι ΕΡΤ έχουμε και είναι αυτή που θέλουμε;
Τι από αυτά που θέλαμε, τι επιτύχαμε να έχουμε σήμερα;
Σας προτείνω να ξανακούσετε το «διάγγελμα» Κεδίκογλου. Όλο όμως.
Και να συγκρίνετε με το σήμερα. Γιατί θα δούμε την ιστορία που κατηγορούσαν, να επαναλαμβάνεται προφανώς με τους ίδιους όχι «θύματα» αλλά διαχειριστές.
Θα ακούσετε εκεί, ανάμεσα σε άλλα ότι, «Η Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση, η ΕΡΤ, είναι µια χαρακτηριστική περίπτωση μοναδικής αδιαφάνειας και απίστευτης σπατάλης… Έχει τριπλάσιο ως επταπλάσιο κόστος από άλλους τηλεοπτικούς σταθμούς και τετραπλάσιο ως εξαπλάσιο προσωπικό για τη λιγότερη από τη μισή τηλεθέαση και τα 3 κανάλια μαζί, απ’ ότι ένα μέσο εμπορικό κανάλι… Έχει καθεστώς προνομίων εργαζομένων της- ποιοι άραγε;;;-
…υπάρχει καθεστώς αδιαφάνειας στη διαχείριση των συμβάσεων, για να μην αναφερθούμε στα τεράστια ποσά τα οποία μοιράζει σε ιδιωτικές παραγωγές – ποιων άραγε;;;- που θα μπορούσε να κάνει με τα δικά της μέσα, που τα έχει πληρώσει πολύ ακριβά ο ελληνικός λαός…»
(τα γράμματα bold δικές μου παρεμβάσεις) Τέτοια λέει μεταξύ άλλων. Σας φαίνεται κάτι να απέχει πολύ από όσα ζούμε τα τελευταία 3 χρόνια;
Τι από όσα τότε καταλόγιζαν έχουν αλλάξει οι σημερινοί κυβερνώντες; Μόνο τη «σύνθεση» των εργαζομένων, προσθέτοντας επιλεκτικά οικείους κομματικά συνεργάτες… Επαναλαμβάνοντας, απαλλαγμένοι από μνημονιακές δεσμεύσεις την παλιά συνταγή.
Όλες οι κυβερνήσεις στις συνταγματικές αναθεωρήσεις- τροποποιήσεις ως τώρα δεν τόλμησαν να αλλάξουν το θεσμικό- διοικητικό καθεστώς της ΕΡΤ. Είναι προφανές ότι δεν το θέλουν.
Με κάθε τρόπο επιχείρησαν και δυστυχώς, σε μεγάλο βαθμό πέτυχαν, να ελέγξουν την ενημέρωση ως δικό τους «Γραφείο Τύπου». Όλες τις μεγάλες θεματικές, οικονομίας, υγείας, παιδείας, περιβάλλοντος, προστασίας του πολίτη, πολιτισμού, φυσικά και εθνικής ασφάλειας και διεθνών σχέσεων, μόνο μέσα από την κυρίαρχη κυβερνητική εκδοχή τις μαθαίνουμε.
Ποια ΕΡΤ θέλουμε λοιπόν;
Μια ΕΡΤ ανεξάρτητη, ακηδεμόνευτη. Με κατοχυρωμένη τη λειτουργία της συνταγματικά, ανεξάρτητα από εκλογές και κυβερνήσεις. Που δεν θα ανήκει σε κανέναν Πρωθυπουργό ή κυβερνητικό έλεγχο.
Και τότε και έτσι να κριθεί για την προσφορά της.
