Οι εργαζόμενες/οι στις Δομές Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων Προσφύγων της ΜΚΟ Άρσις συνεχίζουν την επίσχεση εργασίας καθώς όπως αναφέρουν παραμένουν εδώ και 3 μήνες απλήρωτοι.
“Από τον Αύγουστο του 2017, οπότε οι δομές στις οποίες εργαζόμαστε εντάχθηκαν στο πρόγραμμα AMIF, αντιμετωπίζουμε συνεχείς καθυστερήσεις στην καταβολή της μισθοδοσίας και γενικότερα στην εκταμίευση της χρηματοδότησης. Δουλεύοντας σε ένα πολύ ευαίσθητο πεδίο όπως αυτό της προστασίας ανηλίκων δηλώνουμε σε όλους τους τόνους πως αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Υπό αυτές τις συνθήκες προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας όσο καλύτερα μπορούμε, προσπαθώντας να μη διαταραχτεί η εύρυθμη λειτουργία των δομών και να μην επηρεαστούν αρνητικά οι ωφελούμενοι έφηβοι που διαμένουν στους ξενώνες. Οφείλουμε, όμως, να καταστήσουμε σαφές πως, το γεγονός ότι εργαζόμαστε σε ΜΚΟ, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι ταυτιζόμαστε με την διεύθυνση. Εξάλλου η ρητορική ότι όλοι είμαστε το ίδιο, ότι είμαστε μια οικογένεια μέσα σε μια οργανωμένη οικονομική δραστηριότητα (όπως οι ΜΚΟ) συχνά αποτελεί κάλυψη για την χειρότερη εργασιακή επισφάλεια. Στις ΜΚΟ αυτή η ρητορική συμπληρώνεται με το επιχείρημα ότι ασκούμε λειτούργημα οπότε θα πρέπει να είμαστε υπομονετικοί κι ευέλικτοι σε κάθε πιθανή ή απίθανη απαίτηση της εργοδοσίας. Εμείς όμως είμαστε εργαζόμενοι/ες κι όχι εθελοντές/ριες.” τονίζουν σε σχετική ανακοίνωσή τους.
“Σε συνάντησή μας με τον διευθύνοντα της Άρσις στη Θεσσαλονίκη στις 21/3/2018 δεν πήραμε σαφή απάντηση για το πότε θα καταβληθεί η μισθοδοσία παρά μόνο μια υπόσχεση για την καταβολή του δώρου Πάσχα (το αυτονόητο δηλαδή). Ως εκ τούτου αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε επίσχεση εργασίας από τις 28/3/2018 διεκδικώντας την άμεση καταβολή του συνόλου των δεδουλευμένων μας. Επίσης απαιτούμε την ομαλοποίηση της διαδικασίας καταβολής της μισθοδοσίας μας καθώς και της χρηματοδότησης εν γένει. Δεκάδες εργαζόμενοι/ες στη ΜΚΟ Άρσις και οι οικογένειές μας βρισκόμαστε στα όρια της απόλυτης ένδειας κι αυτό είναι κάτι που δε θα επιτρέψουμε να συνεχιστεί. ” σημειώνουν ακόμη
Οι εργαζόμενοι στη δομή Φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων προσφύγων της ΜΚΟ Άρσις στους Ταγαράδες επισημαίνουν ότι “οι ανωμαλίες που έχουν επανειλλημένα προκύψει στη ροή της χρηματοδότησης των δομών, δυσχεραίνει καθημερινά την λειτουργία τους καθώς καθίσταται σχεδόν αδύνατη η κάλυψη πάγιων και βασικών αναγκών των ωφελούμενων εφήβων όπως, παραδείγματος χάρη, η σίτιση, η εξασφάλιση ειδών ένδυσης, φαρμάκων και καυσίμων για τα οχήματα που μεταφέρουν τους ωφελούμενους σε νοσοκομεία, σχολεία και φυσικά στην Υπηρεσία Ασύλου” ενώ παράλληλα σημειώνουν πως δεκάδες προμηθευτές παραμένουν απλήρωτοι, θύματα κι αυτοί της ίδιας ανελαστικής γραφειοκρατίας που ταλανίζει τις δομές και τους εργαζόμενους/ες σε αυτές.
“Στους καιρούς της παρατεταμένης κρίσης που έχει τεράστιο αντίκτυπο σε όλους τους εργαζόμενους/ες, αρνούμαστε να συναινέσουμε στη συνεχιζόμενη επισφάλεια και στην επιδείνωση των όρων εργασίας μας που κατ’επέκτασιν επηρεάζει την ποιότητα της ζωής μας” αναφέρουν ακόμη τονίζοντας πως θα επιδιώξουν τον μέγιστο δυνατό συντονισμό με τους συναδέλφους που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με εμάς αλλά και με όλους τους εργαζόμενους σε ΜΚΟ. Ζητούν τη συμπαράσταση σωματείων κι εργατικών συλλογικοτήτων από όλους τους κλάδους για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων μας.” Η αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων είναι το μοναδικό όπλο που μας έχει απομείνει” καταλήγουν ζητώντας την άμεση και στο ακέραιο καταβολή των δεδουλευμένων μας καθώς και την ομαλή στο εξής εκταμίευση της χρηματοδότησης των δομών προκειμένου να μπορούμε απρόσκοπτα και με αξιοπρέπεια να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας.