Φτάσαμε στις Καστανιές μετά από ένα πολύωρο ταξίδι. Ένα ακριτικό χωριό δίπλα ακριβώς στην στρατιωτική ζώνη στα ελληνοτουρκικά σύνορα, όπου βρίσκεται και ο φράχτης, η κατασκευή του οποίου το 2012 αποτέλεσε και τον βασικό λόγο που άλλαξαν εδώ και λίγα χρόνια οι προσφυγικές ροές προς την Ευρώπη.
Δείτε το βίντεο:
Η βασική σκέψη όσων αποφάσισαν να συμμετάσχουν σε αυτήν την κινητοποίηση, διαδηλωτές από Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Καβάλα, Βόλο, είναι ότι κανείς δεν μπορεί πλέον να μένει σιωπηλός απέναντι στο καθημερινό έγκλημα που διαδραματίζεται στο Αιγαίο, κανείς δεν μπορεί πλέον να αποδέχεται την άτεγκτη λογική των στρατικοποιημένων συνόρων, μιας δήθεν ασφάλειας που τελικά οδηγεί στον αποκλεισμό διωγμένων από την χώρα τους ανθρώπων που αγωνίζονται να επιβιώσουν, να αποδέχεται, δηλαδή, την κατασκευής μιας Ευρώπης αληθινού φρούριου. Κυρίως όμως κανείς δεν μπορεί πλέον να ανεχτεί τον νεόκοπο ρεαλισμό ότι τα ναυάγια στο Αιγαίο και οι εκατοντάδες πρόσφυγες που έχουν πνιγεί ή αγνοούνται αποτελούν τυχαίο γεγονός ή πεπρωμένο ή, ακόμα χειρότερα, αναπόφευκτο αποτέλεσμα ακλόνητων συμφωνιών μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών.
Είναι γνωστό πλέον σε όλους ότι η υπάρξη του φράχτη στον Έβρο αποτελεί τον βασικό λόγο που οι πρόσφυγες επιλέγουν την πιο επικίνδυνη διαδρομή για να ταξιδέψουν, δηλαδή δια θαλάσσης κάτω από αντίξοες συνθήκες με αποτέλεσμα χιλιάδες να διακινδυνεύουν καθημερινά την ζωή τους. “Φράχτης σημαίνει, πρόσφυγες πνιγμένοι” ήταν ένα από τα κεντρικά συνθήματα με τα οποία οι διαδηλωτές καλούν την κοινωνία να πάρει θέση απέναντι σε αυτό που συμβαίνει καθημερινά στην Μυτιλήνη και στα άλλα νησιά του Αιγαίου.
Η πορεία στο χωριό κράτησε λίγη ώρα καθώς η αστυνομία απέκλεισε την πρόσβαση στον φράχτη με το επιχείρημα ότι αποτελεί στρατιωτική ζώνη και η είσοδος σε αυτήν ποινικό αδίκημα. Οι διαδηλωτές αρνήθηκαν να αποδεχτούν την λογική αυτή, προσπάθησαν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό, ακολούθησε σύγκρουση και χρήση δακρυγόνων και χημικών.
Στην συνέχεια τα μπλοκ των διαδηλωτών ανασυγκροτήθηκαν κάνοντας μια ολιγόωρη πορεία στον χωριό. Ένα από τα στοιχεία της χθεσινής κινητοποίησης που προβλημάτισε και τους διαδηλωτές ήταν η αδιάφορη έως και εχθρική στάση των κατοίκων απέναντι στην εικόνα της διαδήλωσης. Δεν ήταν ασήμαντο όμως και το γεγονός ότι κάποιοι παππούδες και γιαγιάδες όταν έπεσαν τα δακρυγόνα και η ατμόσφαιρα έγινε αποπνικτική για αρκετή ώρα, άνοιξαν τα σπίτια τους και προσέφεραν νερό στους διαδηλωτές ούτε φυσικά ότι η πορεία αυτή ήταν η πρώτη που έβλεπαν να πραγματοποιείται στο χωριό τους.
Η πορεία μπορεί τελικά να μην κατάφερε να προσεγγίσει τον φράχτη αποτέλεσε όμως πολιτικό γεγονός στην Ελλάδα από την ανακοίνωσή της και μόνο με το αίτημα της να συσπειρώνει πολύ περισσότερο κόσμο από αυτόν που κατάφερε τελικά να συμμετάσχει. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου πως στο διαδίκτυο τα hashtag #evrosfence, #bring_down_Evros_fence, #refugeesGr αναρτήθηκαν από χιλιάδες χρήστες των κοινωνικών δικτύων που ζητούν να πέσει ο φράχτης, ενώ παράλληλα διαδηλώσεις έγιναν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες με βασικό αίτημα τα ανοιχτά σύνορα.
Οι συλλογικότητες, τα κοινωνικά κινήματα, το πλήθος των οργανώσεων που συμμετείχαν χθες στην κινητοποίηση είναι αποφασισμένοi και μέσα από επόμενες συνελεύσεις του “συντονιστικού ενάντια στον φράχτη” να συνεχίσουν τις δράσεις και την πολιτική πίεση για να βρεθούν ασφαλείς διαδρομές για τους πρόσφυγες γιατί κανείς δεν μπορεί να ανεχτεί πλέον ένα νέο TINA (There is no alternative) στους πνιγμούς.
Σταυρούλα Πουλημένη