in

Αηδίασα και έφυγα από το… πλεόνασμα

Μας λένε πως αν η χώρα δεν παρουσιάσει πρωτογενές πλεόνασμα το 2013, αλλά και το 2014 και στον αιώνα του άπαντα, τότε δεν θα υπάρξει απολύτως καμία δυνατότητα διαπραγμάτευσης κάποιων αλλαγών στο πρόγραμμα προσαρμογής, στην κατεύθυνση της επανόρθωσης ορισμένων μεγάλων αδικιών που αφορούν την περικοπή εισοδημάτων και κοινωνικών παροχών για τους περισσότερο αδύναμους της ελληνικής κοινωνίας. Μας λένε πως η χώρα δεν θα μπορέσει να βγει ποτέ ξανά στις αγορές, για να δανειστεί ώστε να ρίξει λεφτά… στην ανάπτυξη, αν δεν παρουσιάσουμε πρωτογενές πλεόνασμα το 2013, αλλά και το 2014 και στον αιώνα του άπαντα.

Μας λένε πως αν τώρα συμβεί καμία στραβή, του τύπου κινητοποιήσεις ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και πρόωρες εκλογές, τότε όλες οι θυσίες του προηγούμενου διαστήματος, θυσίες για να παρουσιάσει η χώρα πρωτογενές πλεόνασμα το 2013, αλλά και το 2014 και στον αιώνα του άπαντα, θα πάνε χαμένες. Δεν μας το λένε, αλλά το δείχνουν τα στοιχεία, πως όλες αυτές οι θυσίες, σε πάρα πολλές περιπτώσεις ανθρωποθυσίες, δεν έγιναν ούτε για να μειωθεί το έλλειμμα ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, καθώς από το 2009 παρουσιάζει μία ξεκάθαρη και αναμφισβήτητη αύξηση, ούτε για να σταματήσει το κραχ στην αγορά εργασίας, καθώς από το 2009 το ποσοστό της επίσημης ανεργίας έχει τριπλασιαστεί. Στα παπάρια τους δηλαδή το έλλειμμα και η ανεργία, το θέμα είναι το πρωτογενές πλεόνασμα, δηλαδή να υπάρξουν τόσο χαμηλές δημόσιες δαπάνες, ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, ώστε τα όποια έσοδα να είναι περισσότερα.

Μας λένε πως αυτό που θέλουμε, εμείς που διαφωνούμε με την πολιτική της κυβέρνησης της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς, είναι να ζούμε στο αφρό με δάνεια, να μη δουλεύουμε και να κονομάμε, να καθόμαστε όλη μέρα και όλη νύχτα να το γλεντάμε, η χώρα να μην παράγει τίποτα και να καταναλώνει τα πάντα. Μας λένε πως είμαστε ίδια πάστα με τον Τσοχατζόπουλο, ότι το παίζουμε αριστεροί αλλά στο πρώτο μπραφ θα αρπάξουμε ό,τι βρούμε μπροστά μας.

Αηδιάζεις με αυτά που ακούς και σου έρχεται να ξεράσεις με αυτά που λένε. Θέλεις να τους απαντήσεις, αλλά δεν βρίσκεις λόγια πέρα από βρισιές και κατάρες, σκέφτεσαι μία εκδίκηση, σαν της Ούμα Θέρμαν στο Kill Bill, από εδώ μέχρι κάποιον μακρινό γαλαξία, αλλά μην το ζορίζεις πολύ, λένε τις μαλακίες που λένε καθώς ετοιμάζουν τα πράγματα τους για να την πουλέψουν.

Ο alterthess ιανός

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ο Σούλτσε και ο ακροδεξιός πειρασμός. Της Μικέλας Χαρτουλάρη

Εκδήλωση για τις διώξεις αγωνιστών του αγώνα ενάντια στα μεταλλεία