Δεν απομένουν παρά μερικές ημέρες μέχρι να μπούμε στην τελική ευθεία των διαπραγματεύσεων με εταίρους και δανειστές. Διαπραγματεύσεις που φαίνεται ότι δεν θα καταλήξουν σε μεταβατικές συμφωνίες, αλλά θα δώσουν οριστική λύση στο ελληνικό πρόβλημα, μέχρι να ανοίξει το μείζον ζήτημα της διευθέτησης το δημοσίου χρέους. Κανείς δεν έχει σαφή εικόνα της εξέλιξης των συζητήσεων, ουδείς γνωρίζει τις πραγματικές διαθέσεις των δανειστών ή εν πάση περιπτώσει μέχρι που είναι διατεθειμένοι να τραβήξουν το σχοινί.
Υπάρχουν όμως δύο εικόνες, τηλεοπτικές και εύκολές, που δείχνουν με ξεκάθαρο τρόπο τι έχει κάνει η από εδώ πλευρά στους τρεις μήνες αριστερής διακυβέρνησης του τόπου. Η πρώτη έρχεται από το κέντρο της Αθήνας και δείχνει υπουργούς της κυβέρνησης να πορεύονται μαζί με χιλιάδες εργαζόμενους για την Πρωτομαγιά. Υπουργούς στο δρόμο μετά από χρόνια, όταν ακόμη και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ αδυνατεί να κυκλοφορήσει, μετά τον ξυλοδαρμό πριν 2 χρόνια. Υπουργούς που δηλώνουν ότι οι κόκκινες γραμμές είναι «βαθύ κόκκινο», «κατακόκκινες» και πως η κυβέρνηση δεν θα κάνει πίσω από όσα ό λαός επιθυμεί. Υπουργούς που ο κόσμος τους πλησιάζει να τους σφίξει το χέρι και να τους δώσει κουράγιο, καθώς αντιλαμβάνεται πως σηκώνουν το βάρος ενός συλλογικού οράματος.
Η δεύτερη εικόνα έρχεται από το Βερολίνο. Εκεί που πρόεδρος της Γερμανίας Γιοάχιμ Γκάουκ εξέφρασε την υποστήριξή του προς τα αιτήματα της Αθήνας σχετικά με την καταβολή πολεμικών επανορθώσεων, ακόμα κι αν η γερμανική κυβέρνηση έχει επανειλημμένα απορρίψει τα αιτήματα αυτά. Ο Γκάουκ επισήμανε, σε συνέντευξη που θα δημοσιευτεί στη σαββατιάτικη έκδοση της εφημερίδας Sueddeutsche Zeitung, ότι η Γερμανία πρέπει να σκεφτεί σοβαρά το θέμα της ιστορικής ευθύνης που έχει προς την Ελλάδα.
Είναι οι ίδιες αποζημιώσεις που οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν διεκδικούσαν, που οι εκδότες θεωρούσαν παλαβομάρα το θέμα και ο Τσίπρας τις ανέφερε στη συνέντευξη τύπου με την Μέρκελ.
Η από εδώ πλευρά έχει κάνει λοιπόν δύο σημαντικά πράγματα σε μόλις τρεις μήνες. Να καταγράφετε ακόμη ως αριστερή και ο κόσμος να «της σφίγγει το χέρι» και να διεκδικεί όσα δικαιούται αποτελεσματικά και για πρώτη φόρα με παραγόμενο αποτέλεσμα. Ανεξάρτητα από την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων, αυτά τα δύο στοιχεία οφείλει να διατηρήσει, ώστε να μην γυρίσουμε από το φθινόπωρο μια εικοσαετία πίσω.