Υπεγράφη η συμφωνία ACTA (AntiCounterfeiting Trade Agreement) στην Ιαπωνία από κάποια μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Η Γερμανία, η Ολλανδία, η Κύπρος, η Εσθονία και η Σλοβακί δεν υπέγραψαν την συμφωνία ενώ παράλληλα αρκετές οργανώσεις προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθερίαςτου λόγου διαμαρτύρονται πως η συζήτηση για το ACTA, γίνεται σε επίπεδο αντιπροσώπων χωρίς καμία δημόσια διαβούλευση
Ερωτήσεις γιατί προχώρησαν στην υπογραφή μιας συμφωνίας που δεν πέρασε από τοπικά συμβούλια και δεν φαίνεται να δεσμεύεται από κανέναν άλλο οργανισμό, όπως τον Οργανισμό Παγκόσμιου Εμπορίου ή τα Ηνωμένα Έθνη. κατέθεσαν βουλετές στη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Το ACTA έχει ήδη υπογραφεί από την 1η Οκτωβρίου από τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, τη Νότιο Κορέα, την Αυστραλία, το Μαρόκο, τη Σιγκαπούρη και τη Νέα Ζηλανδία.
Το ACTA είναι μία διεθνής συμφωνία που επιδιώκει να δημιουργήσει διεθνή πρότυπα στα ζητήματα που αφορούν τους τρόπους προστασίας και επιβολής των πνευματικών δικαιωμάτων. Ο τίτλος της συμφωνίας υποδεικνύει πως αφορά προϊόντα που έχουν αντιγραφεί, προϊόντα όπως φάρμακα και είδη πολυτελείας. Το εύρος της συμφωνίας όμως, είναι πολύ μεγαλύτερο καθώς αφορά και το internet και την αγορά της πληροφορικής.
Η συμφωνία αυτή έχει τεθεί σε συζήτηση μεταξύ των εμπλεκομένων χωρών, εδώ και 4 χρόνια, με μυστικότητα. Σε κάθε περίπτωση είναι μία εμπορική συμφωνία που δεν περνάει τόσο πολύ, αρχικά, από το νομοθετικό μικροσκόπιο κάθε χώρας. Οι επικριτές της λένε πως η νομολογία για τα πνευματικά δικαιώματα περνάει με την μορφή της εμπορικής συμφωνίας ώστε να μην τύχει μεγάλης αντίδρασης. Ενώ πρόκειται για μία εμπορική συμφωνία, αναφέρεται ρητά σε εγκληματικές ενέργειες. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δια λογαριασμού της οποίας υπογράφονται οι εμπορικές συμφωνίες δεν επιτρέπεται να διαπραγματευτεί ένα αρκετά αμφιλεγόμενο άρθρο που υποστηρίζει την επιβολή ποινών σε όσους βρεθούν να έχουν διαπράξει το έγκλημα της πειρατείας, αλλά και σε όσους έχουν με οποιοδήποτε τρόπο «συνδράμει» στο έγκλημα αυτό.
Οργανώσεις και ακτιβιστές αντιτίθενται στο ACTA, καθώς υποστηρίζουν ότι συγχέοντας την αντιγραφή προϊόντων με την online πειρατεία και το διαδίκτυο η συμφωνία θα θέσει όρους ασφυκτικούς, τόσο στην ελευθερία της έκφρασης στο διαδίκτυο, όσο και στους internet providers, δηλαδή τους παρόχους των συνδέσεων στο internet.