in , ,

Βιβλιοπαρουσίαση: «Δεν θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα, γιατι η κανονικότητα ήταν το πρόβλημα»

Την παρουσίαση του βιβλίου «Δεν θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα, γιατι η κανονικότητα ήταν το πρόβλημα» με κείμενα, άρθρα και γράμματα δέκα ετών μέσα στο αντιπολεμικό κίνημα συνδιοργανώνουν η Διεθνιστική Κίνηση Antiwar και η Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2021 στις 18.00 στο φουαγιέ του Πολυτεχνείου του ΑΠΘ.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Γράμματα από τον κοινωνικό πόλεμο

«Η παράδοση των καταπιεσμένων μάς διδάσκει πως η «κατάσταση εκτάκτου ανάγκης» που ζούμε είναι ο κανόνας. Πρέπει ν᾽ αποκτήσουμε μια έννοια ιστορίας που ν᾽ αντιστοιχεί σ ᾽ αυτό. Τότε θα έχουμε μπροστά μας ως έργο μας να προκαλέσουμε την πραγματική κατάσταση εκτάκτου ανάγκης· κι αυτό θα βελτιώσει τη θέση μας στον αγώνα ενάντια στον φασισμό. Τον οποίο ευνοεί σημαντικά το γεγονός ότι οι αντίπαλοί του επαγγέλλονται εναντίον του την πρόοδο ως ιστορικό κανόνα.»
Walter Benjamin, Για την έννοια της Ιστορίας, Θέση 8

Σε αυτή την μπροσούρα συγκεντρώνονται, σε χρονολογικό σειρά, κείμενα της Αντιπολεμικής Διεθνιστικής Κίνησης και γράμματα φαντάρων που στάλθηκαν στο Δίκτυο Ελευθέρων Φαντάρων Σπάρτακος, με σκοπό να απαθανατιστούν στιγμιότυπα του κοινωνικού πολέμου που εξαπολύεται από το ελληνικό κράτος.

«Ένα ελληνικό κράτος που είναι ο μεγαλύτερος χωροφύλακας του ελληνικού και του διεθνούς κεφαλαίου στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, τα σύνορα της Ευρώπης με την Αφρική και τη Μέση Ανατολή, ένα κράτος οπλισμένο και έμπειρο απέναντι στον εσωτερικό και εξωτερικό εχθρό, στρατευμένο στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις του δυτικού καπιταλισμού και την καταστολή των εργαζομένων, των μεταναστών/στριών, των καταπιεσμένων και εξεγερμένων, προς όφελος της κυρίαρχης τάξης. Ένα σύγχρονο επιχειρηματικό κράτος άμυνας/ασφάλειας που εφαρμόζει όλα τα επικαιροποιημένα δόγματα άμυνας/ ασφάλειας, αντιεξέγερσης και αντιτρομοκρατίας, υβριδικού πολέμου, με στόχο την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.

Ο ελληνικός καπιταλισμός δεν είναι κάποιο υποχείριο των Μεγάλων Δυνάμεων, αντίθετα, έχει το δικό του στρατηγικό, μακροπρόθεσμο προσανατολισμό μέσα στο διεθνές περιβάλλον και τις κεφαλαιοκρατικές πολυεθνικές ολοκληρώσεις, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, στις οποίες συνειδητά υπάγεται, εκχωρώντας κρατικές αρμοδιότητες και αποκομίζοντας διακρατικά, συνεργατικά οφέλη. Εμείς που ζούμε σε αυτόν, θέλουμε να συμβάλλουμε αποφασιστικά στον στρατηγικό αναπροσανατολισμό των δικών μας πολυεθνικών κοινωνικών αντιστάσεων και αγώνων. Να συμβάλλουμε στη σφυρηλάτηση δεσμών αλληλεγγύης, κινηματικού και πολιτικού διεθνιστικού συντονισμού των εργατικών, αντιπολεμικών, αντιρατσιστικών, αντιφασιστικών, οικολογικών, φεμινιστικών και άλλων κινημάτων στην Ελλάδα, την Τουρκία, τη Βόρεια Μακεδονία, την Αλβανία, τη Λιβύη και την Ιταλία, την Παλαιστίνη και το Ισραήλ, το Ιράν, τη Ρωσία και την Κίνα, τις ΗΠΑ και τη Λατινική Αμερική. Θέλουμε να συμβάλλουμε στο μπλοκάρισμα της πολεμικής μηχανής και των κοινωνικών της προϋποθέσεων, της πολεμικής μηχανής που ευθύνεται για τη δολοφονία των εκατομμυρίων φτωχών και αποκλεισμένων, της πολεμικής μηχανής που εκπαιδεύεται ήδη να καταστείλει τις απεργίες και τα Κίτρινα Γιλέκα του μέλλοντος. Ελπίζουμε το βιβλίο αυτό να δώσει λίγα ακόμα καύσιμα στα ταξίδια μας και την έφοδο προς τον ουρανό».

Στο κεφάλαιο «Πόλεμος και Απεργία» διαβάζουμε:
«Ας θυμηθούμε ξανά το δόγμα άμυνας–ασφάλειας Ε.Σ. 2014. Ένα υπερσύγχρονο δόγμα που δεν είναι μόνο στρατιωτικό, αλλά επεκτείνει τις περιπτώσεις «έκτακτης ανάγκης» σε όλο το πεδίο της κοινωνικής ζωής (όπως ακριβώς απαιτεί η εποχή μας, και όπως λένε τα καλύτερα θινκ τανκ του αστικού συστήματος: «πόλεμος υπάρχει σε κάθε πεδίο που υπάρχει αξία»). Ένα δόγμα σύμφωνο με τα καλύτερα δόγματα των πιο εξελιγμένων κρατών/στρατών στον πλανήτη: ΗΠΑ–Ρωσία–Κίνα–ΕΕ κλπ. Τώρα πια δεν υπάρχουν αφηρημένα εθνικά δίκαια και κυριαρχικά δικαιώματα, εκτός αν αφορούν τις επικοινωνιακές στρατηγικές για τους από κάτω. Δεν υπάρχει καλός στρατός πατριωτικός και κακός στρατός του ΝΑΤΟ, εκτός αν μιλάμε για την αντίληψη μιας παρωχημένης αριστερής συναίνεσης. Ο ίδιος ο ελληνικός στρατός έχει ορίσει τους εχθρούς του ρητά. Κυρίως, έχει ορίσει τον εσωτερικό εχθρό, που τείνει να αναδειχθεί σε κύριο αντικείμενο μέριμνας γι’ αυτόν.
Ο ελληνικός στρατός είναι στο ΝΑΤΟ και είναι το ΝΑΤΟ.
Απεργοί, διαδηλωτές και κάθε είδους στοιχεία που θα μπορούσαν να διαταράξουν την ομαλότητα είναι ουσιαστικά εχθροί του και μετά τη νομοθετική κατάργηση της απεργίας είναι και τυπικά. Εξάλλου εχθρός είναι οτιδήποτε αποκλίνει απο τα εθνικά συμφέροντα, και ως εθνικά συμφέροντα ορίζονται πάντα και παντού τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Θυμίζουμε: “Ο σύγχρονος πόλεμος έχει υβριδικά χαρακτηριστικά στο έδαφος των παραγωγικών και τεχνολογικών δυνάμεων της τρίτης βιομηχανικής επανάστασης, συνδυάζει συστηματικά τη δράση κρατικών και μη κρατικών δρώντων, πολύμορφων στρατιωτικών, πολιτισμικών, πληροφοριακών, οικονομικών και άλλων μέσων, εξαπλώνεται σε κάθε κοινωνικό πεδίο, σε ό,τι έχει αξία, σε γη, θάλασσα, αέρα, αλλά και στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, το χρόνο, την πληροφορία, ορίζει ως εχθρό ό,τι αποκλίνει από τα εθνικά συμφέροντα, δηλαδή φυσικές καταστροφές, πλεονάζοντες/ουσες μετανάστες/τριες και απεργούς, τρομοκράτες και πολιτικές οργανώσεις”».

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Επιχειρησιακό Σωματείο συγκρότησαν οι εργαζόμενοι της «efood» στη Θεσσαλονίκη

ΕΝΙΘ: «Κατ΄ ευφημισμόν ΜΕΘ, προσχηματική νοσηλεία, δυσθεώρητη θνητότητα»