Αγωνιστικό πανελλαδικό τριήμερο διοργανώνεται από την Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου έως την Κυριακή 15 Φεβρουαρίου για τη συμπλήρωση δύο χρόνων που λειτουργεί το εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ στα χέρια των εργατών.
Αναλυτικά το πρόγραμμα:
Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου
19.00 στην ΕΤ3 στην λεωφόρο Στρατού
Βιβλιοπαρουσίαση του βιβλίου του Αντρές Ρουτζέρι
“Οι Ανακτημένες επιχειρήσεις της Αργεντινής” συνέκδοση των εκδόσεων των Συναδέλφων και των Ακυβέρνητων Πολιτειών.
Συζήτηση με τον μεταφραστή του βιβλίου, τα εκδοτικά εγχειρήματα και τους εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ, για τις ομοιότητες, τις διαφορές, τις δυσκολίες αλλά και τις ελπίδες που γεννά το κίνημα των κατειλημμένων εργοστασίων και επιχειρήσεων στην Αργεντινή αλλά και το “πείραμα” της ΒΙΟ.ΜΕ.
Σάββατο 14 Φεβρουαρίου
17.30 Διαδήλωση από την Καμάρα
Κάτω τα χέρια από τον αγώνα της ΒΙΟΜΕ.
Τα εργοστάσια στους εργάτες, η παραγωγή στους παραγωγούς!
Δυναμώνουμε τη φωνή μας ενάντια σε κάθε σχέδιο
που αποσκοπεί στην διάλυση του αγώνα και την εκκένωση του εργοστασίου.
Αυτό το εργοστάσιο θα μείνει σε χέρια εργατικά!
19.00 Πανελλαδική συνέλευση εργαζομένων και αλληλέγγυων
στο Κινηματοθέατρο “Αλέξανδρος”, Εθν. Αμύνης 1
Να διευρύνουμε το δίκτυο διανομής και αλληλεγγύης
Να ενώσουμε τις εμπειρίες ενός αγώνα που έχει βρει υποστηρικτές εντός και εκτός συνόρων.
Να σπείρουμε την ιδέα της εργατικής αυτοδιαχείρισης παντού
Κυριακή 15 Φεβρουαρίου
Στο ελεύθερο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ:
10.00 Ανοιχτή διάθεση προϊόντων χωρίς μεσάζοντες
Δεκάδες παραγωγοί, ποικίλων ειδών, μαζί με τους εργάτες της ΒΙΟΜΕ,
διαθέτουν τα προϊόντα τους χωρίς μεσάζοντες.
15.00 Λαϊκό γλέντι
Γενέθλιο γλέντι στο εργοστάσιο που θα ξεκινήσει από τις 14:30 με μουσικούς της πόλης μας και θα συνεχιστεί από το απόγευμα με τις συμμετοχές μουσικών όπως ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και ο Δημήτρης Ζερβουδάκης, οι οποίοι για δεύτερη φορά συμμετέχουν αφιλοκερδώς σε συναυλία ενίσχυσης του αγώνα των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ.
Στο κάλεσμά τους οι εργαζόμενοι της Συνεργατικής εργαζομένων ΒΙΟ.ΜΕ. αναφέρουν:
Μετά από τέσσερα χρόνια αγώνα για την εξασφάλιση των θέσεων εργασίας μας και το δικαίωμα στην ζωή και στην αξιοπρέπεια:
Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ. καταφέραμε, μαζί με τις ανοιχτές πρωτοβουλίες αλληλεγγύης στην Ελλάδα αλλά και σε όλον τον κόσμο, να φτάσουμε τον αγώνα μας σ’ ένα σημείο όπου μεγάλο μέρος της κοινωνίας όχι μόνο γνωρίζει την αδιάκοπη και ακατάβλητη προσπάθεια μας, αλλά μας προσφέρει την αμέριστη αλληλεγγύη και στήριξή του για να κάνουμε ολοένα και περισσότερα βήματα προς τον αδιαπραγμάτευτο στόχο μας που είναι η απρόσκοπτη και νόμιμη λειτουργία του εργοστασίου και η αξιοπρεπής επιβίωση μας μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία.
Στα δύο χρόνια που πέρασαν από την επίσημη έναρξη της επαναλειτουργίας του εργοστασίου, έχουμε φτάσει στο σημείο να μπορούμε σήμερα να πούμε με βεβαιότητα πως διαθέτουμε την απαιτούμενη ικανότητα και εμπειρία για να κρατήσουμε το εργοστάσιο ζωντανό κι εμάς τους εργαζόμενους ενεργούς και σε παραγωγική δράση.
Παράλληλα, ο συνεχής αγώνας για την αξιοπρεπή μας επιβίωση και για τη νόμιμη λειτουργία του εργοστασίου, μας έχει οδηγήσει στη διαμόρφωση μιας συνειδητής και σταθερής στάσης για το δικαίωμα στην εργασία, γενικότερα, αλλά και μιας σχετικής με αυτό το δικαίωμα πρότασης προς όλη την κοινωνία . Αυτή η πρόταση δεν είναι άλλη από τη διαχείριση του πλούτου που παράγεται από τους εργαζόμενους από αυτούς τους ίδιους τους εργαζόμενους, με κανόνες δημοκρατίας και υπό τον έλεγχο της κοινωνίας, η οποία είναι άλλωστε και η μόνη που μπορεί να απαντήσει στις ανάγκες της.
Αυτά είναι τα προτάγματα με τα οποία βγαίνουμε προς την κοινωνία, που έξι χρόνια τώρα υποφέρει από τις αποφάσεις των μνημονιακών κυβερνήσεων, χωρίς καμιά ελπίδα για κάτι διαφορετικό από αυτό που -αδιαφορώντας πλήρως για τον κόσμο που υποφέρει- είχαν επιλέξει οι μέχρι πρότινος κυβερνώντες, δηλαδή, την πλήρη αποδόμηση των με σκληρούς αγώνες κατακτημένων κοινωνικών δικαιωμάτων.
Η επιτυχία της προσπάθειας όλων εμάς που εργαζόμαστε στη ΒΙΟ.ΜΕ είναι εξαιρετικά σημαντική, όχι μόνο για τη δική μας επιβίωση, όχι μόνο επειδή εγχειρήματα σαν αυτό της ΒΙΟ.ΜΕ. είναι κατά την άποψή μας η μόνη λύση σε καιρούς κρίσης, αλλά και επειδή αυτή μας η προσπάθεια προτάσσει μια διαφορετική ‘φιλοσοφία’ και προσέγγιση της παραγωγικής διαδικασίας που θα δίνει σε όλους εμάς που πραγματικά παράγουμε και ξέρουμε πώς να παράγουμε τον ρόλο που δικαιωματικά μας ανήκει: Εργάτες και αγρότες να διαχειριζόμαστε τον πλούτο που παράγουμε με σεβασμό στο περιβάλλον και προς όφελος του συνόλου της κοινωνίας.
Είναι η ευρύτερη κοινωνία αυτή στην οποία απευθυνθήκαμε εμείς οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ., όταν βρεθήκαμε σε αδιέξοδο την εποχή που δεν ξέραμε πώς ακριβώς να προχωρήσουμε στον αγώνα μας. Και ήταν μέσα απ’ αυτή μας την απεύθυνση που βρέθηκαν πολλές λύσεις σε πολλά και μεγάλα προβλήματα (από τη στοιχειώδη επιβίωση μας μέχρι και το πώς και τι άλλο θα μπορούσαμε να παράγουμε) με αποτέλεσμα να αντέχουμε μέχρι και σήμερα να βρισκόμαστε μέσα στο εργοστάσιο και να παλεύουμε για τη ζωή μας και των οικογενειών μας, καταπολεμώντας και αποφεύγοντας παράλληλα τη βύθισή μας στην κατάθλιψη και την απόγνωση που φέρνει η ανεργία και η αεργία.
Σήμερα, με τις σχέσεις που έχουμε αποκτήσει με μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας που μας στηρίζουν, ζητούμε για μια ακόμα φορά την πολύ σημαντική για εμάς στήριξή τους, μιας και βρισκόμαστε σε ένα σημείο όπου στο βάθος του αγώνα αυτού φαίνεται τελικά να υπάρχουν κάποιες (έστω και προσωρινές) λύσεις που θα επιτρέψουν τη λειτουργία όχι μόνο της ΒΙΟ.ΜΕ. αλλά και άλλων εργοστασίων οι εργαζόμενοι των οποίων βρίσκονται ή θα βρεθούν σύντομα στην ίδια με μας κατάσταση, καθώς παλεύουμε για τη δημιουργία ενός ευνοϊκού για όλους μας νομικού πλαισίου.
Με γνώμονα την αξιοπρεπή επιβίωση των εργαζομένων αλλά και την αρχή σύμφωνα με την οποία τα κέρδη που τυχόν θα προκύπτουν θα πρέπει να επιστρέφουν στην κοινωνία που έτσι κι αλλιώς θα συμμετέχει με τη στήριξή της στη διαδικασία, πιστεύουμε πως οι εργαζόμενοι θα πρέπει να μπορούν να αναλαμβάνουν συλλογικά μέσα από τα σωματεία τους την προσπάθεια να περάσουν σε αυτόν τον τρόπο παραγωγής, με τέτοιους κανόνες βάσης και άμεσης δημοκρατίας ώστε αυτοί που θα αποφασίζουν για όλα τα θέματα που αφορούν την παραγωγή αλλά και την διακίνηση των προϊόντων να μην είναι άλλοι από εκείνους που θα συμμετέχουν έμπρακτα στις παραπάνω διαδικασίες. Είμαστε βαθύτατα πεπεισμένοι πως η πρόταση μας προς την εργατική τάξη σχετικά με την ικανότητά μας να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας είναι όχι μόνο δίκαιη και αναγκαία αλλά και εφικτή.
Πρώτα και κύρια επειδή η καλύτερη δυνατή και προς το πραγματικό όφελος της κοινωνίας διαχείριση του πλούτου που παράγουμε δεν μπορεί να γίνεται από κανέναν άλλο παρά από εμάς τους ίδιους.
Εμείς είμαστε αυτοί που έχουμε άμεσο συμφέρον να προστατέψουμε και να διατηρήσουμε το περιβάλλον που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, φυλάσσοντάς το σαν κόρη οφθαλμού.
Εμείς είμαστε αυτοί που παίρνουμε το βάρος και την ευθύνη να εισάγουμε στην κοινωνία άλλους τρόπους λειτουργίας της παραγωγικής διαδικασίας, με κανόνες βάσης αλλά και μέσα από την εμπειρία μας από παλιότερους αγώνες .
Εμείς είμαστε το ζωτικής σημασίας γρανάζι που θα δώσει κίνηση και στα υπόλοιπα γρανάζια της κοινωνίας.
Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ. παρομοιάσαμε την πρόταση αυτή που κάνουμε με το μικρό κουρντιστήρι ενός μεγάλου ρολογιού, που με τη σειρά του το παρομοιάσαμε με το σύνολο της κοινωνίας. Κι αυτό που είπαμε είναι ότι το μικρό αυτό κουρδιστήρι μπορεί και θέλουμε να δώσει κτύπο ζωής και κίνηση στο μεγάλο γρανάζι της εργατικής τάξης , δηλαδή, στο μόνο που μπορεί να επανεργοποιήσει όλα τα μικρότερα γρανάζια της κοινωνίας ώστε να πάρει μπρος το μεγάλο ρολόι (η κοινωνία στο σύνολό της) και ν’ αρχίσει πλέον να λειτουργεί μέσα από νέους θεσμούς που δεν θα έχουν τις παραδοσιακές αγκιστρώσεις της ανάθεσης και διαπλοκής.
Έτσι, με βάση αλλά ταυτόχρονα και με σταθερό και συνεπή μας στόχο όλα τα παραπάνω, σας καλούμε να πάρετε με αγωνιστικότητα μέρος στις τριήμερες εκδηλώσεις μας των εργαζομένων και των αλληλέγγυων της ΒΙΟ.ΜΕ.
Επειδή μόνο έτσι θα μπορέσουμε να επιτύχουμε όλοι μαζί αυτό που ονειρευτήκαμε και λέμε πως είναι η μοναδική ρεαλιστική πρόταση για την επιβίωση και τη συνοχή όλης της κοινωνίας.
Επειδή αλλιώς δεν θα υπάρχει τίποτα άλλο παρά η καταστροφική για όλη την εργατική τάξη παθητική αποδοχή των όσων μας επιβάλουν τα συμφέροντα άλλων.