Η διάσπαση είναι διάσπαση και δεύτερη λέξη δεν χωρά στην περιγραφή. Συνοδεύεται από οδύνη, το μέγεθος της οποίας ποικίλλει αναλόγως της ιδιοσυστασίας ενός εκάστου που την βιώνει ως μέλος της αλλοτινής ενότητας. Ακόμη κι αν δεν θεωρούνταν ιδανική όταν υπήρχε.
Τα σύνορα του σωστού και του λάθους θα παραμείνουν διαφιλονικούμενα για καιρό, τόσο, που την στιγμή αυτή δεν μπορεί να καθοριστεί αλλά, λαμβάνοντας υπόψη τα ιστορικά δεδομένα δυό γενιές τουλάχιστον χρειάζονται. Κι αν η διάσταση έχει θρησκευτικό χαρακτήρα, ο αιώνας -στον πληθυντικό μάλλον αριθμό- , είναι καλύτερη μονάδα μέτρησης.
Ενίοτε, πάντως, οι διασπάσεις είναι ανακουφιστικές. Οι άνθρωποι αποφασίζουν και απαντάνε στα βασανιστικά διλήμματα που τους κατατρώνε για να συνεχίσουν την ζωή τους. Η εικόνα θυμίζει δίκροκο αυγό. Είναι γνωστό ότι από τα δίκροκα αυγά νεοσσοί δεν εκκολάπτονται, παρά το γεγονός ότι οι νοικοκυρές το θεωρούν γούρι για την ομελέτα. Αλλά μόνο γι αυτήν.
Είναι γνωστή επίσης η ιστορία με το αυγό του Κολόμβου, όταν οι φίλοι του, λέει ο μύθος, τον πείραζαν πως το να βρεθείς στην Αμερική ήταν κάτι εύκολο, αρκεί να κατευθυνόσουν διαρκώς δυτικά, τότε, τους ζήτησε να στήσουν όρθιο ένα αυγό, γεγονός που την έχει την δυσκολία του, οπότε αυτός το έκανε πράξη σπάζοντας την μια του άκρη πάνω στην οποία το αυγουλάκι στάθηκε μια χαρά. Ακόμη κι αυτός ο μύθος όμως έχει πολλά σύνορα παρά την τελική ορθοστασία του αυγού του θαλασσοπόρου. Πολλοί τον κατηγόρησαν ότι δεν έστησε όρθιο ένα αυγό αλλά ένα σπασμένο αυγό. Άλλοι αποδέχθηκαν την λύση, την βρίσκουν μάλιστα ευφάνταστη και αποτελεσματική. Άλλοι πάλι διαφωνούν ακόμη για την πλευρά του αυγού που επέλεξε ο Χριστόφορος να σπάσει. Αφήνω δε κατά μέρος ότι η πορεία για την Αμερική μπορεί πλέον να καταστεί επιτυχής πηγαίνοντας συνεχώς δυτικά ή ανατολικά, και μόνο η διάρκεια του ταξιδιού όπως σήμερα όλοι παραδέχονται εξαρτάται αποκλειστικά από το σημείο εκκίνησης.
Στον ιδεολογικό χώρο της αριστεράς οι διχοστασίες μοιάζουν σύμφυτες με την απόφαση για την μακρά πορεία ή πλεύση προς την Ουτοπία. Οι προτάσεις για την κατεύθυνση κατατείνουν στο άπειρο. Άπειρες και οι θυσίες, συλλογικές και ατομικές στις πολλαπλές απόπειρες που προσέκρουσαν σε αδιέξοδα ή χάθηκαν σε ερήμους, προκειμένου να βρεθεί η Εδέμ.
Η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ όπως την βιώνουμε οι σύγχρονοι δεν γνωρίζουμε που θα καταλήξει, ποιά η μοίρα των αντιτιθέμενων απόψεων. Προτιμότερη όμως η όποια αδιέξοδη πορεία από την διαρκή κυκλοθυμία. Αν κάτι πάντως πρέπει να ελαχιστοποιηθεί αν δεν μπορεί να εκλείψει αυτό είναι οι αλληλοκατηγορίες και οι βαρείς χαρακτηρισμοί. Διότι αν η σεμνότητα και η καταλλαγή δεν είναι προϋποθέσεις, τότε ήδη δεν διαφέρεις από τον βασικό σου εχθρό που είναι το απάνθρωπο σύστημα από το οποίο θέλεις και προσπαθείς να απαλλαγείς.
Κι αν βρεθήκαμε μια φορά μαζί ας μην αποκλείσουμε ότι αυτό θα ξανασυμβεί διότι τα διλήμματα παύουν όταν απαντώνται τελεσίδικα.
* Ο δημοσιογράφος του ρ/σ “Στο Κόκκινο 93,4” Απόστολος Λυκεσάς αρθρογραφεί καθημερινά στο alterthess.gr. Ακούστε ζωντανά στο “Κόκκινο 93,4” την εκπομπή “Ορθά- Κοφτά” με τον Απόστολο Λυκεσά Δευτέρα- Παρασκευή 10:00-11:00. Επικοινωνία με τον Απόστολο Λυκεσά στο [email protected].