Συμπληρώνονται σήμερα τρία χρόνια από τον θάνατο του Βασίλη Μάγγου. Ο 26χρονος ακτιβιστής βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στον Βόλο στις 13 Ιουλίου του 2020.
Στις 14-6-2020 είχε χτυπηθεί βάναυσα από αστυνομικούς μπροστά στα δικαστήρια του Βόλου χωρίς λόγο και χωρίς να αποτελεί απειλή για κανέναν. Είχε προηγηθεί η σύλληψή του γιατί παρευρέθηκε σε αλληλεγγύη προς τους συλληφθέντες πορείας ενάντια στην καύση σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ Lafarge στο Βόλο. Σύμφωνα με τα ντοκουμέντα τα οποία ο πατέρας του έχει προσκομίσει τόσο στα δικαστήρια όσο και στους αρμόδιους υπουργούς, όντας πεσμένος κάτω στην άσφαλτο και απροστάτευτος, του έσπασαν 7 πλευρά, τραυμάτισαν το συκώτι και τη χολή του, κακώσεις βαρύτατες που επέφεραν σοβαρότατο κίνδυνο κατά της ζωής του, σύμφωνα με τα έγγραφα του Νοσοκομείου Βόλου και του ειδικού ιατροδικαστή που είχε ορίσει η οικογένειά του.
Ο Γ. Μάγγος έχει καταγγείλει όχι μόνο την αστυνομική βία αλλά και προσπάθεια συγκάλυψης της υπόθεσης του γιου του. Σε κάθε συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης στα κινήματα του Βόλου αλλά και όλης της χώρας με ένα πλακάτ στο χέρι ζητά δικαιωθεί η μνήμη του παιδιού του και την τιμωρία των βασανιστών του.
Σήμερα τρία χρόνια μετά του αφιέρωσε το παρακάτω ποίημα στη σελίδα του στο Facebook:
«Τα παλληκάρια δεν πεθαίνουν στο κρεββάτι,
μήτε γερνούν, δεν έχουν τόση υπομονή,
μα απ΄τη ζωή μας άξαφνα, παράκαιρα φευγάτοι,
γίνονται θύμηση βαθιά που μας πονεί…»
