Το Ρυθμιστικό της Θεσσαλονίκης μπορεί να αποσύρθηκε αλλά η δουλειά του Ιβάν Σαββίδη έγινε αφού προβλέφθηκε ρύθμιση από τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας στη Βόρεια Ελλάδα με την οποία ο Σαββίδης, για λογαριασμό του ΠΑΟΚ βεβαίως, αποκτά το προπονητικό κέντρο που ήθελε στη Θέρμη.
Ο Ιβάν από την μέρα που αγόρασε τον ΠΑΟΚ έχει ανοίξει καλές δουλειές με την Ελληνική Κυβέρνηση και όχι μόνον αυτό. Ακολουθώντας την τακτική Μελισσανίδη έφτασε να απειλήσει την κυβέρνηση, αν αυτή δεν ικανοποιήσει το αίτημα του να πληρώσει μόνο το πρωτογενές χρέος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ προς το Δημόσιο, ότι θα οδηγήσει σε πτώχευση την επιχείρηση και το Δημόσιο θα χάσει τις οφειλές.
Γκαγκστεριλίκια του προέδρου στον πρωθυπουργό. Λογικό λοιπόν αυτό που παρατήρησε ο Βούτσης στη Βουλή ότι δεν τους νοιάζουν οι ομάδες (είτε είναι η ΑΕΚ είτε ο ΠΑΟΚ) αλλά το να γίνει η δουλειά για τον εκάστοτε επιχειρηματία. Ωστόσο αυτός ο εκάστοτε έχει και ένα ισχυρό όπλο, έναν στρατό οπαδών όπου οπαδός μεταφράζεται το πιστός και ιδεολόγος για την ομάδα του άρα και εύκολο υποχείριο για τον επιχειρηματία.
Δεν είναι η Ελλάδα η πρώτη χώρα στον κόσμο που συνέβη αυτό. Ας μην ξεχνάμε ότι και στις ποδοσφαιρικά προηγμένες, Ισπανία και Ιταλία το ποδόσφαιρο και οι οπαδοί του έχουν χαρακτηριστικά χρησιμοποιηθεί από πολιτικές και κυρίως από οικονομικές δυνάμεις και συμφέροντα. Το ερώτημα πως το πολεμάμε αυτό;
Τον ρόλο του πολεμιστή οφείλουν να τον παίξουν οι ξύπνιοι οπαδοί, αυτοί που δεν τρώνε κουτόχορτο και δεν καταπίνουν αμάσητους τους μεγαλοϊδεατισμούς των αφεντικών των ΠΑΕ. Δεν ξέρω πόσοι είναι και τι σθένος μπορούν να δείξουν αλλά υπάρχουν και μας το χουν δείξει. Χρέος των υπολοίπων είναι να τους στηρίξουμε ηθικά και υλικά πέρα από οπαδικές προτιμήσεις και κόμπλεξ. Να βγούμε μαζί τους στο δρόμο και στο γήπεδο γιατί είμαστε από την ίδια πλευρά, από αυτή των πολλών καλών ανθρώπων, που λέει κι ο Ιανός.
Ινστ.