in , , , ,

«Τώρα περίσσεψαν η σύνεση και η κρίση»: Απούσα η ΓΣΕΕ από την ημέρα ψήφισης, στο δρόμο μόνο τα ταξικά σωματεία

Στην ανακοίνωσή της δηλώνει τη στήριξη της στάσης εργασίας του ΕΚΑ, ενώ αυτή μετά από λίγη ώρα μετατράπηκε σε απεργία

Μετά την ΑΔΕΔΥ και το Εργατικό Κέντρο Αθήνας άλλαξε την απόφαση για στάση εργασίας, κηρύσσοντας 24ωρη απεργία για την Τετάρτη 16 του μηνός. Εκατοντάδες σωματεία, ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα έχουν πλέον πάρει αποφάσεις για απεργιακές κινητοποιήσεις την ημέρα που αναμένεται να ψηφιστεί το αντεργατικό νομοσχέδιο. Κάποιος όμως θα λείπει και από αυτή τη μάχη, κάτι που δεν εκπλήσσει όσους έχουν μία στοιχειώδη γνώση της τραγικής κατάστασης που βρίσκεται το εργατικό κίνημα στη χώρα. Η ΓΣΕΕ, λίγη ώρα πριν ανακοινωθεί από το Εργατικό Κέντρο Αθηνών η μετατροπή της στάσης εργασίας σε απεργία, εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία δηλώνει ότι θα στηρίξει την προηγούμενη απόφαση του ΕΚΑ.

του Δημήτρη Ρόκκου

Δεν είναι δυνατόν η ΓΣΕΕ να μην ήξερε το κλίμα που θα επικρατούσε στην έκτακτη συνδρίαση της διοίκησης του ΕΚΑ λίγη ώρα μετά την ανακοίνωσή της, αλλά και την απόφαση της ΑΔΕΔΥ που είχε προηγηθεί. Αυτές οι αποφάσεις αποτελούσαν, από εχθές, κοινό μυστικό στους κόλπους εκατοντάδων σωματείων που πίεζαν για αλλαγή της παθητικής στάσης της συνδικαλιστικής ηγεσίας ακόμα και την τελευταία στιγμή. Ήταν επιλογή της να αφήσει έκθετους χιλιάδες εργαζόμενους που ήθελαν να απεργήσουν αλλά και να δώσει άλλοθι στην κίνησή της αυτή, πατώντας πάνω σε μία απόφαση που ήξερε ότι θα άλλαζε εντός ολίγων ωρών.

Στην ανακοίνωσή της που δημοσιοποιήθηκε στις 14.56 της Δευτέρας 15 Ιουνίου η ΓΣΕΕ ανέφερε:

«Συνεδρίασε σήμερα η Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ για να καθορίσει την περαιτέρω δράση της Συνομοσπονδίας σχετικά με το εργασιακό νομοσχέδιο. Η ΓΣΕΕ εμμένοντας στις ουσιαστικές διαφωνίες της με επίμαχες διατάξεις του εργασιακού νομοσχεδίου αποφάσισε:

Να στηρίξει την απόφαση του Εργατικού Κέντρου Αθήνας της Παρασκευής 11/6/21 για στάση εργασίας 13.00 με 17.00, για την Τετάρτη 16 Ιουνίου και Συλλαλητήριο στις 4 το μεσημέρι στο Σύνταγμα, καθώς και τις πρωτοβουλίες των κατά τόπους Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών.

Ο κόσμος της εργασίας έχει μαζικά εκφράσει και το ίδιο θα συνεχίσει να κάνει, την αντίθεσή του σε βασικές διατάξεις του νομοσχεδίου. Διατάξεις που εάν τελικώς εφαρμοστούν, από την πρώτη στιγμή θα πλήξουν τους πλέον αδύναμους εργαζόμενους».

Λίγο πριν τις 18.00 της ίδιας μέρας η απόφαση του Εργατικού Κέντρου Αθήνας είχε επισημοποιηθεί:

«ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ, ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΠΛ. ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ 16/6 ΣΤΙΣ 6μμ.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, σε έκτακτη συνεδρίασή του, αποφάσισε την μετατροπή της στάσης εργασίας σε 24ωρη Απεργία, την Τετάρτη 16 Ιουνίου και συλλαλητήριο, στις 6μ.μ. στην πλ. Συντάγματος, ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου έκτρωμα του υπουργείου Εργασίας.

Οι δυνάμεις των εργαζομένων και του συνδικαλιστικού κινήματος δεν κάμπτονται. Το νομοσχέδιο αντί να βελτιώνεται έστω και σε κάποια άρθρα, μέρα με τη μέρα γίνεται και πιο επιθετικό. Αυτό το νομοσχέδιο δε διορθώνεται, αποσύρεται. Θα είμαστε όλοι εκεί, ενωμένοι, να διαδηλώσουμε ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο, που μόνο στόχο έχει να ισοπεδώσει τα κεκτημένα των εργαζομένων.

Απεργούμε και διαδηλώνουμε ενάντια:

▬ Στην κατάργηση του 8ώρου

▬ Στις ατομικές συμβάσεις εργασίας

▬ Στο άνοιγμα των Κυριακών σε επιπλέον κλάδους

▬ Στην ουσιαστική κατάργηση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας

▬ Στην προσπάθεια περαιτέρω αποδυνάμωσης της απεργίας

▬ Στην ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων

▬ Στην ουσιαστική κατάργηση του ν.1264 και στην επίθεση στα συνδικάτα

Το ΕΚΑ στηρίζει κάθε απεργιακή κινητοποίηση των συνδικάτων αυτού του διημέρου».

ΔΑΣ: «Έπεσε και το τελευταίο φύλλο συκής»

Η Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία σε ανακοίνωσή της τονίζει: «Είναι προφανές ότι η ηγεσία της ΓΣΕΕ, αφού προχώρησε σε μια απεργία που δεν πίστευε και δεν ήθελε, τρόμαξε το ίδιο με την κυβέρνηση και τον ΣΕΒ, βλέποντας χιλιάδες εργαζόμενους να απεργούν και να διαδηλώνουν, χιλιάδες νέους εργαζόμενους να κάνουν για πρώτη φορά τα αγωνιστικά τους βήματα. Και αποφάσισαν, όλοι μαζί σε συνεννόηση και αγαστή συνεργασία, να βάλουν φρένο και να διευκολύνουν την ψήφιση του νομοθετικού εκτρώματος.

Οι εργαζόμενοι όπως τον Νοέμβρη, όπως στις 6 Μάη, θα πουν την τελευταία κουβέντα, παραμερίζοντας τους εργατοπατέρες που παριστάνουν την ηγεσία των εργαζομένων.

Καλούμε κάθε εργαζόμενο, στην πάλη που απαιτείται, για να αλλάξουν οι συσχετισμοί στο κίνημα και να ενισχυθούν παντού οι πραγματικές εργατικές, ταξικές δυνάμεις».

Μονομελές Πρωτοδικείο: «Παράνομες οι απεργίες», «Στους καταπέλτες θα κουρελιαστεί η απόφαση» τονίζουν τα ναυτεργατικά σωματεία

Την ίδια ώρα παράνομες κρίθηκαν από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών οι απεργίες για τους εκπαιδευτικούς και τους εργαζομένους στα ΜΜΜ, οι οποίοι ήδη με απόφαση της ΑΔΕΔΥ είχαν εξαιρεθεί απο την απεργία για τις περιπτώσεις εκείνες του προσωπικού που σχετίζεται με τη διεξαγωγή των Πανελλήνιων Εξετάσεων, για τους εργαζόμενους της Goldair και για τους εργαζομένους στα λιμάνια της χώρας.

Το ΠΑΜΕ αναφέρει: «Πρωτοφανές! Τα δικαστήρια όχι μόνο έβγαλαν παράνομη την απεργία των ναυτεργατικών σωματείων αλλά και του σωματείου στην “Goldair” το οποίο και συμμετέχει στην απεργία του δευτεροβάθμιου συνδικαλιστικού οργάνου. Δεν έφτανε μόνο αυτό αλλά έριξαν στο σωματείο και πρόστιμο 1.500 ευρώ. Όλο αυτό δείχνει ποιος είναι ο παραγγελιοδόχος του νομοσχεδίου! Η προσπάθεια τρομοκράτησης και της ποινικοποίησης των αγώνων θα πέσει στο κενό!».

Η απάντηση 12 ναυτεργατικών σωματείων ήταν ξεκάθαρη:

«Στο μακρύ κατάλογο των εκβιαστικών μεθοδεύσεων των εφοπλιστών και των επαίσχυντων αποφάσεων των Πρωτοδικείου Πειραιά, όπως και η σημερινή, που έκρινε την απεργία των ναυτεργατών στις 16 Ιούνη παράνομη, απαντάμε ότι θα κουρελιαστούν στους καταπέλτες των πλοίων, από τη μαζική – μαχητική συμμετοχή, των ναυτεργατών και στην αλληλεγγύη των εργαζομένων.

Οι εφοπλιστές στο να χτυπήσουν το δικαίωμα στην απεργία και να επιβάλλουν σιγή νεκροταφείου μαζί με τις κυβερνήσεις τους, δεν διστάζουν να συνεχίζουν να επικαλούνται στα δικαστήρια τον ν. 330/1976 για το προσωπικό ασφαλείας πλοίου και να γράφουν στα “παλιά τους τα παπούτσια” ακόμα και διεθνείς συμβάσεις όπως ο “Κώδικας Ασφαλούς Διαχείρισης Πλοίων” (ISM), που είναι από το 1980, είναι υποχρεωτικός για άλλες τις ναυτιλιακές εταιρείες και καθορίζει τους υπεύθυνους στην ασφάλεια του πλοίου.

Τεράστιες οι ευθύνες της κυβέρνησης να φέρει σε ψήφιση το αντεργατικό νομοσχέδιο τη μέρα των πανελλαδικών εξετάσεων, γνωρίζοντας εδώ και μήνες τις μαζικές αντιδράσεις των εργαζομένων, των συνδικάτων και την κλιμάκωση του απεργιακού αγώνα τους, τη μέρα της συζήτησης στη Βουλή.

Ο απεργιακός αγώνας των ναυτεργατών, των εργαζομένων, είναι αγώνας για να έχουν και οι επόμενες γενιές, η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης, να έχει δουλειά με δικαιώματα. Ευχόμαστε καλή επιτυχία στους μαθητές, που γράφουν πανελλαδικές εξετάσεις και ενημερώνουμε ότι θα υπάρχει μέριμνα για τη μετακίνηση των εκπαιδευτικών στην πορθμειακή γραμμή Πέραμα-Σαλαμίνα.

Να μην λείψει κανείς από την περιφρούρηση της αυριανής απεργίας, όλοι στους καταπέλτες των πλοίων. Απεργιακή προσυγκέντρωση ναυτεργατών, Τετάρτη 16 Ιούνη στις 5 το πρωί στο λιμάνι του Πειραιά. Απεργιακή Συγκέντρωση στο λιμάνι του Πειραιά στις 10 π.μ.».

Οι κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη

Δεκάδες είναι και τα σωματεία της Θεσσαλονίκη που έχουν λάβει αποφάσεις για απεργία ή για στάσεις εργασίας, ενώ και το απόγευμα θα πραγματοποιηθούν συλλαλητήρια την ώρα της ψήφισης του νομοσχεδίου, τη στιγμή που το Εργατικό Κέντρο της πόλης κάλεσε σε στάση εργασίας την από τις 13:00 έως τις 17:00 (χωρίς να είναι προγραμματισμένες συγκεντρώσεις για εκείνη την ώρα), «εμμένοντας» -όπως τονίζει- «στις ουσιαστικές διαφωνίες του με επίμαχες διατάξεις του εργασιακού νομοσχεδίου».

Η Ένωση Εμποροϋπαλλήλων Ν. Θεσσαλονίκης καλεί σε στάση εργασίας 10.00-14.00 με σημείο συγκέντρωσης το Άγαλμα Βενιζέλου στις 11.00 και σημειώνει: «Εκσυγχρονισμός στη δουλειά σημαίνει εργαζόμενοι χωρίς μυοσκελετικά προβλήματα, με μισθό που θα γεμίζει το ψυγείο. Σημαίνει οι εργαζόμενοι να έχουν το δικαίωμα να οργανώνονται στα σωματεία τους, να διεκδικούν πραγματικά σύγχρονες συνθήκες εργασίας. Σημαίνει κανένας εργαζόμενος να μην μένει χωρίς δουλεία, χωρίς εισόδημα. Καλούμε κάθε επιχειρησιακό σωματείο του κλάδου να μπει μπροστά για την οργάνωση της απεργίας στο χώρο της κάθε επιχείρησης. Να ενημερώσει συνάδελφο το συνάδελφο για την απεργία, για το περιεχόμενο του νέου νομοσχεδίου που έρχεται. Να μπει μπροστά για να οργανώσει την αντίδρασή μας. Να νεκρώσουν τα καταστήματα και οι αποθήκες. Καλούμε κάθε συνάδελφο να παραμερίσει το φόβο, την πίεση της εργοδοσίας, αντιλήψεις ότι «στο δικό μας χώρο δεν θα εφαρμοστούν». Η μάχη στις 16 Ιούνη είναι μάχη ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Είναι στα αλήθεια αγώνας ζωής και θανάτου για εμάς και τα παιδία μας! Για αυτό και θα παλέψουμε».

Στις 10:30 στη συμβολή των οδών Μητροπόλεως με Αριστοτέλους καλεί σε συγκέντρωση η επιτροπή διανομέων του ΣΕΤΕΠΕ, στις 11.00 πρωτοβάθμια σωματεία, σωματεία βάσης, εργατικά σχήματα όπως η Ταξική Πορεία και οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών, η συνέλευση ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο και οργανώσεις της αριστεράς και του αναρχικού χώρου καλούν σε απεργιακή συγκέντρωση στην Καμάρα, ενώ το ΠΑΜΕ, σωματεία και ομοσπονδίες αρκετών κλάδων θα συγκεντρωθούν την ίδια ώρα στο Άγαλμα του Βενιζέλου. Στην Αγίας Σοφίας θα συγκεντρωθεί η Αντεπίθεση των Εργαζομένων και η Επιτροπή Αγώνα Διανομέων.

Το Σωματείο Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου που καλεί στην Καμάρα σημειώνει: «Η οικονομική και ψυχολογική πίεση που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, δεν είναι λόγος για να δεχτούμε τα ελάχιστα που θέλουν να μας πλασάρουν, αλλά η αιτία για να αγωνιστούμε για όσα μας ανήκουν. Δεν μας «ταιριάζουν» οι ατομικές συμβάσεις, γιατί σε αυτή την κοινωνία δεν είμαστε μεμονωμένα άτομα αλλά η τάξη που παράγει τον πλούτο αυτής της κοινωνίας, η εργατική τάξη. Δεν είμαστε μόνοι/ες μας, αλλά βρισκόμαστε με τους συναδέλφους και συνειδητοποιούμε τη δύναμή μας.

Γι’ αυτόν τον λόγο, οργανωνόμαστε στα σωματεία μας, όπου παίρνουμε ισότιμα και από κοινού τις αποφάσεις μας. Δεν θέλουμε μια ζωή που σπαταλιέται μέσα σε ατελείωτη κούραση και καταναγκασμό, αλλά παλεύουμε για μια ζωή με αξιοπρέπεια και όνειρα, μια ζωή απαλλαγμένη από τον φόβο αν θα «τη βγάλουμε» και αυτόν τον μήνα ή πώς θα «την παλέψουμε» και σήμερα στη δουλειά.

Ξεκάθαρα εχθρός μας είναι πλέον η ΓΣΕΕ και οι παρατάξεις της ήττας και της συνδιαλλαγής με την εργοδοσία και την κυβέρνηση. Ενώ ο εργασιακός μεσαίωνας γίνεται «κανονικότητα» η εργοδοτική ΓΣΕΕ δεν βάζει καν απεργία για την μέρα ψήφισης του νομοσχεδίου ενώ η προηγούμενη απεργία στις 10/6 είχε σημαντική συμμετοχή και μεγάλες διαδηλώσεις σε όλες τις πόλεις της χώρας. Η απόφαση αυτή είναι ιστορική καθώς αντί για μετωπική αντιπαράθεση συνολικά με το νόμο που καταργεί το 8ωρο και βάζει απεργίες και συνδικάτα στο γύψο, η ΓΣΕΕ αποφασίζει να δώσει μάχη κατά «ορισμένων επίμαχων διατάξεων του νόμου». Κι αντί για ανατροπή της εργασιακής ζούγκλας παλεύει «για τη μη χειροτέρευση της», δηλ. την αποδέχεται αρκεί… να μπει κλιματιστικό στην κόλαση».

Στην Καμάρα και στο Άγαλμα Βενιζέλου θα πραγματοποιηθούν στις 19.00 και τα απογευματινά συλλαλητήρια.

Η επόμενη μέρα: το αναγκαίο και ταυτόχρονο ξεπέρασμα δύο κρίσεων προς όφελος των εργαζομένων

Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση δεν μας έχει αποκαλύψει ακόμα το βάθος και την έκτασή της, αλλά τα μεγέθη είναι ήδη πολλαπλάσια από όσα διαβάσαμε και βιώσαμε την προηγούμενη δεκαετία. Με την πολιτική σκηνή να οδηγείται όλο και πιο δεξιά, ας μη γελιόμαστε, κανείς δεν μένει ακούνητος. Η ατζέντα μονοπωλείται από το ποιος θα είναι πιο επιθετικός απέναντι στην Τουρκία και από το ποιος θα είναι πιο πειστικός για το πόσο κοντά είναι στις επενδύσεις, στις μεταρρυθμίσεις, στο ΝΑΤΟ, στην περιβόητη μεσσαία τάξη, στην ανάπτυξη -ότι κι αν σημαίνει τελικά αυτή η λέξη για εμάς, τους κοινούς θνητούς-.

Σκίτσο του Πάνου Ζάχαρη για το Ποντίκι

Αλλά είναι και η κρίση του ίδιου του εργατικού κινήματος που πρέπει να ξεπεραστεί.

Με αφορμή το, κατά παραγγελία βιομηχάνων, μεγαλέμπορων και εφοπλιστών, νομοσχέδιο, οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες βρίσκονται εκ νέου μπροστά σε τρεις διαφορετικές κατευθύνσεις που έχουν να πάρουν για τα χρόνια που έρχονται μέσα στις συνθήκες κρίσης που προαναφέραμε. Η ΓΣΕΕ έχει καταθέσει το δικό της σκεπτικό εδώ και χρόνια μέσω της κοινωνικής συμμαχίας, ενώ αποδεικνύεται ως ένας, πέραν του δέοντως υπεύθυνος, κοινωνικός εταίρος.

Την ίδια στιγμή ο κυβερνητισμός που αφαίμαξε -για να πάρει ο ίδιος ζωή- όνειρα, προσδοκίες και αγώνες της περιόδου 2006-2012, κατατέθηκε και πάλι (και με άκομψο τρόπο είναι η αλήθεια) ως πρόταση σωτηρίας για την κοινωνική πλειοψηφία, για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες:

Τα όρια σε αυτή την περίπτωση είναι συγκεκριμένα και η εμπειρία είναι πρόσφατη. Άλλωστε μετά τις εξαγγελίες της «επόμενης κυβέρνησης» που, χέρι-χέρι μαζί με τους σημερινούς κυβερνώντες προσπαθούν να πείσουν για το πόσο μάταιοι είναι οι αγώνες, επανήλθε και πάλι η λογική: «Η επόμενη κυβέρνηση θα πατήσει σε λασπωμένο έδαφος. Και μάλιστα όσο περισσότερο διατηρούνται τα αρνητικά δεδομένα τόσο περισσότερο καθίσταται δύσκολο να ανατραπούν και να βγει η χώρα από τον βούρκο που την έριξε ο Μητσοτάκης. Άλλωστε ο ίδιος ο Μητσοτάκης φροντίζει να κάνει τις νεοφιλελέδικες μεταρρυθμίσεις του κάτι σαν μνημονιακή υποχρέωση της χώρας, καθώς συνδέει τη χρηματοδότηση από το ταμείο ανάπτυξης με τη διατήρηση και την πρόοδό τους. Πρακτικά, η επόμενη κυβέρνηση θα θέλει να ξηλώσει και δεν θα μπορεί – κλασική παγίδα που στήνει η Δεξιά και την έχουμε ξαναζήσει. Δεν μπορεί κάθε φορά μια προοδευτική κυβέρνηση να αγωνίζεται από όλο και πιο δύσκολες θέσεις και να περιμένουμε να πετύχει δαπανώντας χρόνο και πολιτικό κεφάλαιο».

Κι ο τρίτος δρόμος;

Ίσως να ρωτήσουμε, πηγαίνοντας πίσω στο χρόνο, τον πρώην υπουργό κ. Γιαννίτση να μας πει γιατί δεν κατάφερε να περάσει τις αλλαγές στο ασφαλιστικό 20 χρόνια πριν, τους μεγαλύτερους για το πώς πάγωναν αντίστοιχα νομοσχέδια, για το πώς αντιλαμβανόταν οι εργαζόμενοι τη θέση τους, τους συναδέλφους και τους εργοδότες τους, και για το πώς κατάφερναν να κερδίσουν επαναπροσλήψεις, αυξήσεις, μέτρα προστασίας.

Ίσως να ρωτήσουμε, πηγαίνοντας μακριά στον χώρο, τους Χιλιανούς, τους Κολομβιανούς, τους Περουβιανούς, τους Βολιβιανούς που δεν γυρνάν στα σπίτια τους και βαθαίνουν τα ρήγματα, πηγαίνοντας τον κόσμο μπροστά, αλλά και τους Ζαπατίστας που σε λίγο καιρό θα είναι κοντά μας.

Ίσως να αρχίζουμε να τον ξαναθυμόμαστε και να τον ξανασυζητάμε, φτιάχνοντας τον ταυτόχρονα από την αρχή, στις δουλειές μας, στις ουρές του ΟΑΕΔ, στις γειτονιές μας, στα σχολεία μας και στις σχολές μας.

Το νομοσχέδιο πιθανώς να ψηφιστεί όσο πετυχημένη και αν είναι η απεργία, όπως αναφέρει και ο κύριος Κυρίτσης. Όμως, η από τα κάτω κινητοποίηση που υπήρξε αλλά και η διόλου απίθανη μαζικότητά της κόντρα σε «θεούς και δαίμονες», θα αποτελέσει μια καλή βάση των συζητήσεων για το πώς θα ξαναβρούν οι εκατομμύρια εργαζόμενοι και άνεργοι τον τρίτο δρόμο.

Συζητήσεις που γίνονται ήδη ακόμα και ασυντόνιστα, συζητήσεις που θα συνεχιστούν αύριο στους καταπέλτες των πλοίων αλλά και από την Πέμπτη το πρωί στόμα με στόμα, εκεί που ο άνθρωπος αποξενώνεται από την εργασία του, από τους συναδέλφους του, από τον ίδιο του τον εαυτό.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

«Να ζήσουμε μαζί»: Πορεία εκατοντάδων ντόπιων και μεταναστών στο κέντρο της πόλης

Για τις εξελίξεις με το εμβόλιο Astra Zeneca: Υπεύθυνος λαός με ανεύθυνη κυβέρνηση