Του Τάσου Κορωνάκη
Με αυτοπεποίθηση, πείσμα και αλληλεγγύη δίνουμε από την πρώτη στιγμή σκληρές μάχες με τον λαό στο πλάι μας. Ξεπερνώντας απειλές και εκβιασμούς βαδίζουμε με σεβασμό στην εντολή που πήραμε στις 25 Γενάρη. Δοκιμάσαμε για πρώτη φορά τα όρια της πραγματικής διαπραγμάτευσης, χτίσαμε συμμαχίες και μείναμε όρθιοι.
Κερδίσαμε χρόνο, αποσυνδέσαμε τη δανειακή σύμβαση από το μνημόνιο, αμφισβητήσαμε τα εξωπραγματικά πρωτογενή πλεονάσματα, βάλαμε τέλος στην επιτήρηση των τεχνικών κλιμακίων και έχουμε 4 μήνες για να προχωρήσουμε μια σειρά από νόμους και μεταρρυθμίσεις του προγράμματός μας, μέχρι την επόμενη ακόμα πιο σημαντική φάση της διαπραγμάτευσης για το χρέος.
Ήταν στ’ αλήθεια ένας δύσκολος συμβιβασμός την Παρασκευή, που μας επέτρεπε όμως να μείνουμε ζωντανοί. Έβαζε τέλος στην ταπείνωση, τέλος στα μέτρα Χαρδούβελη, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων και τις αυξήσεις φόρων και άφηνε ανοιχτό το πεδίο των διαπραγματεύσεων, δίνοντας κάποιο χρόνο στην κυβέρνηση για την πραγματική άσκηση πολιτικής προς όφελος των εργαζόμενων και των φτωχών, των πιο χτυπημένων από την κρίση και τη λιτότητα.
Με πολλή και σκληρή δουλειά, περήφανοι ότι δεν θα προδώσουμε την κοινωνία συνεχίζουμε, βήμα βήμα, σκαλί σκαλί. Ξέρουμε πως σ’ αυτή την πορεία θα κάνουμε και λάθη, σημασία όμως έχει να μη χάσουμε τον προσανατολισμό μας.
Σ’ αυτό τον χρόνο όλοι και όλες είμαστε αναγκαίοι και χρήσιμοι. Σήμερα, χωρίς άλλες καθυστερήσεις, να ξαναπιάσουμε το νήμα της συλλογικότητας, να στηριχτούμε στο κόμμα μας κι εκεί να δώσουμε χώρο στην διαφορετική άποψη, την κριτική και τον έλεγχο. Να αφήσουμε πίσω τη γκρίνια, τη μεμψιμοιρία και τις ψευδοσυγκρούσεις, κλεισμένοι πίσω από τείχη ανώφελα. Τώρα είναι η ώρα της ενότητας στο κόμμα, η ώρα να διορθώσουμε άμεσα κι αποφασιστικά ελλείψεις του παρελθόντος, να υπερβούμε όλοι μαζί αδυναμίες που αναδείχτηκαν στις πρωτόγνωρες για μας συνθήκες και να σχεδιάσουμε το άνοιγμα με αυτοπεποίθηση στην κοινωνία. Από εκεί ξεκινώντας, να πρωταγωνιστήσουμε στα κινήματα, τους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές απλώνοντας τη δημοκρατία και την αλληλεγγύη στην κοινωνία ως δρόμο και ως στόχο.
Σήμερα δεν είναι ώρα ατομικών διαφοροποιήσεων. Σήμερα που επιστρέφει η πολιτική στην κοινωνία με νέους όρους, δεν μπορεί να εμφανιστούμε ως μία απ’ τα ίδια. Είναι ώρα ευθύνης για όλους μας, ώρα για ένα νέο μεγάλο προσκλητήριο ενότητας σε όλες τις γενιές της αριστεράς και στα κινήματα αντίστασης και αλληλεγγύης, ένα ανοιχτό προσκλητήριο για να χτίσουμε μια κοινωνία στο ύψος των αξιών μας.
Για τον ελληνικό λαό και τους λαούς της Ευρώπης τώρα είναι η ώρα να βάλουμε τα δυνατά μας μέχρι «Ταραχή να πέσει στον Άδη, και το σανίδωμα να υποχωρήσει από την πίεση τη μεγάλη του ήλιου».
Πηγή: Left