Ο Περσέας λέει η ελληνική μυθολογία εξόντωσε την Μέδουσα βάζοντάς την απέναντι στον καθρέφτη να δει το πρόσωπο της. Είναι φανερό πλέον ότι η πολιτική Μέδουσα θα ηττηθεί την Κυριακή. Η εποχή του τρόμου τελειώνει και μάλιστα γράφει τίτλους τέλους με τον πιο ντροπιαστικό τρόπο για τους προπαγανδιστές της.
Ακόμη και την ύστατη ώρα ο πρωθυπουργός αποδείχθηκε ελάχιστος. Όσο οι μισοί σύμβουλοί του διακινούσαν, χθες, σενάρια καταστροφής του σύμπαντος κόσμου, οι άλλοι μισοί έγραφαν διάγγελμα που διαφημιζόταν και αναμενόταν ως λύτρωση. Κι ύστερα από τις ανακοινώσεις Ντράγκι έσπευδαν να μαζέψουν τις λέξεις τους, για να εμφανιστεί πελιδνός, μόνος με την κάμερα, να ψιθυρίζει ένα παραληρηματικό τίποτα. Οι άνθρωποι αυτοί προκειμένου να διασώσουν το πολιτικό τους μέλλον προσδοκούσαν τον χαμό ολόκληρης της χώρας. Το πολιτικό τους μέλλον δεν ήταν άλλο από το πιο αποκρουστικό πρόσωπο του παρελθόντος τους.
Διότι, ότι κι αν λένε, το πρόβλημα της χώρας ήταν πρωτίστως πολιτικό. Ένα τσούρμο ανθρώπων που άρμεγε το δημόσιο κορβανά διαδοχικά από γενιά, σε γενιά, από πατέρα σε παιδιά και απ’ αυτά στα εγγόνια, ρουφούσανε και τα ανίψια, τσιμπολογούσαν οι κουμπάροι. Κι όταν το γάλα τελείωσε αμείλιχτοι, αχόρταγοι, ρούφηξαν και αίμα. Έβριζαν το δημόσιο, από το οποίο κυρίως ζούσαν, και έκαναν ότι ενδιαφέρονται για την ιδιωτική πρωτοβουλία, οι εκπρόσωποι της οποίας εξαντλούσαν την δραστηριότητά τους στην περαιτέρω απομύζηση του δημόσιου ταμείου. Διαλαλούσαν την αντίθεσή τους στους κρατικοδίαιτους και σίτιζαν μια στρατιά πραιτοριανών και μανδαρίνων. Όσοι υπεράσπιζαν ένα δημόσιο, με αληθινά δημόσιο ρόλο, τους καθύβριζαν, για τα ανομήματα που οι ίδιοι διέπραταν.Μιλούσαν δήθεν για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα και ήταν αυτοί που τους έπαιρναν τα σπίτια, τους έκοβαν το ρεύμα, τους απειλούσαν και τους έδερναν όταν διαμαρτύρονταν.
Όταν το ψέμα και η εξαγορά, οι υποσχέσεις και ο λαϊκισμός δεν έφταναν έπεφτε το κνούτο. Η αναξιοπρέπεια οριζόταν ως τρόπος ζωής και διαφημιζόταν ως μέσο για την κατάκτηση της… ευτυχίας του ραδικιού. Για όποιον δεν «μασούσε» υπήρχε το κνούτο της απαξίωσης, αρχικά, και του γλομπ αν δεν έπαιρνε από λόγια. Για εβδομήντα χρόνια το γιόρτασαν με την ψυχή τους. Κι όταν το τραπέζι της γιορτής άδειασε, όταν τα έφαγαν όλα, βάλθηκαν να ξεκάνουν τους τραπεζοκόμους πείθοντάς τους ότι αυτοί φταίνε που άδειασε το τραπέζι. Κι άρχισαν να τους εξοντώνουν με σαδιστική ευχαρίστηση λέγοντας ότι οι αδυναμίες της δημόσιας τροφοδοσίας φταίνε. Σχίσανε θεατρικά τα ιμάτιά τους ότι δεν φταίνε αυτοί για 1.5 εκατομμύρια άνεργους και πρεσβεύουν μέχρι και τώρα ότι η δυστυχία είναι το καλύτερο μέλλον που μπορούν να περιμένουν, αρκεί οι ίδιοι να ευτυχούν. Κι όταν όλα τα κόλπα εξαντλήθηκαν άρχισαν το βασανιστήριο του φόβου, που πήρε διαστάσεις εσχατολογίας. Και η ημερομηνία της καταστροφής μετατιθόταν από μέρα σε μέρα, από μήνα σε μήνα, από χρόνο σε χρόνο μέχρι που όλοι πια κατάλαβαν την απάτη. Κανένας τώρα δεν αγοράζει το Τραγούδι της Δυστυχίας. Η απάτη στέκεται ολόγυμνη μπροστά στον καθρέφτη, δεν αντέχει ούτε η ίδια να κοιταχτεί. Γι αυτό και ο πρωθυπουργός κρύφτηκε φοβισμένος απέχοντας ακόμη και από τα φιλικά σε αυτόν κανάλια. Δεν έχει πλέον τίποτα να πει και καταπίνει την χολή που είχε ετοιμάσει για εμάς.
Και τι θα γίνει από εδώ και πέρα;
Στις εκλογές αυτής της Κυριακής πρώτα θα σταματήσει το πλιάτσικο στην δημόσια περιουσία και τα δικαιώματα θα αποδοθούν στους φυσικούς τους δικαιούχους. Εδώ που είμαστε αυτά δεν είναι λίγα, είναι πάντως η αρχή. Διότι η δικαιοσύνη δεν είναι υπόθεση μόνο των νόμων αλλά όλων όσων πρέπει να την υπερασπίζονται, να την διακονούν, να την εφαρμόζουν και να την επικαιροποιούν. Είναι δηλαδή υπόθεση όλων.
Η μεγάλη, ιστορικών διαστάσεων αλλαγή, που προδιαγράφεται για την ερχόμενη Κυριακή με την απόδωση από τον λαό σε ένα κόμμα της αριστεράς του δικαιώματος και της ευκαιρίας να διαχειριστεί τις δημόσιες υποθέσεις, είναι το ενθαρρυντικό ξεκίνημα. Θα γίνει πραγματικότητα διότι, ακόμη κι αυτοί που δεν θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ ξέρουν, κατά βάθος, ότι η υπόθεση του χρέους, η δημοσιονομική εξυγίανση, η παραγωγική ανασυγκρότηση, η διάλυση της διαπλοκής είναι η κορυφή του παγόβουνου. Είναι το βαθύτερο που πρέπει να αλλάξει. Τα προτάγματα. Να πάρουν οι άνθρωποι τα πράγματα στα χέρια τους. Κι αυτό είναι δυσκολότερο. Από αυτή την Κυριακή που η Μέδουσα θα πετρώσει ακόμη και οι λιγόψυχοι οφείλουν να δηλώνουν καθημερινά παρόντες.
*Ο δημοσιογράφος του ρ/σ “Στο Κόκκινο 93,4” Απόστολος Λυκεσάς αρθρογραφεί καθημερινά στο alterthess.gr. Ακούστε ζωντανά στο “Κόκκινο 93,4” την εκπομπή “Ορθά- Κοφτά” με τον Απόστολο Λυκεσά Δευτέρα- Παρασκευή 11:00- 12:00.