Είναι πασίγνωστη η φράση του Ανδρέα Παπανδρέου που αναφέρεται στο κόμμα το οποίο ίδρυσε και περιγράφει σε έναν βαθμό την ταυτότητα κι αυτό που εξέφρασε το Πανελλήνιο ΣΟσιαλιστικό Κίνημα από τις μέρες μας μέχρι προσφάτως.
Διάβαζα το άρθρο του Γιάννη Μαυρή και σκεφτόμουνα τι ζημιά έχει κάνει σε εμάς τους αριστερούς και κυρίως στους κομμουνιστές η ύπαρξη αυτού του κόμματος μεταπολιτευτικά. Αξιοποίησε τις δικές μας ανεπάρκειες και τα λάθη μας και πήρε όλο το χαρτί στην μεταπολιτευτική περίοδο δημιουργώντας μια εκλογική βάση εντυπωσιακά συμπαγή μέχρι το 2009.
Το ΠΑΣΟΚ εξέφρασε το κοινωνικό μπλοκ που εξέφρασαν η Αριστερά κι ένα κομμάτι του Δημοκρατικού Κέντρου τη μεταπολεμική περίοδο. Είτε το πούμε “ΕΑΜικό μπλοκ”, είτε το πούμε “κοινωνικές δυνάμεις που στήριξαν τον Ανένδοτο, στράφηκαν ενάντια στο παλάτι και συμμετείχαν στις εργατικές και δημοκρατικές κινητοποιήσεις της δεκαετίας του 60′”, σε κάθε περίπτωση περιγράφουμε τον λαϊκό κόσμο από τις γειτονιές των μεγάλων πόλεων, τον κόσμο του “στην Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή” καθώς και τον φτωχό κόσμο της επαρχίας. Τους αγρότες, τους εργάτες, τους μεροκαματιάρηδες και τους ανθρώπους που είχαν συγγενείς κυνηγημένους από το Κράτος και δεν μπορούσαν να προσληφθούν στο Δημόσιο γιατί δεν ήταν “εθνικόφρονες”. Το ΠΑΣΟΚ εξέφρασε αυτούς που ήταν ενάντια στους Αμερικάνους που έφεραν την αστυνομοκρατία και τη Χούντα χωρίς ωστόσο να είναι φιλοσοβιετικό και έχοντας έναν ισχυρά αντιμπεριαλιστικό λόγο.
Η Αριστερά, δυστυχώς, χάσαμε αυτόν τον κόσμο. Χάσαμε τις μάζες που κινητοποιήθηκαν μέσα στο 60′. Πρώτα τις έχασε η ΕΔΑ και μετά εμείς οι κομμουνιστές γιατί το ρίξαμε στα μέτωπα, στις ανοησίες τύπου “Καραμανλής ή τανκς”, γιατί διαλύσαμε τις παράνομες κομματικές οργανώσεις στα τέλη του ’50, γιατί δεν εκφράσαμε το λαϊκό κίνημα όπως οφείλει η Αριστερά να κάνει, γιατί δεν ήμαστε απλοί, κατανοητοί και συγκεκριμένοι απέναντι στον εργάτη και τον αγρότη και ήρθε ο Ανδρέας και μας διέλυσε. Ήρθαν οι μαζικές οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ, όταν το ΚΚΕ αποφάσιζε να στήσει κλαδικές οργανώσεις, και έπαιρνε όλο τον κόσμο.
Έτσι δημιουργήθηκε το ρεύμα που το έφερε στην εξουσία κι απο κει και πέρα γαντζώθηκε, ξέχασε τη δημοκρατία και τις μάζες και ενσωματώθηκε στο κράτος, ξέχασε τον λαό και έπιασε τα υπουργεία και τα δημόσια έργα, βόλεψε ένα κομμάτι του κόσμου του προκειμένου να αναπαράγεται κι έγινε μια τεράστια γραφειοκρατική δύναμη που ενστερνίστηκε φανατικότερα κι από τη Δεξιά το νεοφιλελευθερισμό φτάνοντας στο απόγειο της ξεφτίλας με τον Γιώργο Παπανδρέου όταν με την επιλογή του Μνημονίου διέρρηξε μια για πάντα τις σχέσεις του με το λαό. Σταμάτησε όχι απλά να τον υπηρετεί, πράγμα που είχε σταματήσει από χρόνια, αλλά του το είπε και κατάμουτρα ότι αυτός (ο λαός) δεν είναι προτεραιότητα.
Το αριστερό ριζοσπαστικό κόμμα της δεκαετίας του 70 έγινε το κόμμα του Γιωργάκη και του Βενιζέλου που συνεργάστηκε με την Δεξιά. Στην πασίγνωστη ταινία του Τσιώλη ο αείμνηστος Σάκης Μπουλάς, ως θεωρητικός του ΠΑΣΟΚ, Αντώνης, εκτιμά ότι το ΠΑΣΟΚ, σε αντίθεση με τη Δεξιά που εξαγοράζει τις ψυχές των ανθρώπων, είναι το κόμμα που θα υπηρετήσει το λαό. «Σε αυτή την κρίσιμη εποχή που έρχεται το ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα που μπορεί να σταθεί δίπλα στο λαό και να τον οδηγήσει στη μετάβαση στον καινούργιο κόσμο χωρίς να τον βυθίσει στην ανέχεια και στην απόγνωση», λέει χαρακτηριστικά.
Το ΠΑΣΟΚ όντως οδήγησε τον λαό στη μετάβαση αλλά βυθίζοντας τον στην ανέχεια και την απόγνωση. Δεν υπηρέτησε το λαό τελικά αλλά τις τράπεζες, τα λαμόγια και τους πλούσιους. Η ιστορία του, όπως σωστά λέει ο Μαυρής, είναι η ιστορία της Μεταπολίτευσης. Καλό είναι να την διαβάσουμε προσεκτικά δίνοντας βάση όχι μόνο στο πως εκφυλίστηκε αλλά και στο τι εξέφρασε και πως απευθύνθηκε στις μάζες. Η ιστορία μόνο χρήσιμα μαθήματα μπορεί να μας προσφέρει.
Προλετάριοι (πρώην ΠΑΣΟΚοι και μη) καλό Σεπτέμβρη να χουμε ενωμένοι, ο Ινστρούχτορας.