Διαφορετικά είχα προϋπολογίσει το πρωινό. Όμως η ανατριχίλα δεν είναι διαπραγματεύσιμη. Διατρέχει τις εγκεφαλικές συνάψεις και την σπονδυλική στήλη. Δύο δηλώσεις, αναρτημένες ως φλάμπουρα στις ηλεκτρονικές σελίδες, ομοιολεκτούν. Φασισμό, παρφουμαρισμένο νομιμοφροσύνη. Το πρελούδιο έληξε, τώρα ακούμε το κυρίως έργο. Η λογική των δηλώσεων αργοσέρνεται πια καθημερινά σε στόματα από τα οποία δεν το περιμένεις, εν είδη αστεισμού ή «χαριτωμένης» φρασεολογίας, υποδύεται την αθώα τσαχπινιά. Ας δούμε, λοιπόν, τι λένε.
«Είμαστε σε κρίση. Αλλάζει η νοοτροπία (του κόσμου); Φοβάμαι, ότι πρέπει να φασιστοποιηθούμε όσοι είμαστε σε θέση εξουσίας. Αλλιώς, δεν βλέπω να αλλάζει κάτι. Αν παραφέρεσαι, να τρως μια σφαλιάρα για να συμμαζεύεσαι, όπως γίνεται στη Γερμανία, στον Καναδά, την Αυστραλία, και σε όλες τις σοβαρές χώρες του κόσμου. Δεν μπορεί να ψηφίζουμε νόμους και να μην τους τηρούμε».
Η δήλωση, ανήκει στον Γιάννη Τζιφόπουλο, πρόεδρο του τμήματος φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αντιπρύτανη του ιδρύματος. Κατά τον αντιπρύτανη, η κρίση γεννήθηκε από την νοοτροπία. Η νοοτροπία γεννήθηκε σαν την Αθηνά από το κεφάλι του Δία. Αναφέρεται στην νοοτροπία, των τραπεζιτών και των διεφθαρμένων πολιτικών, των καθηγητών πανεπιστημίου που δεν πατάνε στα πανεπιστήμια ή δεν τους βρίσκουν στα γραφεία τους οι φοιτητές, γιατί είναι στο ιδιωτικό τους γραφείο όπου βγάζουν το παντεσπάνι τους; Όχι. Η δήλωση αφορά τηννοοτροπία του πόπουλου που δεν κάθεται στ’ αυγά του, των φοιτητών που δεν καταλαβαίνουν και κυρίως δεν συμβιβάζονται. Μαθαίνουμε, επίσης, ότι χώρες όπως η Γερμανία, ο Καναδάς και η Αυστραλία είναι σοβαρές, διότι εκεί… πέφτουν σφαλιάρες. Αυτό δεν το ξέραμε αλλά το μάθαμε. Κρίμα, που δεν διευκρίνισε ο κύριος αντιπρύτανης αν εννοεί σφαλιάρες σαν αυτές του Κασιδιάρη, πιο δυνατές, πιο σβουριχτές, πιο απαλές ή παιχνιδιάρικες. Πάντως αν δεν πιάσουν οι σφαλιάρες μπορεί να εφαρμοστεί και η φάλαγγα. Μπορεί να είναι πιο οδυνηρή, αλλά, όσο νάναι , θα κερδίζεις χρόνο. Ομολογουμένως δεν περίμενα ότι εκπαιδευτικός, ανωτάτου ιδρύματος, φιλολογίας μάλιστα, θα αντικαθιστούσε την διδασκαλία με την σφαλιαροδιδαχή. Όσο για την ανάγκη φασιστικοποίησης, ευτυχώς, αυτή αφορά μόνο τους εξουσιαστές και όχι τους υπόλοιπους, οι οποίοι, θα δεχθούμε τα διδακτικά ραπίσματα των φασιστών και θα βρούμε τα χαμένα μυαλά μας. Ύστερα θα μας ρίξουν κι ένα μπερτάχι περί ευνομίας και θα βαδίσουμε συντροφιά την λεωφόρο της φασιστικής ελευθερίας και ουχί αυτόν της δημοκρατικής απωλείας. Είναι σαφής και για τους νόμους ο κ. Αντιπρύτανης. Οι νόμοι που ψηφίζουμε, λέει. Η πρόταση θέλει φιλολογική ανάλυση. Ποιοί ψηφίζουν τους νόμους που κάποιοι πρέπει να τηρούν; Πριν ψηφιστούν από αυτούς που τους ψήφισαν δεν υπήρχαν άλλοι νόμοι; Κι αν υπήρχαν γιατί δεν τηρήθηκαν και έπρεπε να ψηφιστούν νέοι; Οι νέοι νόμοι γιατί δεν τήρησαν την νομιμότητα των προηγούμενων νόμων; Μήπως γιατί δεν έριχναν χαστούκια σε αυτούς που ήθελαν να τους αλλάξουν; Λεπτομέρειες, και μάλιστα καθαρά φιλολογικές, θα πείτε.
Πρωί πρωί, πληροφορήθηκα επίσης, τις δυνατότητες «προσφοράς και παρέμβασής του στην πολιτική», που ανέλυσε σε ομιλία του στο Ωραιόκαστρο o πρώην υφυπουργός Υγείας, πρώην γενικός γραμματέας Συντονισμού του κυβερνητικού έργου και υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ στη Β’ Θεσσαλονίκης, Δημήτρης Βαρτζόπουλος.
Ο κ. Βαρτζόπουλος ξεκαθαρίζει τα της ιδεολογίας του: “Εγώ είμαι Δεξιός. Είμαι υπέρ του Νόμου και της Τάξεως. Δε θέλω ούτε διαδηλώσεις, ούτε φασαρίες. Για μένα οι διαδηλώσεις πρέπει να γίνονται μόνο σε κλειστούς χώρους, όπως τα γήπεδα. Για παράδειγμα ο μόνος τρόπος αντιμετωπίσεως των σχολικών καταλήψεων είναι να πάνε οι γονείς και να πάρουν τα παιδιά τους από το αυτί, και εάν δεν το κάνουν να διωχθούν από τον Εισαγγελέα Ανηλίκων. Οι γονείς, όχι τα παιδιά, για παραμέληση ανηλίκου… Αντιλαμβάνεστε ότι εάν πέτυχα να πάρω τις θέσεις που πήρα χωρίς να είμαι αιρετός, φανταστείτε τι μπορώ να καταφέρω εάν με στείλετε με την ψήφο σας στη Βουλή! (…).Δε θα ησυχάσω μέχρι να δω τις Τοπικές Οργανώσεις να επιλέγουν δεσμευτικά για τον Υπουργό, τον Βουλευτή τους και τον εισηγητή τους ή τον εκπρόσωπο τους από τη λίστα των υποψηφίων της Περιφέρειας, όπως είναι το αυστριακό, το βελγικό, το γερμανικό, το γαλλικό Σύστημα! Δε θα ησυχάσω! Δε θα σταματήσω να επιπίπτω συνεχώς σε οτιδήποτε οπισθοδρομικό, σε οτιδήποτε γελοίο υπάρχει σε αυτή τη χώρα ως τανκ! Και για να μην υπάρξει καμία παρεξήγηση, θα πω ως οδοστρωτήρας!”
Κάνω τις εξής παρατηρήσεις, αφήνοντας μάλιστα στην άκρη το «επιπίπτω». Ο κ. Βαρτζόπουλος, κατ’ αρχήν, θεωρεί ότι μπορεί να επιτύχει περισσότερα ως βουλευτής, από όσα μπορεί να πετύχει ένας υπουργός ή πολύ περισσότερο ένας Συντονιστής του κυβερνητικού έργου. Αυτό, είναι παράδοξο, διότι ως βουλευτής θα προσπαθεί να γίνει υπουργός για να κάνει, όσα δεν δύναται, εκ του νόμου και μόνο, να κάνει ένας βουλευτής. Αν το πρόβλημα ήταν η νομιμοποίησή του μέσω εκλογών τότε γιατί αποδέχθηκε αυτές τις θέσεις; Είναι, επίσης, δεξιός και του αρέσουν οι διαδηλώσεις στα γήπεδα. Και η δικτατορία είχε μια ροπή υπέρ των διαδηλώσεων στα γήπεδα, όπου και μάζευε όσους θελγόταν από λαοκρατικά προτάγματα, ωστόσο, ο Κωσταντίνος Καραμανλής, δεξιός κι αυτός, επέτρεψε στους στρατωνισμένους στα γήπεδα και τα άλλα αναμορφωτήρια του νόμου και της τάξης να βγουν στους δρόμους. Δύο τινά συμβαίνουν: ή ο Καραμανλής ήταν οχλοκράτης, πράγμα δύσκολο να το πιστέψει κανείς, ή ο κ. Βαρτζόπουλος δεν είναι δεξιός. Ο κ. Βαρτζόπουλος, θέλει να διώκονται οι γονείς για παραμέληση ανηλίκων, αν τα τέκνα τους δεν κάθονται σούζα και κλαρίνο. Δεν έχω πλέον καμμιά δυσκολία να συμφωνήσω μαζί του, και υποθέτω ότι παραιτήθηκε της κυβερνήσεως, διότι είχε μια δυσκολία να ζητήσει την σύλλληψη του πρωθυπουργού του, ο οποίος, όχι μόνο δεν συμμάζεψε τον γιόκα του στο κολλέγιο, αλλά απέλυσε και καθηγήτρια η οποία είχε το θράσος να εφαρμόσει την ανομία, μηδενίζοντας το γραπτό του νεοσσού, ο οποίος υπέκλεπτε άλλο γραπτό. Και ο κ. Βαρτζόπουλος θέλγεται από παραδείγματα της αλλοδαπής, γερμανούς, βέλγους, αυστριακούς, γάλλους (όχι καναδούς όπως ο κ. Αντιπρύτανης). Πάντως, αν ρωτήσετε έναν πολιτικό επιστήμονα που ασχολείται με εκλογικά συστήματα θα σας πει ότι τα εκλογικά συστήματα των προαναφερόμενων χωρών έχουν τόση σχέση μεταξύ τους όση έχει ο Σιγμούνδος Φρόυντ με τον Βίλχεμ Ράιχ (αναφέρω το παράδειγμα αυτό, διότι είναι και ψυχιάτρος ο κ. Βαρτζόπουλος). Τέλος, ο πρώην συντονιστής του κυβερνητικού έργου, έχει την ρόπη, ένεκα της ψυχολογικής του συγκρότησης να επιπίπτει στους οπισθοδρομούντες και γελοίους, ως τανκ. Κάνω την υπόθεση ότι το αυτό έκαμε κι όταν συντόνιζε το κυβερνητικό έργο. Πώς του ξέφυγε ο κ. Μπαλτάκος είναι να απορεί κανείς, τόσο κοντά μάλιστα που ήταν το γραφεία τους. Μπορεί πάλι, να είναι θέμα καθαρής και φιλοπρόοδης ευγένειας, όσοι είναι κοντά του δεν νοιώθουν στις πλάτες τους τις ερπύστριες του, στρώνει όμως όλους τους άλλους, στους οποίους, προφανώς, δεν συγκαταλέγεται κανένας απολύτως από όσους παρακολουθούσαν την ομιλία του και οι οποίοι ενθουσιασμένοι χειροκρότησαν. Απορώ, μόνο, από ποιούς φοβήθηκε την παρεξήγηση και βάφτισε το τανκ οδοστρωτήρα; Εκτός και δεν θέλει να στερήσει την ηδονή των στρατιωτικών ερπυστριών από τον Γρέγο, ο οποίος δεν τις αλλάζει με τίποτα στον κόσμο ετούτο, ούτε καν με τις Βαλκυρίες.