Ο κ. Πάσχος Μανδραβέλης στο άρθρο του στην «Κ» 15/2/2014 στις δύο πρώτες παραγράφους αναφέρεται στις μειώσεις μισθών στην εφημερίδα «Αυγή» , λόγω κακής οικονομικής κατάστασης της εφημερίδας, και στη συναίνεση των συνδικαλιστών , ωστε να κατανεμηθεί πιο δίκαια το κόστος. Μάλιστα, επαινεί τη στάση τους ως λογική, χαρακτηρισμό που δεν επιφυλλάσσει για τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στο ζήτημα του ελληνικού χρέους. Ως εδώ όλα καλά, παρά τον ειρωνικό χαρακτήρα, που διαφαίνεται κυρίως στις φράσεις- συνθήματα του κινήματος ενάντια στην παγκοσμιοποίηση («ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός») , ενάντια στα χαράτσια, διόδια κ.α. («δεν πληρώνω») .
Η τρίτη παράγραφος, όμως, ξεκινά με το εξής: «Την ημέρα που οι «επαναστάτες σκότωσαν τρεις ανθρώπους στη Μαρφίν». Τυχαίο; Δε νομίζω. Είναι εμφανής η πρόθεση του συντάκτη να συσχετισθούν ασυναίσθητα από τους αναγνώστες η «Αυγή» και ο ΣΥΡΙΖΑ με τους δολοφόνους- «επαναστάτες». Στη συνέχεια αναφέρεται σε άρθρο της ίδιας μέρας (5/5/2010) του Π. Κρούγκμαν από τους Ν.Υ.Τ. στο οποίο η συλλογικά συμφωνημένη μείωση μισθών με σκοπό τη μείωση τιμών ,ωστε να αυξηθούν οι εξαγωγές της Ελλάδας, προτείνεται ως ένας τρόπος αποφυγής των μέτρων λιτότητας . Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί σε μια συνεκτική κοινωνία( π.χ.Αυστρία) που δυστυχώς δεν είναι η Ελλάδα,κατά τον Π. Κρούγκμαν.
Τα ωραιότερα έπονται στην τέταρτη παράγραφο, όπου ο κ. Πάσχος Μανδραβέλης υποδεικνύει την Αριστερά ως υπεύθυνη για όλες τις συνέπειες της κρίσης: α) διότι αρνήθηκε να επιδιώξει τη δίκαιη κατανομή των βαρών της κρίσης και δημαγώγησε, β) η αναπότρεπτη δημοσιονομική προσαρμογή έγινε, αλλά χωρίς την αναγκαία μέριμνα για τις ευπαθείς δυνάμεις πράγμα που οφείλεται στην εθελοτυφλία της Αριστεράς, η οποία αρνείται να δει την πραγματικότητα και παρασέρνει την ελληνική κοινωνία στην καταστροφή καθοδηγώντας την στη διαρκή άρνηση « με τους επαναστάτες με στειλιάρια» που βάφουν με σπρέι στους τοίχους «να πληρώσουν τα αφεντικά την κρίση».
Αν στη χώρα μας υπήρχε μια λογική Αριστερά, δεν θα γίνονταν πορείες, δεν θα υπήρχαν διαμαρτυρίες, δεν θα κηρύσσονταν απεργίες. Θα ήμασταν, βρε αδελφέ, μια «ωραία ατμόσφαιρα». Και , κυρίως , θα αφήνονταν απερίσπαστοι στα έργα τους οι κυβερνήτες, οι μισθοί δεν θα μειώνονταν κατά 30%, το χρέος από 125% δεν θα άγγιζε το 175% με πρόβλεψη να φτάσει το 208% το σωτήριο έτος 2015. Η δηλωμένη ανεργία δεν θα ήταν 30% ,οι νέοι δεν θα ξενιτεύονταν… Αλλά τι περιμένεις από αυτή την τρελλή Αριστερά ούτε μια πρόταση της προκοπής δεν έχει διατυπώσει… ΄Ε , λοιπόν κι αυτοί τι να κάνουν, πουλούν τα ασημικά για να βγάλουν τη χώρα από τη λάσπη. Δίνουν τις συχνότητες στη digea, αυξάνουν τα διόδια , τους φόρους και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός
Προσοχή, προσοχή. Μην εμπιστεύεστε και μην ψηφίσετε την Αριστερά που είναι υπεύθυνη για όλες τις συμφορές του κόσμου, αρχής γενομένης από τον κατακλυσμό του Νώε.