Δροσερές βραδιές περνούν οι Θεσσαλονικείς κάθε Δευτέρα βράδυ χάρις στην καταξιωμένη προσπάθεια των εργαζομένων των τριών ραδιοφώνων της ΕΡΤ-3. Οι οργανωτές παρακαλούν τους θεατές, λόγω του περιορισμένου αριθμού καθισμάτων, να προσέρχονται έγκαιρα.
Η Ταινιοθήκη, λοιπόν, συνεχίζοντας το αφιέρωμά της Όταν ξέσπασε η βία, παρουσιάζει τη Δευτέρα 23 Ιουνίου στον πεζόδρομο της Αγγελάκη 14 στο «θερινό» σινεμά στις 21:00 και πάντα με δωρεάν είσοδο το αριστουργηματικό ρέκβιεμ του Σαμ Πέκινπα Φέρτε μου το κεφάλι του Αλφρέντο Γκαρσία (Bring me the head of Alfredo Garcia, 1974, έγχρωμο ΗΠΑ) με τον Γουόρεν Γουότς.
Η εκδήλωση γίνεται με την καλλιτεχνική επιμέλεια και συμπαράσταση του ΚΕΜΕΣ. Το φιλμ θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, στους θεατές θα διανεμηθεί έντυπη ανάλυση του Βασίλη Ραφαηλίδη, ενώ μετά το τέλος της προβολής θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση με το κοινό.
Σε έναν σκληρό λούμπεν υπόσχονται αμοιβή 1 εκατομμυρίου δολαρίων, αν τους φέρει το κεφάλι ενός τύπου που ατίμασε την κόρη μιας πλούσιας οικογένειας. Ακολουθεί εξοντωτική δράση.
Το απόλυτο σχόλιο του φιλοσόφου της βίας Σαμ Πέκινπα γι’ αυτό το θλιβερό φαινόμενο. Περιγράφει μια παραπαίουσα κοινωνία βίας, χρήματος, εξαγοράς και απελπισίας με εκπληκτική γραφή.
Υπενθυμίζεται πως στο αφιέρωμα Όταν ξέσπασε η βία προβάλλονται πολύκροτες ταινίες κορυφαίων δημιουργών του σινεμά, που, μέσα από πολλές γωνίες, φωτίζουν τις πολλές πλευρές του φαινομένου της βίας.
Η κριτική του Βασίλη Ραφαηλίδη είναι η ακόλουθη:
«Ο Ινδιάνος την καταγωγή Σαμ Πέκινπα ξεχύνει σε τούτη τη μακάβρια ταινία όλη την πίκρα και την απελπισία της ράτσας του. Τόσο που πρέπει να αγαπάς πάρα πολύ το σινεμά για να παρακολουθήσεις ψύχραιμα μέχρι τέλους το τρομαχτικό, πένθιμο εμβατήριο, προϊόν του πάθους και της ταραχής ενός αλκοολικού: Σίγουρα ο θαυμάσιος Πέκινπα γύρισε αυτή την ταινία κρατώντας στο ένα του χέρι μια μπουκάλα ουίσκι και στο άλλο τον τηλεβόα. Τα πάντα (χαρακτήρες, καταστάσεις, σεναριακή δομή, σκηνοθετικό στιλ) τρεκλίζουν, αλλά ποτέ δεν σωριάζονται. Ακόμα και σκνίπα στο μεθύσι, ο Πέκινπα δεν παύει να είναι ένας πάρα πολύ ικανός κινηματογραφιστής κι ένας σπαραχτικά τίμιος άνθρωπος.
Θέμα της ταινίας ο θάνατος – νέτα σκέτα και χωρίς προεκτάσεις. Πρωταγωνιστεί ένα κομμένο κεφάλι σκεπασμένο διαρκώς με λινάτσα και γαρνιρισμένο με παγάκια! Το κεφάλι αυτό οι κυνηγοί κεφαλών μπορούν να το πουλήσουν προς ένα εκατομμύριο δολάρια στον εκατομμυριούχο πατέρα της ατιμασμένης κόρης. Κι αρχίζει το κυνήγι απ’ τους ντεσπεράντος κάπου στο Μεξικό -ένα Μεξικό επιδεικτικά αντιφολκλορικό, θανατερό, βρώμικο. Όπου οι περί την κεφαλήν του μακαρίτη Αλφρέντο Γκαρσία (που ήταν μεγάλος γόης) σκοτώνονται σαν μύγες. Πάντα σε ρελαντί α- λά Πέκινπα. (Θυμηθείτε την Άγρια συμμορία). Ένα ρελαντί σαδιστικό και μακάβριο.
Η ταινία έχει έναν παράξενο, πολύ αργό ρυθμό σαν το βηματισμό των συνοδών μιας κηδείας. Τίποτα δεν διακόπτει αυτή τη μακάβρια αταραξία εκτός από ισόχρονα μοιρασμένους σκοτωμούς. Βλέπουμε, λοιπόν, πως το ρελαντί έχει κι ένα δεύτερο (αισθητικό) λόγο ύπαρξης. Η ιδιότητα του θανάτου δεν είναι επαρκής λόγος για να διαταραχτεί η νεκρική ατμόσφαιρα που διαποτίζει τα πάντα. Καημένε Σαμ! Γρήγορα σε βλέπουμε μακαρίτη! Την απελπισία σου την είδαμε και στις άλλες ταινίες σου. Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε, όμως, ότι είναι τόσο βαθιά και τόσο απόλυτη».
(Βήμα, 11 Μαρτίου 1975).
Η επόμενη ταινία είναι το βραβευμένο αριστούργημα του Μπουνιουέλ Η ωραία της ημέρας τη Δευτέρα 30 Ιουνίου.