Σε κατάληψη της Σχολής Θεάτρου, που βρίσκεται στην οδό Εγνατία στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, προχώρησαν φοιτητές και φοιτήτριες του τμήματος. Στο κείμενό τους γίνεται αναφορά στο νόμο Κεραμέως/ Χρυσοχοΐδη που ψηφίστηκε πρόσφατα στη Βουλή, στην τραγική κατάσταση του ΕΣΥ, στην προσπάθεια κρατικής λογοκρισίας, στην απεργία πείνας του Δ. Κουφοντίνα αλλά και στην εισβολή της αστυνομίας στο ΑΠΘ.
Την ίδια ώρα, η ΓΣ του τμήματος Θεάτρου σημειώνει τα εξής:
«Δεν πέρασαν παρά λίγες μονάχα μέρες από τότε που η ΓΣ του Τμήματός μας εξέφραζε την κατηγορηματική της αντίθεση στη θεσμοθέτηση της πανεπιστημιακής αστυνομίας· που ζητούσε την ανάκληση του σχετικού νομοσχεδίου υποστηρίζοντας ότι «μόνον προβλήματα θα δημιουργήσει στην ομαλή λειτουργία της ακαδημαϊκής ζωής». Πριν καλά-καλά στεγνώσει το μελάνι από τις υπογραφές των υπουργών Παιδείας και Προστασίας του Πολίτη και τα κυβερνητικά σχέδια γίνουν νόμος του κράτους, η ίδια η πραγματικότητα ήρθε να επιβεβαιώσει με πολύ οδυνηρό τρόπο τους φόβους μας: οι άθλιες εικόνες αστυνομικής βίας μέσα στο ΑΠΘ, οι οποίες μεταδόθηκαν από τα ΜΜΕ και έκαναν τον γύρο του διαδικτύου δεν τιμούν το ελληνικό πανεπιστήμιο. Το ντροπιάζουν, το διασύρουν και, πάνω απ’ όλα, το ακυρώνουν. Γιατί το Πανεπιστήμιο, εξ ορισμού, καλλιεργεί την πειθώ, τον δημοκρατικό διάλογο και τη συνεργασία· αποστρέφεται και αντιμάχεται την καταστολή, την αστυνόμευση και τον αυταρχισμό. Δυστυχώς, έπειτα από τα πρόσφατα γεγονότα είναι πια ορατός ο κίνδυνος για την ακαδημαϊκή ζωή να εισέλθει σ’ έναν φαύλο κύκλο βίας και αστυνομοκρατίας. Η κυβέρνηση μπορεί ακόμα να αποτρέψει αυτόν τον κίνδυνο: έχει την επιλογή να αποσύρει τις σχετικές διατάξεις του νόμου οι οποίες, άλλωστε, βρίσκουν αντίθετο το σύνολο σχεδόν του πανεπιστημιακού κόσμου.»
Ακολουθεί η σχετική ανακοίνωση των καταληψιών:
«Από τη Δευτέρα 22 Φλεβάρη το τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών τελεί υπό κατάληψη. Τον τελευταίο καιρό, έπειτα από μια περίοδο απουσίας και απόστασης μας από τις δια ζώσης ακαδημαϊκές και μη διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα στο πανεπιστήμιο, εξαιτίας του κορωνοϊού, παρακολουθούμε τα εξής: μια συνεχή υποβάθμιση του συστήματος υγείας, ταυτόχρονα μπάτσους να εισχωρούν σε κάθε σημείο της καθημερινής μας ζωής από το περίπτερο μέχρι τα μπαλκόνια των σπιτιών μας, ενώ περνιούνται υποδόρια νομοσχέδια τα οποία καταργούν κεκτημένα χρόνων. Με πρόσχημα την διασφάλιση της δημόσιας υγείας, καταστέλλονται διαδηλώσεις και επιβάλλεται με ασαφείς όρους κρατική λογοκρισία στον τρόπο έκφρασης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (άρθρο 8/τρομονόμος). Τον παραλογισμό έρχεται να κορυφώσει η πρώτη πρακτικά εφαρμογή του Νόμου Κεραμέως/Χρυσοχοΐδη. Μετά από προτροπή του Πρύτανη του ΑΠΘ σε εισαγγελέα, εισέβαλαν μπάτσοι στην κατειλημμένη Πρυτανεία. Χρησιμοποίησαν υπέρμετρη βία κατά φοιτητών/τριών και μη, οι οποίοι διεκδικούσαν την πλέον απαραίτητη παρουσία τους στον πανεπιστημιακό χώρο.
Ο νόμος Κεραμέως/Χρυσοχοΐδη στοχεύει στην καταστολή, στην εντατικοποίηση σπουδών και στην στροφή προς την ιδιωτική εκπαίδευση. Η σύσταση πανεπιστημιακής αστυνομίας (ΟΠΠΙ) έρχεται να συμπληρώσει ένα ολικό σύστημα ελέγχου, μετά την καθιέρωση των κλειδωμάτων των πανεπιστημιακών κτηρίων πέραν των ακαδημαϊκών ωρών και την κατάργηση του ασύλου. Ο έλεγχος αυτός επιτυγχάνεται με τη χρήση καμερών, καρτών εισόδου και πειθαρχικών συμβουλίων. Το ν+2/ν+3 δημιουργεί ένα εσπευσμένο κλίμα εκπαιδευτικής διαδικασίας όπου οι φοιτητές/τριες δεν πρέπει να ενδιαφέρονται για τίποτα άλλο πέρα απ’ τις ακαδημαϊκές τους υποχρεώσεις. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί η βάση εισαγωγής στα πανεπιστήμια που θα ορίζεται απ’ το εκάστοτε τμήμα. Σταδιακά αυτό θα οδηγήσει στην μείωση των εισακτέων κατά 30% και κατ’ επέκταση στο κλείσιμο τμημάτων. Αυτά τα δύο, σε συνδυασμό με την εξίσωση των πτυχίων των δημόσιων ΑΕΙ με αυτά των ιδιωτικών κολλεγίων, προωθούν την ιδιωτική εκπαίδευση και υποβαθμίζουν την δημόσια και δωρεάν παιδεία.
Όλο αυτό το δυσοίωνο κλίμα επιβαρύνεται από το συνεχές lock down στα πανεπιστήμια, το οποίο αφενός οδηγεί σε χαμηλότερου επιπέδου σπουδές και αφετέρου μας κρατάει κλειδωμένους/ες μέσα στα σπίτια μας αποκλεισμένους/ες από τη σφαίρα του δημόσιου βίου. Είναι επιτακτική ανάγκη οι σχολές να αρχίζουν να ξανανοίγουν με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας -τουλάχιστον για τα εργαστηριακά/πρακτικά μαθήματα- και να επιστρέψουμε στον φυσικό ζωτικό μας χώρο. Η κοινωνία χρειάζεται επιστήμονες, καλλιτέχνες που έχουν έρθει σε ουσιαστική βιωματική επαφή με το αντικείμενό τους, καθώς η τηλεκπαίδευση αδυνατεί να ικανοποιήσει αυτή την βασική μας ανάγκη.
Εμείς διαλέγουμε αυτή τη στιγμή την κατάληψη της σχολής ως μέσο διεκδίκησης των αιτημάτων μας και επανοικειοποίησης του πανεπιστημίου και των χώρων μας. Δημιουργούμε ένα κέντρο αγώνα στη σχολή μας, συνεχίζοντας να στηρίζουμε τις πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσεις. Δηλώνουμε ανοιχτά τη στήριξή μας στις δράσεις των φοιτητικών συλλόγων του ΑΠΘ και της σχολής Καλών Τεχνών του Ναυπλίου. Ωστόσο, δεν θεωρούμε πως είμαστε αποκομμένοι/ες από τα υπόλοιπα κομμάτια της κοινωνίας που καταπιέζονται. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες με όσους/ες συνεχίζουν να παλεύουν για τα αυτονόητα, όπως οι έγκλειστοι/ες σε σωφρονιστικά ιδρύματα ή κέντρα κράτησης, με ζωντανό παράδειγμα τον Δημήτρη Κουφοντίνα, ο οποίος βρίσκεται στο ύστατο σημείο του αγώνα του. Συμπαραστεκόμαστε και στηρίζουμε τη φωνή των ατόμων που δέχθηκαν παραβιαστικές συμπεριφορές στο ακαδημαϊκό/εργασιακό περιβάλλον και σε οποιοδήποτε άλλον χώρο. Η ταυτότητα μας δεν είναι μόνο μία, δεν είμαστε μόνο φοιτητές/τριες, είμαστε και άνθρωποι.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΠΡΟΒΟΥΝ ΣΕ ΔΡΑΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΩΛΥΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ (ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΜΑΖΙΚΕΣ ΑΠΟΧΕΣ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ)
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΕΡΑΜΕΩΣ – ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ
ΑΜΕΣΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
ΚΑΜΙΑ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ/ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
Συντονιστικό Κατάληψης Τμήματος Θεάτρου ΑΠΘ
23/2/2021»
