in

Το Εξκάλιμπερ της αριστεράς. Του Απόστολου Λυκεσά

Το Εξκάλιμπερ της αριστεράς. Του Απόστολου Λυκεσά

Προεκλογικά, ένα από τα σενάρια που διακινούσαν οι τέως κυβερνητικοί ψιττακοί έκανε λόγο για αριστερή παρένθεση. Από το πρώτο απόγευμα ορκωμοσίας της νέας κυβέρνησης άρχισε να γίνεται κατανοητό ότι η παρένθεση άνοιξε μεν, ο ορίζοντας του κλεισίματός της δεν είναι καθόλου ορατός και επιπλέον οι άνθρωποι χαμογελούν. Τα ήξεραν καλύτερα όλα αυτά οι ξένοι οι οποίοι έσπευδαν να επενδύσουν στην νέα πραγματικότητα φορτώνοντας την αριστερή κυβέρνηση και με τις δικές τους προσδοκίες. Μέχρι του σημείου να αναρωτιέται κανείς αν η επικράτεια της χώρας διπλασιάστηκε, τουλάχιστον.

Όσα συνέβησαν και μόνο χθες στην τελετή παράδοσης του υπουργείου εξωτερικών, η εμφανής ενόχληση του τέως αντιπροέδρου και υπουργού εξωτερικών από την τοποθέτηση Κοτζιά και η διαφοροποίηση της Ελλάδας σχετικά με το ανακοινωθέν της Ευρωπαικής Ένωσης για την Ρωσία ήταν το ξεκίνημα. Οι ανακοινώσεις Κατρούγκαλου για την ανάκληση των απολύσεων και διαθεσιμοτήτων ήταν το επόμενο.

Τα απολειφάδια του παλιού προπαγανδιστικού τάγματος, σε μια απόπειρα να βρουν τις ανάσες τους για την οπισθοχώρηση, εστίασαν σε ενδυματολογικά ζητήματα της νέας κυβέρνησης, αστειότητες άνευ νοήματος. Αλλά και το άλλο, η αναζήτηση ρωγμών, με το κουβεντολόι για το πως θα λειτουργήσει το κυβερνητικό σχήμα που είναι καινοφανές, το μόνο που αποκάλυπτε ήταν η αμηχανία των παλαιών του συστήματος που αντιλαμβανόταν ότι πράγματι το έδαφος έφευγε κάτω από τα πόδια τους.

Βλέποντας την μεγάλη εικόνα της πολιτικής, δεν χρειάζεται να έχει κάποιος το όποιο, επιπλέον, αξιόλογο κριτήριο, για να αντιληφθεί ότι η νέα κυβέρνηση έχει εισέλθει σε απάτητο  χωράφι και όπου και να γυρίσει το αλέτρι της θα οργώσει και θα σπείρει χωρίς δυσκολίες. Είναι τέτοια και τόση η επικράτεια της προηγούμενης καταστροφής που μόνο να οικοδομήσει δύναται η νέα κυβέρνηση. Κι εδώ βρίσκεται το μέγα διακύβευμα. Οι πολιτικές που θα σπαρθούν.

Η επούλωση των κοινωνικών πληγών είναι το πρώτο απαραίτητο βήμα που πρέπει να γίνει. Ταυτοχρόνως θα πρέπει να καταστούν ευδιάκριτες οι διαφορές των νέων οικοδομημάτων σε σχέση με τις παλιές φωτογραφίες της άναρχης δημόσιας οργάνωσης (και δεν αναφέρομαι μόνο στον δημόσιο τομέα). Για να το πω απλά. Εκτός από τις όποιες δράσεις του νέου σχήματος, στις προτεραιότητες θα πρέπει να τεθεί η εκχώρηση στην κοινωνία δυνατοτήτων να αξιολογεί τα μέλη της και να αναθέτει καθήκοντα  στους επιμέρους τομείς. Να γίνει δηλαδή ουσιαστική η συμμετοχή των πολιτών στο καθημερινό πολιτικό γίγνεσθαι. Η περίφημη αξιολόγηση δεν είναι υπόθεση μανδαρίνων και όπλο των πτυχιούχων γραφειοκρατών αλλά του κοινωνικού σώματος. Μια τέτοια κατεύθυνση θα είναι ένα τεράστιο άλμα στην κοινωνική συνθήκη, μια πολεμικού τύπου εναντίωση στην αβουλία και την παθητικότητα, μια ριζική απάντηση στην φασιστικοποίηση ολόκληρων ομάδων που βρίσκονται στο στάδιο της απελπισίας.

 Το οικονομικό κόστος για κάτι τέτοιο είναι μηδαμινό και το όφελος ανυπολόγιστο. Τούτη η πρόκληση είναι το δώρο, το Εξκάλιμπερ,  που έχει να δώσει η αριστερά στον τόπο και τους ανθρώπους του. Θα είναι μια χυμώδης και πανηγυρική Δημοκρατία.Και πρέπει να δωθεί ολόκληρο.

* Ο δημοσιογράφος του ρ/σ “Στο Κόκκινο 93,4” Απόστολος Λυκεσάς αρθρογραφεί καθημερινά στο alterthess.gr. Ακούστε ζωντανά στο “Κόκκινο 93,4” την εκπομπή “Ορθά- Κοφτά” με τον Απόστολο Λυκεσά Δευτέρα-

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Καταθλιψούλα;

Η εκδίκηση των θεσμών. Του Κωνσταντίνου Γιαννέλου