Ο σύντροφος Λένιν χρησιμοποίησε αυτόν τον τίτλο για να διατυπώσει τις σκέψεις του για την πρωτοπορία του εργατικού κινήματος, την οργάνωση των επαναστατών και άλλα γνωστά. Εγώ δεν θέλω αυτή τη φορά να το παίξω και πολύ ινστρούχτορας αλλά επειδή ο κόσμος ρωτάει έχω την πεποίθηση ότι έχω κάποιες απαντήσεις.
Τι να κάνει η Αριστερά; Κατ’ αρχήν όταν λέμε αριστερά πρώτα αναφερόμαστε στο κίνημα των ανθρώπων που θέλουν να αγωνίζονται για μια καλύτερη ζωή και μετά στις οργανώσεις. Οι άνθρωποι αυτοί είστε εσείς που διαβάζετε αυτό το σάιτ και που θα μπορούσατε να περιγράψετε με πολύ πιο γλαφυρά και όμορφα λόγια απ’ ότι εγώ τον βίο που βιώνετε, την μιζέρια, την φτώχεια, το άγχος και την κατάθλιψη αλλά με ακόμα πιό όμορφα λόγια την γεμάτη δυνατές και όμορφες στιγμές ζωή σας μέσα στους αγώνες που δίνετε κάθε μέρα (έτσι έκανε μια συντρόφισσα και με έκανε να γράψω αυτό το κείμενο).
Επειδή όμως η πιο καυτή κουβέντα γίνεται για το τι θα κάνουν οι οργανώσεις ας πω γι αυτό. Να πω όμως πρώτα πως βασικά με μία οργάνωση έχουμε να κάνουμε κι αυτό γιατί τα θέματα της διακυβέρνησης και της εξουσίας (έστω μιας άλλης μορφής και περιεχομένου) είναι αυτά που μας προβληματίζουν. Η οργάνωση αυτή είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, μόνος, αφού το άλλο αριστερό κόμμα στη Βουλή δεν θέλει να του λέει ούτε καλημέρα.
Ο κάποτε μικρός ΣΥΡΙΖΑ έχει εκτοξεύσει την πολιτική του επιρροή από την άνοιξη του 2012 μέχρι σήμερα. Αυτό γιατί έχει εκφράσει τα αιτήματα των ανθρώπων για αλλαγή πολιτικής, κοινωνική δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια, τιμιότητα, δημοκρατία και συμμετοχή των ανθρώπων στις αποφάσεις. Η άμεση και καλογραμμένη κωδικοποίηση τους τον Σεπτέμβριο του 2014 στη Θεσσαλονίκη ήρθε και μπετονάρισε το ποσοστό όσων είχαν ήδη πειστεί δείχνοντας παράλληλα πως η επιρροή του πιθανόν δεν έχει ταβάνι.
Την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ, αξιοποιώντας το Σύνταγμα, έχει “κυκλώσει” την ημερομηνία εκλογής Προέδρου για να δείξει ότι τότε θα πέσει η κυβέρνηση κι εκείνη τη στιγμή η κοινωνία θα έχει την επιλογή της διεξόδου μέσα από την αλλαγή στη διακυβέρνηση. Βέβαια αυτό περιέχει την προβληματική ότι για να πέσει χρειάζονται 121 να πούνε όχι στο πρόσωπο που θα επιλέξει η κυβέρνηση για αντικαταστάτη του Παπούλια. Βάζοντας κάτω τα τεφτέρια ο ΣΥΡΙΖΑ ποντάρει στην αντικυβερνητική συνέπεια του ΚΚΕ και στην αντικυβερνητική στάση άλλων κοινοβουλευτικών ομάδων καθώς και στην υπάρξη 23 ανεξάρτητων βουλευτών.
Θα μπορούσε να χει εμπιστοσύνη στην αντικυβερνητικότητα των παραπάνω; Δεν είναι να χεις εμπιστοσύνη σε μέρες τεράστιων πολιτικών συγκρούσεων και διακυβευμάτων λέω εγώ. Χρειάζεται να προσπαθήσεις και να επικαλεστείς τη συνείδηση του κάθε βουλευτή να μπει μπροστά και να ρίξει την κυβέρνηση με οποιονδήποτε τρόπο αλλά να μην το ιεραρχείς ως πρώτο.
Πρώτα στην ιεραρχεία για την αριστερά είναι ο δρόμος, η γειτονιά και τα άλλα σημεία που γίνεται ο αγώνας. Αγώνας με τα σώματα και τα μυαλά του καθενός και της καθεμιάς. Στις μεγάλες κινητοποιήσεις να λες “στο δρόμο όλοι, δεν φοβόμαστε και πάμε να ψάξουμε αν έχουμε ταβάνι”. Στη γειτονιά να λαμβάνεις πρωτοβουλίες ως αριστερός/η να βοηθήσεις, να κινητοποιήσεις, να μεταδόσεις τη γνώση και την πληροφορία, να βάλεις νέες ιδέες στα μυαλά των πολλών ανθρώπων πως η αλληλεγγύη, η αξιοπρέπεια και ο αγώνας για μια καλύτερη ζωή είναι αυτά που θα μας σώσουν. Έχεις και πρόγραμμα για να γίνεσαι συγκεκριμένος/η.
Να βγούμε λοιπόν σύντροφοι, να πούμε το πρόγραμμα μας, στις πόλεις και τα χωρία, στους πολλούς καλούς ανθρώπους (που λέει κι ο Ιανός) που είναι τόσοι που κάνουν το ταβάνι να μη φαίνεται. Αυτό τρομάζει τους απέναντι και γι αυτό ανοίγουν τους κουμπαράδες. Όταν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ θα χει έρθει επειδή θα χει μαζέψει γύρω τους όλους αυτούς και αυτές που θέλουν μια καλύτερη ζωή κι αυτό θα φέρει τα κάτω-πάνω!
Να αφήσουμε τα τεφτέρια και να καλέσουμε εντός και εκτός βουλής, ο καθένας και η καθεμιά από το πόστο του να προκαλέσει συμβάντα για να αλλάξει η ζωή μας.
Να είμαστε ο εαυτός μας γιατί αυτός μας έφερε ως εδώ αφού δεν έκανε τίποτα άλλο από το να αφουγκράζεται και να επεξεργάζεται τα αιτήματα της κοινωνίας.
Δύσκολα όλα τα παραπάνω και θα δοκιμαστούμε ακόμα κι αν πέσει η κυβέρνηση, ακόμα κι αν βγει η Αριστερά γιατί ο εχθρός είναι ολόκληρο το σύστημα. Η πανοπλία σε αυτές τις δοκιμασίες είναι η συντροφικότητα, η αλληλεγγύη, η αυτοπεποίθηση και το φρόνημα.
Τα γραψα αυτά που χα να γράψω και δεν ξαναγράφω άλλο. Τα λέμε από κοντά.
Ο Ινστρούχτορας