Μέχρι την παρασκευή όλοι βρίσκονταν σε χαλαρουίτα. Ο νερομπλούμ τα βρήκε με τον τσίπρα, έμεναν κάτι μικρές λεπτομέρειες για να κλείσει το ζήτημα και όλα έβαιναν όπως το σκρίπτ έγραφε. Μόνο που τη δευτέρα οι υποικ της ευρωζώνης περίμεναν τον βαρουφάκη στο γραφείο με κλειστά φώτα και μόλις μπήκε μέσα του είπαν “surpriiiiise” (με γαλλική προφορά). Κι έτσι το σκρίπτ μπήκε σε αναστολή.
Διότι στην ουσία αυτό που έγινε στο χθεσινό γιούρογκρουπ ήταν μια πλήρης αναστροφή όλων όσων συνέβαιναν 2 βδομάδες τώρα. Πρακτικά ο νερομπλούμ με εμφανές τρεμάμενο πάνω χείλος, είπε στον βαρουφάκη, πως ή θα αποδεχθεί ΟΛΟ το μνημόνιο σαμαροβενιζέλου ή δεν υπάρχει συμφωνία.
Ξεχάστε τα διάφορα drafts που κυκλοφορούν. Δεν έχουν καμία σημασία. Ο βαρουφάκης πέταξε το ντράφτ μοσκοβισί στον αέρα μόνο για επικοινωνιακούς λόγους. Στο ίδιο μοτίβο που θέλει να φέρνει τη συζήτηση στο φως και μακριά από τις κλειστές πόρτες. Να πει εμείς είμαστε λογικοί, οι άλλοι είναι παράλογοι. Και αυτός είναι ο βασικός λόγος που οι γερμανοί τον αντιπαθούν και θέλουν το κεφάλι του. Διότι η κυβέρνηση της μέρκελ σιχαίνεται να εκτίθεται στο δημόσιο διάλογο.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι λίγο πολύ όλοι οι υποικ της ευρωζώνης συντάχθηκαν με την άποψη ότι η ελλάδα πρέπει να εφαρμόσει κατά γράμμα το μνημόνιο, or else. Το or else δεν το μάθαμε, αλλά όπως σε όλες τις καλές γκανγκστερικές ταινίες το or else, όπως και το τετραγράμματο του θεού, δεν πρέπει να προφέρονται. Οι μόνοι που έκαναν λίγο φλαπ φλαπ τα ματάκια τους είναι οι γάλλοι και οι ιταλοί.
Με αυτό λοιπόν η μπάλα πέρασε θεωρητικά στη μεριά της ελλάδας. Ο βαρουφάκης στη συνέντευξη τύπου, αφού πολύ ωραία ξεπέρασε μια μαλακία με τα χαρτάκια στη μονόπολη, πολύ σωστά την ξαναπέταξε πίσω λέγοντας ότι δεν υπάρχει μπάλα. Και δεν υπάρχει κανένα τελεσίγραφο για την παρασκευή. Στην ουσία όταν δεν σου αρέσει το γήπεδο, αλλάζεις γήπεδο δεν απαντάς στο ίδιο γήπεδο. Και αυτή είναι μια ακόμα σωστή τακτική από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνηση.ς.
Από τη στιγμή που φαινομενικά το σκριπτ της γνωστής ευρωπαϊκής υποκρισίας μπαίνει αυτή τη στιγμή στην κατάψυξη (για πάντα ή για λίγο), ας εξετάσουμε τα υπόλοιπα ενδεχόμενα.
Σκρίπτ με μουτράκια
Η μία εκδοχή είναι η παραλλαγή του σκρίπτ, αλλά χωρίς χαμόγελα. Με λίγα λόγια σκριπτ με μουτράκια. Στην ουσία η ελλάδα βγαίνει από το πρόγραμμα, δεν παίρνει άλλα χρήματα και την αφήνουν να επιπλεύσει μόνη της χωρίς τα μνημονιακά μπρατσάκια. Αυτό είναι μια παθητική στάση από την πλευρά των ευρωπαίων, μια στάση αναμονής που λέει να θα δείτε πόσο δύσκολα είναι χωρίς μνημόνιο.
Αυτό σημαίνει πως στο εσωτερικό ο σύριζα θα πρέπει να κάνει το σκατό του παξιμάδι, να κάνει οικονομία από παντού και ταυτόχρονα να ξεσκονίσει στα γρήγορα τη λίστα λαγκάρντ και μερικούς ακόμα τίγρεις της οικονομίας προκειμένου να βρει τα φράγκα.
Φυσικά η κυβέρνηση μπορεί να εκδώσει γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου. Οι τράπεζες δεν θα τα αγοράσουν γιατί έχουν λάβει τις αντίστοιχες εντολες από την εκτ, αλλά τίποτα δεν εμποδίζει την κυβέρνηση να τα διαθέσει στο ευρύ κοινό όπως γινόταν τα παλιά καλά χρόνια. Και με τα τσαβικά ποσοστά που αυτή τη στιγμή συγκεντρώνει ο αλεξικέραυνος, όλο και κάτι θα μαζέψει από αυτή την κίνηση, βάζοντας για πλασιέ τον βαρουφάκη.
Στην ουσία με αυτόν τον τρόπο, οι ευρωπαίοι λένε πως τιμωρούμε τον κακό μαθητή, οι έλληνες λένε πως δεν σας έχουμε ανάγκη και από εδώ πάνε και οι άλλοι. Το πρόγραμμα δεθ βέβαια πηγαίνει για βρούβες για τα επόμενα τέρμινα, αλλά αυτό πήγαινε για βρούβες και πριν τις εκλογές όπως είχα περιγράψει. Το πόσο για βρούβες πήγαινε το επιβεβαίωσε και ο βαρουφάκης εχθές.
Αρμαγεδόν
Ας υποθέσουμε όμως και το σενάριο που φοβάται πολύς κόσμος. Πως το or else δεν ήταν μια απλή άδεια απειλή αλλά θα πάνε με τρομοκρατικές ενέργειες. Αυτό το σενάριο χρειάζεται μπόλικους δικηγόρους. Διότι όπως γράφω συχνά πυκνά η ευρωένωση είναι ένα θεσμικό πανηγύρι. Αυτό θέλει πολλά κιλά ποπ κόρν ακριβώς γιατί δεν μπορούμε να φανταστούμε το εύρος των μονομερών ενεργειών που μπορεί να κάνει η κάθε πλευρά.
Μπορώ να υποψιαστώ τον αλεξικέραυνο με τα σουφρωμένα φρυδάκια του να λέει, αυτή είναι η δημοκρατία σας βαράτε την μικρό αλέξη κάθε μέρα. Μπορώ να υποψιαστώ τον βαρουφάκη να δίνει 8 συνεντεύξεις και να γράφει 3 άρθρα ταυτόχρονα λέγοντας πως η ευρώπη πάει κατά διαόλου αν έχουμε φτάσει στο σημείο να τους απειλή μια κουτσουλιά σαν την ελλάδα. Και μπορώ να φανταστώ όλους τους αγγλοσάξωνες να λένε ότι μπορεί εμείς να έχουμε θαλάμους αερίων και εκτελέσεις κρατουμένων αλλά και εσείς είστε αποικιοκράτες που βαράτε τους αράπηδες (σε περίπτωση που μερικοί από το κοινό δεν το έχουν καταλάβει, οι αράπηδες δεν είναι αυτοί της μανωλάδας, αλλά εμείς). Αλλά όλα τα υπόλοιπα από εκεί και πέρα είναι υποθετικά και αφορούν την κάθε ενέργεια ξεχωριστά.
Πχ να πει ο ντράγκι σας κόβουμε τον ELA και να πει η τράπεζα της ελλάδος πως δεν άκουσα καλά τι είπατε, αυτό αντιβαίνει στο χρέος μου να στηρίζω το ευρωσύστημα, οπότε δεν τον κόβω. Θα μου πεις δεν γίνεται. Θα σου πω ποιος το λέει αυτό? Και ακόμα περισσότερο ποιος έχει τα τανκς για να το επιβάλει? Αυτό είναι ένα από τα βασικά κενά της θεσμικής πανήγυρης. Δεν υπάρχει εκτελεστική εξουσία καθώς στη βάση τους όλες οι εξουσίες παραμένουν στα κράτη μέλη.
Ή να πει η ελληνική κυβέρνση η τάδε και η δείνα απόφαση είναι αντίθετες με την παράγραφο 34 και 345 της συνθήκης για την προστασία της πέστροφας και θα τα πείτε με την κωνσταντοπούλου στο ευρωπαικό δικαστήριο. Όρεξη να έχεις γενικά και μπάχαλα μπορείς να δημιουργήσεις παντού.
Δυστυχώς τα νομικά μπάχαλα δεν είναι η ειδικότητά μου θα σας παραπέμπψω στον καλιγούλα και τον χασοδίκη επ’ αυτών 
Και γιατί η στροφή?
Τι έγινε και περάσαμε από το σκριπτ στο μη σκριπτ. Η απάντηση είναι ότι δεν έχω ιδέα. Οι τοπικές γερμανικές εκλογές δεν μου φαίνονται τόσο πιθανό σενάριο για την αλλαγή. Το CDU έχασε αλλά δεν είναι ότι οι ευρωσκεπτικιστές εκτοξεύθηκαν. Τσίμα τσίμα στο όριο πήγαν.
Μπορεί αυτή να ήταν από την αρχή η τακτική της γερμανίας. Να τους βάλει όλους να χοροπηδάνε χαρούμενοι και την τελευταία στιγμή να δείξει την ηγεμονική της δύναμη, παρατάσσοντας τα στρατιωτάκια στη σειρά. Αυτό φυσικά ταπεινώνει όχι τόσο τους έλληνες, αλλά κυρίως όλους όσοι χοροπήδαγαν χαρούμενοι. Γι’ αυτό και είναι περίεργο αλλά όχι ανήκουστο για τον τρόπο που η γερμανία κάνει φίλους παντού. Ας μην ξεχνάμε ότι ο ολαντ απέλυσε τη μισή του κυβέρνηση για να κάνει το χατήρι της μέρκελ.
Ένα άλλο σενάριο που μπορώ να σκεφτώ, είναι ότι στη συνεδρίαση του ευρωπαϊκού λαικού κόμματος ο σαμαράς έπεισε τους υπόλοιπους, πως σύντομα θα ξαναγίνει πρωθυπουργός αν πιέσουν αυτοί το σύριζα. Πρόκειται για έναν παντελώς λάθος υπολογισμό φυσικά, αλλά για δεξιούς μιλάμε, δεν είναι παράλογο να το βρήκαν μια καλή ιδέα. Αν ισχύει κάτι τέτοιο μπορούμε να περιμένουμε να δούμε τα εξής λίγο πολύ.
Μια παράλογα σκληρή στάση από την μεριά των βρυξελλών (την είδαμε), και αναμονή των αντιδράσεων στην αθήνα. Οι δημοσιογράφοι των καναλιών ήταν έτοιμοι να πάρουν το σύνθημα αν κρίνουμε από τις ερωτήσεις στις χθεσινές συνεντεύξεις τύπου. Ο μαρκυμάλης χλεχλές από το σταρ μάλιστα, ρωτούσε τον νερομπλούμ να του πει με λεπτομέρειες πόσο κακοί και σαδιστές είναι τώρα που είμασταν άτακτα παιδιά (spank me baby one more time).
Αν σήμερα ή αύριο δεν κατεβούν τα πλήθη των χίπστερ να διαδηλώσουν υπερ του ευρώ κράτωντας σημαίες της eurobank και τα κανάλια να παιανίζουν, έτσι ώστε να πει ο σαμαράς, ορίστε μου βγαίνει το σενάριο, τότε η παράλογα σκληρή γραμμή θα θεωρηθεί μια απλή παρεξήγηση και θα επιστρέψουμε στο σκριπτ.
Με το κλίμα που υπάρχει στην ελλάδα σήμερα, είναι σχετικά παράλογο να περιμένουμε σήμερα διαδηλώσεις υπέρ του ευρώ. Ο σαμαράς μπορεί να μην το έχει πάρει χαμπάρι ακόμα, αλλά βρίσκεται ήδη στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ας το δούμε όμως να επιβεβαιώνεται τις επόμενες δύο μέρες και τα λέμε.