Ο Γλέζος έχει δίκιο, ξέρει, κατά ένα τρόπο το έχει ξαναζήσει και κυρίως το βλέπει στα μάτια των πανικόβλητων, από τις εξελίξεις, κουστουμιών και ταγιέρ στο ευρωκοινοβούλιο. Η ήττα της διεφθαρμένης πολιτικής ελίτ στην Ελλάδα δεν είναι μία ασήμαντη λεπτομέρεια, μία φευγαλέα συζήτηση στους γυάλινους πύργους των Βρυξελών, είναι το αντίθετο, ένας εφιάλτης σε εξέλιξη που επιβεβαιώνει ότι ο πανικός έχει αλλάξει πλευρά. Μέχρι και πρόσφατα οι άνθρωποι της Εργασίας σε άλλες χώρες της Ευρώπης φοβόντουσαν μήπως και καταντούσαν σαν τους ανθρώπους της Εργασίας στην Ελλάδα. Σήμερα τα καθίκια με τα κουστούμια σε άλλες χώρες της Ευρώπης είναι αυτά που φοβούνται μήπως και καταντήσουν σαν τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο, τον Βορίδη και τον Λοβέρδο.
Προφανώς δεν θα τους πάρουμε με το πρώτο ντου, προφανώς πριν την τελική τους υποχώρηση εμείς θα χρειαστεί να τρέξουμε πολλές φορές προς τα πίσω, να κρυφτούμε, να οργανώσουμε την αντεπίθεση μας, να ψάξουμε τα περάσματα, να δείξουμε αδύναμοι όταν θα είμαστε δυνατοί και παντοδύναμοι όταν οι αδυναμίες μας θα κάνουν πάρτι. Αλλά αξίζει αυτή η ιστορία και νομίζω πως κάθε λογικός άνθρωπος σήμερα συμφωνεί με αυτό, κάθε λογικός άνθρωπος σήμερα έχει καταλάβει, ας πούμε, ότι η διάλυση της δημόσιας τεχνικής εκπαίδευσης έγινε για συγκεκριμένους λόγους που αφορούσαν την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων, και με ονοματεπώνυμο, ιδιωτικών συμφερόντων. Αυτή η ιστορία αξίζει γιατί στο τέλος της ημέρας αυτά τα πράγματα θα αλλάξουν.
Η μαζική παρουσία μας στους δρόμους και στις πλατείες, απόψε, την Κυριακή, με κάθε ευκαιρία που θα μας δοθεί και θα μας δοθούν πολλές ευκαιρίες, είναι ένα κομβικό σημείο σε αυτή την ιστορία. Αλλιώς θα πάνε τα πράγματα με τους συντρόφους/συντρόφισσες υπουργούς να δίνουν μόνοι τη μάχη και αλλιώς θα πάνε με όλους/όλες εμάς έξω στους δρόμους να στηρίζουμε, αλλά και να ελέγχουμε γιατί το μόνο εύκολο είναι να γίνει καμία μαλακία, αυτή τη μεγάλη προσπάθεια. Ο Γλέζος έχει δίκιο, ξέρει, κατά ένα τρόπο το έχει ξαναζήσει…
Ο alterthess ιανός